เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณหมิงครับ คุณหมิงเล่าว่า.. เมื่อหลายปีก่อน ช่วงที่ผมทำงานเป็นพนักงานอยู่ที่เซเว่น ผมก็ได้รู้จักกับลูกค้าประจำมากหน้าหลายตา ทั้งเด็ก และผู้ใหญ่ รวมถึงคนชรา ตอนนั้นผมทำงานมาได้เดือนกว่าๆ ครับ จะสนิทกับลูกค้าคนหนึ่ง เขาเป็นคุณลุงแก่ๆ ที่มักจะชอบพาหลานชายมาซื้อของเล่น ซื้อขนมอยู่บ่อยๆ ลุงเขาเป็นคนน่ารักครับ คุยสนุกเฮฮาตามประสาคนแก่ และลุงคนนี้มักจะแวะมาซื้อของคนเดียวตอนประมาณ 5 ทุ่มนิดๆ จะมาเวลานี้ทุกวัน เพื่อซื้อบุหรี่ 1 ซอง กับนม 1 กล่อง ด้วยความที่ผมสงสัย ผมเลยถามลุงเขาไปว่า ‘ทำไมถึงมาเวลานี้ทุกวันเลย?’ ลุงแกก็บอกว่า ‘ตอนกลางวันก็เล่นกับหลาน กลางคืนถึงเป็นเวลาส่วนตัวน่ะ..’ ผมเลยถามต่อ ‘แล้วทำไมลุงต้องซื้อบุหรี่กับนมไปทุกคืนเลย?’ ลุงตอบว่า ‘บุหรี่น่ะดูดตอนกลางคืนดีแล้ว หลานจะได้ไม่ได้กลิ่น ส่วนนมก็ซื้อไว้ให้มันกินตอนเช้า ลุงทำแบบนี้ทุกวันแหละ..’
ผมชวนคุณลุงคุยไปเรื่อยเพลินๆ จนถึงเกือบๆ เที่ยงคืนได้ ซึ่งผมต้องเปลี่ยนกะพอดี ผมเลยอาสาไปส่งลุงที่บ้าน เพราะเห็นว่ามันดึกมากแล้ว ระหว่างทางผมก็คุยกับลุงไปตลอดทางเลยครับ ถามนู่นถามนี่จนไปสะดุดอยู่คำถามหนึ่ง ผมถามลุงว่า ‘ทำไมอยู่กับหลานแค่ 2 คน เมียลุงไปไหน?’ แล้วลุงก็บอกให้ผมจอดรถตรงนั้น แล้วก็เดินไปตรงใต้สะพานลอย และลุงเขาก็บอกว่า ‘ตรงนี้คือที่ที่เมียลุงตาย รถชนตายคาที่เลย..’ แต่ระหว่างที่พูด ลุงแกก็ยิ้มไปด้วยน่ะครับ ผมก็เริ่มแปลกๆ เลยบอกลุงว่า รีบกลับกันเถอะผมง่วงแล้ว ลุงแกก็หันมายิ้มให้พร้อมกับชี้มือไปบอกว่า ‘บ้านลุงอยู่หลังสะพานนี่เอง เดี๋ยวลุงเดินไปเอง ขอบใจมาก!’ บ้านของลุงตามที่ผมเห็น ลักษณะเป็นบ้านไม้เล็กๆ มีต้นไม้หน้าบ้าน 2 ต้น พอเห็นบ้านของลุงผมเลยสวัสดี และเดินทางกลับต่อ.. แต่ระหว่างทางที่ผมกลับบ้าน ผมนึกได้ว่าลุงลืมนมกับบุหรี่ไว้ที่ผม ผมเลยขี่รถกลับไปทางเดิม ไปจอดตรงใต้สะพานลอยที่เดิม ผมตัดสินใจเดินไปบ้านลุง จะไปเคาะประตูเรียกลุง แต่ยังไม่ทันจะได้เคาะ ประตูมันก็เปิดมาเองครับ กลิ่นอับโชยมาแรงมาก ผมก็ตะโกนเรียก ‘ลุงๆ’ แต่ก็ไม่มีใครตอบรับ สักพักหลานชายของลุงออกมา บอกว่าลุงให้มาเอาบุหรี่กับนม ผมก็ให้ไป และถามว่า ลุงไปไหนแล้วล่ะ? หลานลุงก็บอกว่า ลุงเข้านอนแล้ว.. จากนั้นผมก็กลับบ้านไปครับ
