เรื่องนี้ส่งมาจากคุณเนเน่ครับ คุณเนเน่เล่าว่า.. เราชื่อเนเน่ ตอนนี้อายุ 17 ปี กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.5 ค่ะ เนเน่ทำงานเสริมเป็นนักร้องตามวงดนตรีต่างๆ ด้วย ซึ่งการเป็นนักร้องแน่นอนว่าส่วนใหญ่จะเป็นงานกลางคืนทั้งนั้น และมักจะต้องเจอเรื่องเเปลกๆ อยู่บ้าง อีกอย่างเนเน่เป็นคนมีเซ้นส์ค่ะ ที่รู้ว่าตัวเองมีเซ้นส์ก็ตอนไปดูดวงเมื่อต้นปี 2558 ที่ผ่านมา หมอดูเขาทักน่ะค่ะ.. เรื่องที่จะเล่านี้เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่เดือนที่ผ่านมานี่เอง วันนั้นเนเน่มีงานร้องเพลงที่อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรีค่ะ สถานที่เป็นวัดแห่งหนึ่ง พอเลิกเรียนกลับบ้านมา เนเน่ก็อาบน้ำเเต่งตัวนั่งรอรถพี่ๆ นักดนตรีมารับค่ะ พอรถไปถึงที่งาน เนเน่เปิดประตูก้าวขาลงจากรถ พอเท้าสัมผัสกับพื้นเท่านั้นล่ะ อยู่ๆ ก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัวเลยค่ะ ทั้งๆ ที่อากาศก็ไม่ได้หนาวอะไร แถมยังรู้สึกหายใจไม่โล่งอีกด้วย มันแน่นๆ หน้าอก จุกๆ ยังไงบอกไม่ถูก แต่เนเน่ก็ยังทำตัวปกติเหมือนเดิมค่ะ
จนเวลาผ่านไป ใกล้เวลาที่จะต้องขึ้นแสดง นักดนตรีก็ขึ้นไปสแตนบาย ไปไหว้ครูกัน จนนักดนตรีเริ่มเทสเสียงกันแล้ว ส่วนเนเน่แต่งตัวเสร็จ และกำลังนั่งหลับตาไหว้ครูอยู่ แต่มันมีอยู่แวบนึงค่ะ มันเหมือนมีเสียงเป็นเสียงผู้ชายแก่ๆ อายุน่าจะราว 75 ขึ้นไปได้ คือเป็นเสียงแหบๆ แห้งๆ หลอนๆ อย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ เสียงนั้นพูดว่า ‘ออกไป.. ออกไป..’ พูดซ้ำๆ อยู่ 2-3 ครั้ง เนเน่ก็ลืมตาขึ้นมา คือมั่นใจว่าไม่ได้หูแว่ว หูฝาดแน่นอน เพราะแถวนั้นไม่มีผู้ชายแก่เลย แล้วอีกอย่าง เสียงนั้นมันเหมือนเสียงที่มาพูดอยู่ข้างๆ หูของเนเน่เลยล่ะค่ะ! ตอนนั้นเนเน่เริ่มรู้สึกไม่ค่อยดีแล้ว รู้สึกว่าคืนนี้ต้องมีเรื่องประหลาดๆ เกิดขึ้นแน่นอน แล้วมันก็เป็นจริงตามคาดเลยค่ะ
หลังจากที่เทสเสียงเรียบร้อยแล้ว นักร้องกำลังจะขึ้น ซึ่งเนเน่ขึ้นร้องเป็นคนแรกค่ะ ตอนแรกที่เทสเสียง เทสไมค์ ทุกอย่างปกติดีค่ะ เสียงดีหมด แต่พอเนเน่หยิบไมค์กำลังจะก้าวขึ้นเวที อยู่ๆ ไมค์ทุกตัวที่เปิดอยู่ก็หอนพร้อมกันทั้งหมดเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเหมือนกัน ทั้งที่ตอนเทสเสียงคือปกติหมด พวกเราเลยปิดไมค์ทุกตัว แล้วลองเทสเสียงใหม่ เหมือนเดิมค่ะ เสียงดี เสียงปกติ แต่พอดนตรีเล่น ไมค์กลับหอนขึ้นมาพร้อมกันทุกตัว ไม่ว่าจะเป็นไมค์ร้อง ไมค์คอรัส