มือปราบสัมภเวสี: The Lost Case นำเสนอในรูปแบบ Found Footage / Horror เรื่องแรกของเมืองไทย ถือเป็นการสร้างปรากฏการณ์ใหม่ให้แก่ผู้ชม และวงการภาพยนตร์ไทย ที่จะได้รับชมภาพยนตร์พร้อมสัมผัสประสบการณ์ขนหัวลุกในรูปแบบ มุมมองบุคคลที่ 1 จนเหมือนได้กลายเป็นตัวละครในเรื่องไปโดยปริยาย!
พูดถึงเนื้อเรื่องคร่าวๆ ก่อน หนังเล่าถึง อิฐ กับ ปอ สองหนุ่มครีเอทีฟ และช่างกล้อง ทีมงานมือใหม่ของรายการ มือปราบสัมภเวสี ที่ชีวิตการทำงานกำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ว่าจะพ้นโปรหรือไม่ พวกเขาได้รับภารกิจไปถ่ายทำรายการ และเก็บข้อมูลของเคสๆ หนึ่งที่ส่งเข้ามาจาก ลุงชัย ชาวบ้านผู้เดือดร้อนจากสิ่งลี้ลับมานาน.. เมื่อเดินทางไปถึงที่หมาย ตามแผนการ หมอปลา จะต้องมาทำพิธีให้ในวันรุ่งขึ้น แต่มีเหตุสุดวิสัยที่ทำให้หมอปลามาช้ากว่ากำหนด ทำให้ อิฐ กับ ปอ ต้องใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านลุงชัยถึง 4 วันเต็ม
อิฐ ที่พ่อเพิ่งจะเสียไป บวกกับแม่ก็ป่วยเป็นอัมพาต และยังมีน้องต้องดูแล ทำให้เขาต้องเป็นเสาหลักของบ้าน ดังนั้น งานนี้เขาจึงทุ่มเทอย่างหนักโดยที่ลืมความกลัวไปเลย ต่างจาก ปอ ที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นทั่วๆ ไป และไม่ได้ทุ่มเทถวายชีวิตให้กับงานเหมือนอิฐ ทำให้เขาเป็นตัวแทนของคนกลัวผีในเรื่อง แต่ด้วยความที่รักเพื่อน เขาก็ยอมทนกลัวเพื่อเพื่อนได้
การพูดคุยกับลุงชัย และชาวบ้านระแวกนั้น ทำให้พวกเขารู้ว่า ลูกสาวของลุงชัยนั้นผูกคอตายที่ห้องเก็บของใต้ถุนบ้านเมื่อปีก่อน หลังจากนั้นมา เอื้อง ภรรยาของลุงชัยก็เริ่มสติไม่ค่อยดี มีอาการแปลกๆ คิดว่าแต่ว่าลูกสาวของตัวเองยังอยู่ ส่วนชาวบ้านก็บอกว่าเห็นผีที่บ้านของลุงชัย จนลุงชัยต้องสร้างศาล สร้างจอมปลวกไว้ที่บ้าน ส่วนตัวลุงชัยเองก็อยู่ที่บ้านไม่ไหวต้องไปนอนที่อื่น และยังได้ไปหาหมอผีหลายต่อหลายที่เพื่อช่วยภรรยา แต่ก็ไม่เป็นผล.. ในการค้นหาข้อมูล และการตั้งกล้องเก็บภาพใน 4 วันของอิฐ กับ ปอ ทำให้พวกเขาได้พบกับจริงสุดสยอง!
ขอบอกก่อนว่า ส่วนตัวแล้วไม่ชอบหนังแนว Found Footage เท่าไหร่ ทำใจก่อนเข้าไปดูแล้วว่าคงจะเวียนหัวแน่ๆ แต่ปรากฏว่าไม่เลย ถือว่าทำได้ค่อนข้างไหลลื่น ตัดต่อออกมาได้ต่อเนื่อง กระชับ ฉับไวดี อาจจะด้วยกล้องสมัยใหม่มันมีระบบกันสั่น ที่ในหนังเองก็บอกไว้ว่า ‘ได้กล้องตัวใหม่มา แม้แต่คนเป็นโรค parkinson ยังถ่ายได้เลย’ เลยทำให้ภาพออกมาคมชัด นิ่ง ไม่เวียนหัวอย่างที่คิด
อีกเรื่องหนึ่งที่คนอยากรู้มากๆ ว่าตกลงมันคือจัดฉาก หรือ ของจริง ต้องบอกไว้เลยว่า มือปราบสัมภเวสี: The Lost Case นี้คือหนังครับ เป็นหนังที่ใช้คนแสดงตามบทนั่นแหละ แต่ว่าเคสที่หยิบมาเล่าเนี่ย เป็นเคสที่เคยเกิดขึ้นจริงๆ แต่เพิ่มตัวละครทีมงานเข้าไปสร้างเพื่อความเชื่อมโยงเหมือนรายการทีวีนั่นเอง
ตัวละครหลักในเรื่องถือว่าแสดงได้สอบผ่าน ดูเป็นธรรมชาติดี เหมือนเล่นเป็นตัวเองใช้ภาษาพูดที่วัยรุ่นปกติคุยกัน แต่ก็จะมีตัวประกอบหลายคนที่ยังรู้สึกแข็งๆ ไปบ้าง
ส่วนเรื่องความสยองนี่ต้องยกนิ้วให้เลย มันเล่นกับความกลัวของคนไทยได้ดีมาก บรรยากาศบ้านไม้ไทยๆ ผีไทยๆ ทุกอย่างมันใกล้ตัว และบวกกับมุมกล้องแบบนี้ด้วยนะ ยิ่งสยองคูณ 2 ไปอีก หลายครั้งที่ต้องแอบหรี่ตาดูเลยทีเดียว.. องค์ประกอบในหนังบางอย่างดูมีกลิ่นของหนังผีหลายๆ เรื่อง อย่างเช่นเรื่องของรูปวาดผีๆ ในสมุดไดอารี่ของลูกสาว ที่มักเห็นบ่อยๆ ในหนังผีฝรั่ง.. แต่ตัวหนังนี่ค่อนข้างสั้นมากๆ นะ ประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้นเอง เลยรู้สึกเหมือนกับว่า หนังยังไม่ทันได้คลายปมให้ผู้ชมหายสงสัยเลย
สรุปแล้ว มือปราบสัมภเวสี: The Lost Case จัดเป็นหนังผีไทยที่สดใหม่ แปลกตา สามารถทำให้คนดูรู้สึกอิน มีอารมณ์ร่วม และกลัวสุดๆ ได้ หลังจากนี้อาจจะได้เห็นมุมกล้องแบบนี้ในหนังผีไทยตามมาอีกก็เป็นได้
ฉายวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2560 | Kantana Motion Pictures
ผู้กำกับ ชยัญ อิทธิจตุพร
นักแสดง ปรัชญ์ดนัย เนตรประเสริฐกุล, ศิรปกรณ์ เสรีดลประเสริฐ