พอวันรุ่งขึ้น ผมก็ไปทำงานปกติ แต่คืนนี้ลุงเขาไม่มาครับ ผมก็สงสัยว่าลุงจะเป็นอะไรหรือเปล่า? ผมเลยตัดสินใจไปดูที่บ้านลุงตอนเลิกงานครับ คราวนี้ผมไปกับเพื่อนผมอีกคนครับ พอไปถึงบ้านลุง ผมก็เคาะประตู ตะโกนเรียกลุงอยู่นานสองนาน แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับใดๆ ผมเลยลองผลักประตูเข้าไป และสิ่งที่ผมกับเพื่อนผมเห็นคือ ร่างของลุงนอนอยู่กลางห้อง เลือดเต็มพื้นไปหมด มือข้างหนึ่งถือกล่องนม อีกข้างถือซองบุหรี่ในลักษณะที่กำไว้แน่น ผมกับเพื่อนยืนช็อคกันอยู่พักหนึ่ง แล้วก็มีเด็กคนหนึ่งคลานออกมาจากมุมห้องมืดๆ คือหลานของลุงนั่นเอง สภาพคือมือเปื้อนเลือด ค่อยๆ คลานมาตรงที่ลุงแกนอนอยู่ ผมกับเพื่อนมองหน้ากัน และหันไปดูอีกครั้ง ภาพที่เห็นคือ หลานลุงพยายามใช้มือทุบตรงหน้าท้อง และแหวกท้องของลุง ต่อด้วยการดึงเอาเครื่องในของลุงออกมากินเฉยๆ ผมกับเพื่อนได้แต่นิ่ง พูดไม่ออก ก้าวขาไม่ออก และไม่กี่อึดใจ หลานลุงก็หันมามองที่พวกผม ใบหน้าดูเหมือนเด็กปกติ แต่สายตานั้นกลับไม่ใช่เด็กเลย ตาแดงก่ำ ปากเลอะเลือด แล้วก็หัวเราะออกมา แต่เสียงที่ผมได้ยินมันกลับเป็นเสียงคนแก่! ผมกับเพื่อนตั้งสติได้ รีบวิ่งออกไปนอกบ้าน ปิดประตู ไปที่รถละรีบขี่กลับไปตั้งหลักที่เซเว่นก่อน
พอผมไปถึง พวกผมก็รีบไปเล่าให้ทุกคนฟัง แต่ไม่มีใครเชื่อ เขากลับหัวเราะกัน และบอกว่า ‘ลุงเพิ่งจะออกไปเมื่อกี้นี้เอง!’ ผมกับเพื่อนหน้าถอดสีเลยครับ ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร สิ่งที่เห็นคืออะไร? ผมไม่พูดอะไรแล้วรีบกลับบ้านทันที คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลย ภาพของลุงที่นอนตาย กับหลานที่กินเครื่องในลุงมันติดตาผมมากๆ ..พอรุ่งเช้าผมโทรหาเพื่อนที่ไปด้วยกันเมื่อคืน ให้ไปดูที่บ้านของลุงกันอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจ.. แต่พอไปถึง ผมเห็นรถของมูลนิธิจอดอยู่ ผมเลยเข้าไปถามว่ามีอะไรกันเหรอครับ? เจ้าหน้าที่บอกว่า ‘เจอศพลุง กับหลานนอนตายอยู่ ในสภาพที่ไม่มีเครื่องในอะไรเหลือเลย..’ ผมกับเพื่อนได้ยินนี่ขนลุกวาบเลย นั่นแปลว่าสิ่งที่เห็นเมื่อคืนมันคือของจริง!
มันทำให้ผมนึกถึงที่คนแก่เขาเล่ากันเรื่องผีปอบ ว่าปอบมันจะหากินกับเด็ก และคนแก่ แต่ผมก็ไม่เคยคิดว่าในสมัยมันจะยังมีอยู่ แล้วผีปอบมาจากไหน? มาเข้าสิงหลานลุงได้อย่างไร? แล้วทำไมหลานลุงถึงตายในสภาพเดียวกันด้วย? แล้วผีปอบตนนั้นไปไหนแล้ว? ใครจะเป็นเหยื่อรายต่อไป? ซึ่งผมก็ยังคงไม่รู้คำตอบ.. ผมกับเพื่อนในเซเว่นต่างก็หลอนไปตามๆ กัน.. วันนั้นผมโทรไปขอลางานทันทีครับ พอผมกลับไปเริ่มทำงานใหม่ ทุกคนต่างก็ไม่มีใครกล้าพูดถึงลุงกับหลานคู่นั้นอีกเลย..
Story by คุณหมิง