หอนจนเล่นไม่ได้เลยค่ะ พวกเรานักร้องนักดนตรีก็เริ่มรู้สึกไม่ดีละ ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร พวกเราก็ไหว้เจ้าที่ ขออนุญาตเรียบร้อยตามปกติ แต่ทำไมถึงเกิดเรื่องเเบบนี้? เนเน่ได้แต่เก็บความสงสัยเอาไว้ ขณะที่เจ้าของวงกำลังเดินลงไปคุยกับเจ้าภาพ เนเน่ก็นั่งเล่นมือถือไป แต่อยู่ๆ หางตาของเนเน่กลับไปสะดุดกับบางสิ่งบางอย่างเข้า.. คือตรงที่พวกเราตั้งเวทีจะมีต้นไทรใหญ่ๆ อยู่ คือใหญ่มากๆ เลยค่ะ แล้วหางตาของเนเน่มันดันไปเจอะกับผู้ชายแก่ๆ คนหนึ่ง ตอนแรกก็เห็นไม่ค่อยชัด เลยหันหน้าไปจ้องเลย และสิ่งที่เห็นคือผู้ชายแก่คนนั้นยืนอยู่ใต้ต้นไทรใหญ่ ร่างท้วมๆ ผิวคล้ำ มีสีหน้าโกรธเคืองมากๆ ที่สำคัญเขามอง และชี้มาที่หน้าของเนเน่ เนเน่มั่นใจมากว่าเขาไม่ใช่คนแน่ๆ เลยรีบหันหน้าหนีค่ะ ก้มหน้าก้มตาเล่นมือถือต่อ ทำเหมือนไม่เห็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่ตอนนั้นมือมันสั่นไปหมดแล้วค่ะ..
แล้วเสียงนั้นมันก็กลับมาอีกครั้งค่ะ ‘กูบอกให้ออกไป ทำไมพวกมึงยังไม่ไป.. ออกไป ออกไป!’ เสียงผู้ชายแก่แหบๆ พูดข้างหูเนเน่ เนเน่เลยชำเลืองมองจากหางตา ไปเห็นเท้าคนแก่ ซึ่งตอนนี้เขามายืนอยู่ข้างแล้ว.. เท้าซีดๆ มีแผลเน่าๆ มีน้ำหนองไหล เเบบสกปรกๆ เลยค่ะ เนเน่ตัดสินใจเอาไงเอากัน เงยหน้าขึ้นไปมอง จังหวะที่กำลังจะเงยหน้ามอง หน้าของผู้ชายแก่คนนั้นก็เข้ามาประกบแบบตาต่อตากับเนเน่เลยค่ะ! แล้วคือตาคู่นั้นเป็นแววตาที่น่ากลัวแบบอธิบายไม่ถูก มันน่ากลัวมากๆ เนเน่ร้อง ‘กรี๊ดดดดดด’ ออกมาแบบสุดเสียงเลยค่ะ กรี๊ดแล้วยกมือไหว้ หลับตาปี๋ พร้อมกับพูดว่า ‘ขอโทษค่ะ พวกเราขอโทษ พวกเราจะไปแล้วค่ะ ขอโทษค่ะ’ พี่ๆ น้องๆ นักร้องนักดนตรีต่างก็วิ่งแห่กันเข้ามาถามว่าเนเน่เป็นอะไร? เนเน่ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังตั้งแต่ที่มาถึงที่งาน สรุปเจ้าของวงเลยไปเจรจากับเจ้าภาพ และเหมือนทางเจ้าภาพเขาคงจะรับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเลยบอกให้ยกเลิกงานวันนั้นไป แล้วเลื่อนไปอีก 2 วัน โดยเปลี่ยนสถานที่ใหม่
ซึ่งพอเปลี่ยนที่จัดใหม่ ทุกอย่างก็ปกติดี ร้องได้ เล่นได้ค่ะ เรื่องของเนเน่อาจจะไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่อยากเเชร์ให้เพื่อนๆ รู้ค่ะ ว่าถ้าเจ้าที่เจ้าทางเขาไม่อนุญาตแล้ว เราก็อย่าไปรั้นเขาเลยค่ะ เนเน่ยังนึกภาพไม่ออกเลยว่า ถ้าฝืนเล่นต่อไปในคืนนั้น มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง..
Story by คุณเนเน่
