เรื่องนี้เป็นเรื่องจากคุณบอย ที่เกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีที่แล้ว โดยคุณบอยเล่าว่า.. ผมกับเจต เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมต้น จนตอนนี้เราอยู่ ม.5 แล้ว และด้วยความใจดีของครอบครัวเจต ที่ให้ผมย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านด้วย จะได้ไม่ต้องไปเช่าหออยู่เอง เนื่องจากผมมาจากต่างจังหวัด
ครอบครัวของเจตจะมีแม่ และพี่สาวของเจตอีกสองคน ส่วนพ่อของเจตนั้นเสียไปแล้ว เนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเกือบ 5 ปีมาแล้ว.. ผมและเจตก็เป็นเหมือนพี่น้องกันเลยครับ เพราะเรานอนห้องเดียวกัน อยู่บ้านเดียวกัน และไปเรียนที่เดียวกัน
คืนหนึ่งในช่วงปิดเทอมฤดูร้อน.. ผมตื่นขึ้นมากลางดึก เพื่อลุกไปเข้าห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จผมก็กลับมาที่เตียง แม้จะมืดหน่อย แต่ผมเห็นเงาของของชายคนหนึ่ง หน้าตาเศร้าๆ นั่งอยู่ที่ปลายเตียงตรงเท้าของเจต และมองมาที่เจตที่กำลังหลับอยู่.. ตอนนั้นผมกลัวมาก พยายามไม่มอง และรีบเข้าไปในผ้าห่มคลุมโปงทันที
วันต่อมาผมเล่าให้เจตฟัง แต่เจตก็ไม่เชื่อผม และก็รีบตัดบท เพราะเจตเป็นคนก็ขี้กลัว.. เย็นวันนั้นแม่เจตใช้ให้เจตออกไปซื้อกับข้าวจากตลาดแถวบ้าน โดยที่เจตก็ชวนผมไป แต่ผมไม่ได้ไป ระหว่างที่เจตกำลังเอารถมอเตอไซค์ไปที่ประตูหน้าบ้าน ตอนนั้นผมมองผ่านหน้าต่างห้องครัว ผมเห็นเงาลางๆ ของชายคนหนึ่ง อยู่ที่ประตูหน้าบ้านที่เจตออกไป..
จากนั้นไม่เกินครึ่งชั่วโมง ก็มีคนมากดกริ่งหน้าบ้าน และตะโกนว่า “น้องเจตถูกรถชน” ทุกคนในบ้านตกใจมาก แม่เจตรีบขับรถพาพวกเราไปที่เกิดเหตุ ก็ต้องพบกับร่างไร้วิญญาณของเจต นอนจมกองเลือดอยู่บนถนนหน้าหมู่บ้าน คนแถวนั้นบอกว่า เจตถูกรถกระบะฝ่าไฟแดงมาชนแล้วหนีไป แม่ของเจต และพี่สาวแทบจะล้มทั้งยืน กอดศพของเจต เป็นภาพที่ผมไม่มีวันลืมเลย
คืนนั้นเมื่อผมกลับมาถึงบ้านเจต ผมก็เพิ่งสังเกตุเห็นรูปของพ่อเจตบนหิ้ง ซึ่งผมไม่เคยได้สนใจ และผมก็ต้องขนลุกทันที เพราะนั่นคือใบหน้าเดียวกันกับเงาที่ผมเห็นทั้ง 2 ครั้งก่อนเจตตาย! วิญญาณพ่อของเจตคงพยายามจะมาเตือนอะไรกับเจตลูกชายของเขานั่นเอง..?
Story by SINTHAI
