เรื่องนี้ส่งมาจากคุณนก (นามสมมติ) ครับ คุณนกเล่าว่า.. เรื่องของเราเกิดขึ้นเมื่อสมัยเราเป็นเด็กค่ะ คือเราจะเป็นคนกลัวผีมาก แต่ก็ยังไม่เคยเจอนะคะ ตอนนั้นเราอยู่บ้านกับยาย 2 คน มักจะได้ยินคนบอกต่อๆ กันว่าแถวบ้านเราเจ้าที่แรง คนแถวบ้านฝันเห็นเด็กโบราณ และเจออะไรแปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง หรือมีคนบอกว่า ถ้านอนหันหัวไปทางทิศตะวันตก คือนอนไปทางเดียวกับคนตาย จะสามารถติดต่อหรือเห็นวิญญาณได้
คืนหนึ่ง เรากับยายก็เข้านอนกันตามปกติ จำได้ว่าเวลาน่าจะเลยเที่ยงคืนไปแล้ว เราหลับอยู่ แต่ก็ต้องตื่นเพราะมีคนเรียกชื่อเรา ดังมาจากตู้กระจกด้านข้าง เสียงแบบแหบๆ ยานๆ ว่า ‘น้อง..นก..’ เรียกอยู่ 3-4 ครั้งจนเรามั่นใจว่าไม่ได้หูแว่วไปเองแน่ๆ แล้วเราก็ได้ยินเสียงของตู้กระทบกับกระจกเป็นระยะๆ ‘กึกๆ แก่กๆ’ เรานอนฟังอยู่ แต่ไม่กล้าจะลืมตาขึ้นมาดู เพราะกลัวมาก มีเรากับยายนอนกันแค่ 2 คน แล้วคนที่เรียกชื่อเราตรงตู้คือใคร?
จนเราเริ่มรู้สึกได้ว่ายายเรานอนอยู่ข้างๆ ก็จริง แต่ว่าหัวเรากลับอยู่ที่เท้าของยาย หันไปทางทิศตะวันตกอยู่นั่นเอง! รู้ทันทีว่าเราคงนอนดิ้น เลยพยายามพลิกตัวกลับไปทิศตะวันออกอย่างเดิม จนสุดท้ายเสียงนั่นก็หายไป พอเราเริ่มหายกลัว เรารีบกระโดดไปทับยายทันที เหมือนคนขวัญเสียเลยค่ะ ยายเราก็ตื่นมาไม่พูดอะไร แต่เหมือนยายจะพอรู้ว่าเราเจออะไรมา ยายเลยพาเราออกไปนอนข้างนอกห้องนอน แล้วเปิดไฟ อุ้มเราให้นอนทั้งคืนจนถึงเช้าเลย
ด้วยความที่เราอยากรู้ว่าใครเรียกเรา แล้วเขารู้ชื่อเราได้ยังไง? เลยเข้าไปในห้องนอนแล้วมองขึ้นไปบนตู้ เราคิดว่าอาจจะเป็นย่าทวดของเราที่เสียไปแล้วตั้งแต่เรายังไม่เกิดนั่นเอง เพราะบนตู้มีรูป และโกฐของท่านตั้งอยู่.. ซึ่งแม่เราเคยไปดูดวงให้เรา เขาบอกว่าดวงเรามีบรรพบุรุษคอยรักษาอยู่ เราเลยไม่ได้ติดใจอะไร เพราะอาจจะเป็นท่านจริงๆ หลังจากนั้นมา เราก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ย่าทวดของเราเสมอ
Story by คุณนก (นามสมมติ)
