เรื่องนี้มาจากคุณหาญ ใจสิงห์ ครับ คุณหาญเล่าว่า.. เรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงเมื่อปี 2549 ครับ ผมบวชเป็นพระใหม่ที่วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี วัดนี้เป็นวัดที่ทัวร์เกาหลี ญี่ปุ่นชอบมาบ่อยๆ ตอนที่ผมบวชนั้น บวชพร้อมกันกับเพื่อนสนิทของผมคนหนึ่ง และก็มีมาจากบางละมุงอีกคนหนึ่ง รวมแล้วมีพระใหม่มาบวช 3 รูปครับ.. ตอนเช้าก็แห่นาคกันรอบโบสถ์ ซึ่งระหว่างนั้น ผมกับเพื่อนก็เห็นว่ามีผู้หญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ที่นอกรั้วตรงท้ายวัด กำลังมองมาที่งานบวช ผมคิดในใจว่าญาติใครทำไมถึงไม่เข้ามา?
จนเสร็จพิธีเป็นพระใหม่ พวกผมเดินออกมานอกโบสถ์ ก็เห็นผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ แต่คราวนี้เธอยกมือไหว้แล้วยิ้มให้ พวกผมก็ไม่ได้คิดอะไรนะ แต่พระพี่เลี้ยงที่กล่าวนำบทสวดเพื่อนผมบอกว่า ‘พวกท่านรู้ไหม? คนโบราณเขาว่า พระใหม่เนื้อหอม บุญแรงนะ..’ เพื่อนผมก็สะดุ้งหันไปถาม ‘เอ่อ..มีผีหรือครับ?’ พระพี่เลี้ยงท่านก็หัวเราะ พร้อมกับบอกว่า ‘โอ้ย..ไม่มีหรอก เราก็พูดให้ฟังเฉยๆ ไม่ได้พูดให้กลัว ถ้าพระใหม่เกิดกลัวจนปฏิบัติธรรมไม่ได้ เราน่ะจะติดอาบัติ..’ ได้ยินแบบนั้น พวกผมก็ค่อยโล่งใจ.. แล้วหลังจากนั้น เจ้าอาวาสท่านก็เรียกพระใหม่ให้เข้าไปพบ ท่านบอกว่า สำหรับ 3 คืนแรกนี้ ให้พวกผมไปนั่งปักกลดในป่าท้ายวัด และจะต้องตื่นตี 4 มาทำวัตร และออกบิณฑบาตรตอนเช้ามืด
หลังจากสรงน้ำเสร็จแล้ว พวกผมพระใหม่ 3 รูป ก็พากันแบกกลดไปนั่งที่ป่าท้ายวัด โดยปักกลดห่างกันกลดละ 5 เมตรได้ ..บรรยากาศตอนกลางคืนช่างเงียบสงัด ลมเย็นๆ พัดมาทีนี่น่ากลัวสุดๆ ครับ.. หลังจากสวดมนต์เสร็จ ก็นั่งสมาธิต่อ จนนานเท่าไหร่ไม่รู้ ผมก็ได้ยินเสียงคนเรียกดังแว่วๆ อยู่นอกกลดว่า ‘หลวงพี่ๆ ออกมาหาหนูหน่อยได้ไหม?’ เลยเปิดกลดออกดู เห็นเป็นหญิงสาวคนเดิม คนที่มายืนไหว้พวกผมที่นอกรั้ว เธอบอกว่าบ้านอยู่แถวนี้ พอดีเห็นพระมาปักกลด เลยอยากได้บุญ ให้สวดมนต์ให้เธอฟังหน่อย ด้วยความที่ยังสวดมนต์ไม่คล่อง เลยได้แต่ ยะถา กับ สัพพี ให้เธอไป เธอก็ยิ้มอย่างมีความสุข แล้วก็ก้มลงกราบผม ก่อนจะเดินหายไปทางด้านหลังต้นโพธิ์ใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าผม.. คืนต่อมาเธอก็มาอีก แต่คราวนี้เธอไปหาพระใหม่ที่มาจากบางละมุง พระรูปนั้นก็สวดมนต์ให้พรไปเช่นเดียวกัน แล้วเธอก็เดินหายไปทางหลังต้นโพธิ์ใหญ่อีก..
ด้วยความสงสัย ตอนเดินออกไปบิณฑบาตรได้เจอพระพี่เลี้ยง เลยเล่าให้ท่านฟังไปว่าเจอแบบนี้ๆ มา ท่านก็ยิ้มเบาๆ แล้วบอกว่า ‘พระใหม่ก็เจอทุกรูปแหละ แต่ไม่มีอะไรหรอก ถ้าอยากรู้ก็ลองถามเธอดูสิ’ แล้วคืนนั้นเอง จำได้ว่าตรงกับวันพระ เธอก็มาอีกจริงๆ ครับ คราวนี้มาที่กลดของเพื่อนผม และคราวนี้ในมือเธอมีเชือกมาด้วยเส้นหนึ่ง ครั้งนี้พวกผมพระใหม่ทั้ง 3 รูปออกมาจากกลดกันทั้งหมดเลย หลังจากเพื่อนผมสวดมนต์ให้พรเธอเสร็จ ผมก็ยิงคำถามเลย ‘สีกา.. โยมมาจากไหนหรือ มาทุกคืน มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?’ เธอก็ตอบมาว่า ‘หนูอยากได้บุญจ่ะหลวงพี่ หนูอยู่ที่นี่ไม่ได้ไปไหนเลย..’ ผมก็ถามต่อ ‘แล้วโยมไม่มีญาติหรือ วัดอยู่แค่นี้เองทำไมไม่เข้าไป?’ และคำตอบที่เธอตอบกลับมา ทำเอาพระใหม่ทั้ง 3 รูปถึงกับสะดุ้งสุดตัว เธอตอบว่า.. ‘หนูผูกคอตายอยู่ที่ต้นโพธิ์นี้ ทุกๆ วันพระหนูจะต้องมาผูกคอที่นี่ซ้ำแล้วซ้ำอีก.. ขอบคุณหลวงพี่ทั้ง 3 สำหรับบุญกุศลครั้งนี้..’ แล้วเธอก็ก้มลงกราบก่อนจะลุกเดินไปที่ต้นโพธิ์ และหายไป.. เห็นอีกทีคือเธออยู่บนกิ่งไม้ กำลังทำท่าผูกเชือกคล้องคอตัวเอง คงไม่ต้องอธิบายนะครับ พระใหม่ทั้ง 3 รูปคงไม่อยู่ดูล่ะครับ หอบกลดวิ่งกลับวัดเดี๋ยวนั้นเลย เรื่องก็มีอยู่เท่านี้ล่ะครับ
Story by คุณหาญ ใจสิงห์
