เรื่องนี้ส่งมาจากคุณปูครับ คุณปูเล่าว่า.. เราทำงานอยู่ที่ไปรษณีย์แห่งหนึ่งค่ะ ที่ที่เราทำงานอยู่ตอนนี้ สมัยก่อนเคยมีคนงานตายในห้องน้ำชั้นบน แต่ตายด้วยสาเหตุอะไรอันนี้เราไม่แน่ใจค่ะ ก็จะมีพวกพี่ที่ทำงานเล่ากันบ่อยๆ ว่า เจอคนมายืนตรงประตูห้องน้ำแล้วเอาเท้าสอดเข้ามาบ้างล่ะ เจอแบบมาเคาะประตูห้องน้ำ แต่พอเปิดออกไปก็ไม่มีใคร อะไรประมาณนี้ เป็นอันรู้กัน คนทีนี่ก็เลยจะไม่ค่อยไปเข้าห้องน้ำตรงชั้นบนนั้นสักเท่าไหร่
ที่ทำงานเราจะมีเวรเช้ากับดึก ถ้าตกเวรดึกนี่คือกลับประมาณ 5 ทุ่มถึงเที่ยงคืนเลย วันนั้นเราตกเวรดึกค่ะ แล้วเป็นวันที่ห้องน้ำข้างล่างเสีย ก็เลยต้องขึ้นไปเข้าข้างบน ข้างบนขนาดตอนกลางวันก็จะค่อนข้างมืดอยู่แล้ว ตอนกลางคืนนี่ไม่ต้องพูดถึงค่ะ วังเวงน่ากลัวเลยทีเดียว.. ในห้องน้ำจะมี 4 ห้อง ทุกห้องว่างอยู่ เราเข้าไปแล้วปิดประตูหน้าห้องน้ำก่อน แล้วเดินไปเข้าห้องสุดท้าย ก็นั่งทำธุระไป สักพักเราได้ยินเสียงคนปิดประตูห้องที่ 3 ซึ่งก็คือห้องข้างเรา เค้าก็นั่งปกตินะ ทำธุระอะไรไป แต่ตอนนั้นเราก็แปลกใจว่า อ้าว!? เราปิดประตูข้างหน้าไม่สนิทเหรอ ทำไมไม่เห็นได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามาเลย?
เวลาผ่านไปจนเราทำธุระเสร็จ เรากำลังจะหันไปหยิบที่ฉีด ก็เหลือบไปเห็นเท้าของห้องข้างๆ เป็นเท้าผู้หญิงสวมรองเท้าแตะ มีคราบๆ น้ำติดอยู่ เราก็คิดว่าคงเป็นคนงาน แล้วนางก็กระดิกเท้า พร้อมเสียงเหมือนฮัมเพลงอะ เราก็ไม่ได้สนใจเลยออกมาล้างมือ ตอนนั้นก็ยังได้ยินเสียงฮัมเพลงนะ มองสะท้อนกระจกกลับไปก็เห็นขาผู้หญิงใส่รองเท้าแตะกระดิกอยู่.. แต่ทีนี้เราลืมหยิบของออกมาจากในห้องน้ำ ก็เลยต้องเดินผ่านกลับไป พอเดินผ่านเราสังเกตเห็นตัวล็อคห้องที่ 3 มันขึ้นสีเขียว.. แต่ก็ยังคิดในแง่ดีว่าเค้าคงล็อคไม่ดี พอเราเดินไปหยิบของข้างในห้องที่ 4 ของเสือกตกลงพื้น เราก้มลงไปหยิบเลยแอบเหลือบไปมอง แต่คราวนี้คือไม่มีขาใครเลยโว้ย!! แต่ยังได้ยินเสียงฮัมเพลง ‘อือๆ อาๆ’ อยู่! เราตกใจขนลุกวาบไม่พูดอะไรเลย เดินออกมาเงียบๆ แล้วไปยืนรอตรงที่สว่างๆ ที่พอจะเห็นว่าใครเดินเข้าออกห้องน้ำ เรายืนรอไปครึ่งชั่วโมงกลับไม่มีใครเดินออกมา..
ตอนเช้าอีกวัน ด้วยความคาใจ เราเลยไปขอดูกล้องตรงหน้าห้องน้ำว่าเป็นใครยังไง.. แต่แล้วก็ต้องขนลุกอีกรอบค่ะ! สรุปคือไม่มีใครเดินเข้าห้องน้ำเลยหลังจากที่เราเข้าไปจนออกมา.. ขุ่นพระ! แล้วเมื่อคืนกูนั่งกับใครเป็นครึ่งชั่วโมง ฟังเพลงมึงเพลินเลยจ้าอีดอก! หลังจากนั้นถ้าปวดให้ตายยังไง ก็จะไม่ไปเข้าห้องน้ำนั่นอีกเด็ดขาด!
Story by คุณปู
