เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ส่งเข้ามาจากคุณเมย์ เจ้าของเรื่อง เพื่อนที่ชื่อศุภาง คุณเมย์เล่าว่า.. เมื่อปี 2552 เมย์ตั้งท้องลูกคนที่ 2 ค่ะ ตั้งแต่เริ่มตั้งท้องเดือนแรก เมย์ก็มีเลือดออกตลอดเลย เรียกว่ารกเกาะต่ำ และมีภาวะแท้งคุกคาม เมย์ต้องคอยฉีดยากันแท้งตลอด ทรมานสุดๆ อาการคือมันจะปวดมากๆ ต้องหยุดงานอยู่บ้านบ่อยๆ บางทีหยุดเป็นอาทิตย์เลยก็มี คือต้องนอนอยู่บนเตียงเฉยๆ เท่านั้น
จนเข้าเดือนที่ 5 เมย์กำลังนั่งทำงานอยู่ ก็เกิดปวดท้องมาก ปวดจนรู้สึกได้เลยว่าเหมือนจะคลอด เมย์เลยบอกพี่ๆ ที่ทำงาน คือเมย์ทำงานที่โรงพยาบาล และอยู่ตึกคลอดอยู่แล้วด้วย เลยได้แอดมิทที่โรงพยาบาลที่ทำงานเลยค่ะ จำได้ว่านอนปวดท้องอยู่ทั้งคืน แพทย์ต้องคอยฉีดยาแก้ปวดให้ และบอกกับเมย์ว่าต้องทำใจนะ คือประคองกันมาสุดๆ แล้ว คงได้เท่านี้จริงๆ ได้ยินแบบนั้นเมย์ก็ร้องไห้เลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก สงสารลูกมากๆ เมย์ได้แต่บอกลูกว่า ‘ไม่ไหวก็พอนะลูก แม่สงสารลูก..’ แพทย์ทำอัลตร้าซาวด์ให้จนรู้ว่าหัวใจเขาหยุดเต้นแล้ว แพทย์ก็เริ่มให้ยาเร่งคลอดค่ะ ทำให้คืนนั้นเมย์ปวดท้องมาก ต้องฉีดยาแก้ปวดช่วยจนเมย์หลับไป
กลางดึกคืนนั้น เมย์ตื่นขึ้นมาน่าจะราวๆ ตี 2 ตี 3 ได้ เพราะพี่พยาบาลต้องเข้ามาวัดความดัน จนวัดเสร็จ เมย์ก็มองตามพี่เขาจนเดินออกประตูไป ในห้องตอนนั้นมืดสลัวๆ มีแค่ไฟจากข้างนอกทางเดินส่องเข้ามาพอให้เห็นอะไรๆ ในห้องได้บ้าง และสิ่งที่เมย์เห็นตอนประตูปิด คือผู้ชายร่างใหญ่มากๆ นุ่งโจงกระเบนสีแดง กำลังยืนจูงมือเด็กผู้ชายที่ไม่ใส่เสื้อผ้าอยู่ที่มุมประตูห้อง ถึงไฟจะสลัว แต่เมย์มั่นใจเลยค่ะ ว่าเห็นชัดเต็มสองตาเลย ตอนนั้นเมย์ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ร้องไห้ พร้อมกับพูดในใจว่า ‘แม่ขอโทษ แม่ขอโทษ หากเรามีบุญร่วมกัน ขอให้มาเกิดเป็นลูกแม่อีก..’ แล้วภาพนั้นก็ค่อยๆ หายไป.. เสียงเมย์ร้องไห้ทำให้แฟนเมย์ที่นอนอยู่ใกล้ๆ ตื่นขึ้นมา เมย์เลยเล่าให้ฟังทั้งน้ำตา จนแฟนต้องปลอบเมย์ทั้งคืนจนหลับไปทั้งคู่เลย
ในช่วงเช้า ร่างของลูกเมย์ก็คลอดออกมาค่ะ แฟนก็รีบไปเรียกพี่พยาบาล พี่เขาก็มาช่วยกดหน้าท้อง ให้พวกรกและตัวลูกออกมาจนหมด เพราะถ้าเหลือค้างไว้จะไม่ดีกับตัวเรา แล้วพี่พยาบาลก็เอาร่างของลูกมาให้เมย์ดูค่ะ ตัวเขาใหญ่กว่าฝ่ามือเมย์นิดหน่อยแล้ว มีอวัยวะครบ เห็นเพศแล้ว เป็นเพศชายค่ะ! เมย์เห็นแบบนั้นก็ได้แต่ร้องไห้ เพราะทำอะไรไม่ได้จริงๆ นับเป็นการสูญเสียที่ทรมานใจมากๆ หลังจากนั้นเมย์ก็เข้าห้องผ่าตัด เพื่อขูดมดลูกต่อ.. กลับมาบ้านเมย์นอนร้องไห้เป็นอาทิตย์ พ่อกับแม่เมย์ต้องเป็นธุระทำเรื่องขอศพลูกมาทำพิธีที่วัดให้ค่ะ คือให้พระท่านสวดให้ ตั้งชื่อให้เขาแล้วก็ฝัง เมย์เองไม่กล้าไปดูเพราะทำใจไม่ได้จริงๆ
เหตุการณ์ในคืนนั้น ทำให้เมย์หลับตาลงเมื่อไรก็ยังเห็นภาพนั้นชัดเจนมาก แต่ไม่รู้สึกกลัวเลยสักนิด คงเพราะว่าเสียใจมากกว่า.. แต่แล้วหลังจากนั้นไม่นาน เมย์ก็ตั้งท้องอีกครั้งค่ะ ครั้งนี้ไม่มีปัญหาใดๆ เมย์ได้ลูกชายค่ะ ซึ่งยิ่งเขาโตขึ้นทุกวันๆ ก็ยิ่งหน้าตาเหมือนเด็กผู้ชายที่โรงพยาบาลคืนนั้นเลยค่ะ..
Story by คุณเมย์
