เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่ส่งเข้ามาจากคุณกลอย ซึ่งมีอาชีพเป็นพยาบาล ประจำโรงพยาบาลชุมชนแห่งหนึ่ง ในจังหวัดชลบุรี เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 7 ปีที่แล้ว คุณกลอยเล่าว่า.. ตอนนั้นเราเป็นพยาบาล อยู่วอร์ดหญิงรวม คืนที่เกิดเหตุ เราเป็นหัวหน้าเวร เลยต้องอยู่ส่งเวรต่อให้เวรดึก เลยกลับช้ากว่าคนอื่น กว่าจะลงเวรก็ประมาณตี 1 หลังจากเราส่งเวรเสร็จ ก็ขี่มอเตอร์ไซค์กลับหอพักพยาบาล เรามีความรู้สึกว่า คืนนี้มันแปลกๆ เงียบๆ ยังไงบอกไม่ถูก.. ระหว่างทางกลับ เราต้องผ่านห้องเก็บศพ พอขี่มาถึงหน้าห้องเก็บศพ มอเตอร์ไซค์เราก็ดับวูบไปเฉยๆ และที่แปลกคือ กุญแจรถมันถูกบิดกลับเอง! เราก็แปลกใจ รีบบิดกุญแจสตาร์ทเครื่องด้วยความรวดเร็ว สตาร์ทประมาณ 2-3 รอบถึงจะติด แต่คราวนี้รู้สึกได้เลย ว่ารถมันเร่งไม่ค่อยขึ้น มันหน่วงๆ เราลองมองกระจกหลังนะ แต่ก็ไม่เห็นอะไร ก็โล่งใจไป จนขี่กลับไปถึงหน้าหอพัก
เรากำลังจะเลี้ยวรถไปจอดใต้ต้นมะม่วงข้างหอ ก่อนเลี้ยวเรามองไปก่อนว่ามีรถจอดมั้ย เราเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใต้ต้นมะม่วง ทีแรกก็คิดว่าเป็นน้องพยาบาล คงเพิ่งลงเวรมาเหมือนกัน แต่แค่เสี้ยววินาทีที่หันไปอีกทาง แล้วก็เลี้ยวรถมาเรามองอีกที กลับไม่มีใครยืนอยู่เลย ทั้งๆ ที่มันก็เป็นที่โล่งนะ มีแค่ต้นมะม่วงต้นเดียว.. ตอนนั้นก็แอบขนลุกนิดๆ ละ แต่คิดว่าเราคงเหนื่อย อาจจะตาฝาด เลยรีบขึ้นห้องไปอาบน้ำนอน และเรื่องมันก็เกิดขึ้นตอนอาบน้ำนี่แหละ..
ห้องน้ำที่หอพักนี้ จะอยู่ติดกับทางเดินหน้าห้อง ด้านบนมีแค่มุ้งลวดกั้น ไม่มีกระจก ดังนั้น ถ้าอยู่ในห้องน้ำ จะได้ยินเสียงคนคุยกันที่ทางเดินชัดมากๆ เราอาบน้ำใกล้จะเสร็จ กำลังล้างหน้า อยู่ๆ ก็ได้ยินเป็นเสียงผู้หญิง เรียกชื่อเรา ‘กลอย..’ เสียงดังมาจากทางเดิน มันดังก้องมากๆ เป็นเสียงเย็นๆ เรารีบปิดน้ำเลยค่ะ จากนั้นก็พันผ้าขนหนู วิ่งออกมาตรงห้องโถง แล้วส่องบานเกล็ดข้างๆ ประตูหน้าห้องดู ก็ไม่เห็นใคร.. ตอนนั้นเราเริ่มกลัวแล้วค่ะ ไม่น่าจะคิดไปเองละ ก็เลยรีบเข้าห้องนอน ไปแต่งตัว ยังแต่งไม่ทันเสร็จดีเลย ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูหน้าห้อง 3 ครั้ง ‘ก่อกๆๆ’ เคาะดังมาก! คราวนี้เริ่มจิตตกละค่ะ แต่ก็ยังใจกล้า ออกไปมองลอดบานเกล็ดข้างประตูอีกครั้ง แต่ก็ไม่มีใครเหมือนเดิม และระหว่างที่เรามองอยู่นั่นเอง ‘ก่อกๆๆ’ เสียงเคาะประตู ดังขึ้นมาข้างหูเรา ได้ยินเต็มๆ โดยที่ไม่มีคนเคาะ! เรากลัวมาก รีบวิ่งเข้าห้องนอน หยิบโทรศัพท์โทรหาเพื่อนทันที เพื่อนรับสายถามว่ามีอะไร? เราก็บอกว่า ‘ช่วยด้วย เหมือนจะโดนผีหลอก!’ แค่นั้นล่ะค่ะ.. จากเสียงเคาะประตู คราวนี้เป็นเสียงลูกบิดประตู เหมือนคนพยายามบิดลูกบิด อย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อจะเข้ามา แต่เข้าไม่ได้เพราะประตูล็อค.. ตอนนั้นเราร้องไห้เลย แล้วก็บอกกับเพื่อนว่า ‘ช่วยด้วย.. มันจะเข้ามาแล้ว’ จนเพื่อนเราบอกว่าอย่าวางสายนะ.. แล้วเพื่อนก็รีบขับรถมาหาเราที่หอ ในระหว่างรอเพื่อนประมาณ 5 นาที ลูกบิดก็บิดอยู่อย่างนั้นไม่หยุดเลยค่ะ เรานั่งสวดชินบัญชรผิดๆ ถูกๆ สวดไม่จบสักที..
แล้วเพื่อนเราก็มาถึง มากัน 2 คน เปิดกุญแจเข้ามา แต่ก็ไม่เห็นมีอะไร.. และเสียงก็เงียบไปแล้ว เพื่อนอยู่กับเราจนดีขึ้นก็กลับไป ตอนนั้นก็จะเช้าแล้ว ส่วนเราก็นอนแบบระแวงๆ แต่ก็ไม่เจออะไรแล้ว พอเช้ามาก็เลยไปทำสังฆทานให้เจ้ากรรมนายเวร และสัมพเวสีทั้งหลาย.. หลังจากนั้น ก็ยังไม่เคยเจออะไรแบบนั้นอีก
จนกระทั่ง เมื่อ 2 ปีก่อนนี่เอง พี่ๆ ที่ห้องผ่าตัด เค้าชวนกันไปหาอาจารย์หมอท่านหนึ่งเพื่อดูดวง ด้วยความที่เราก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่ก็อยากพิสูจน์ คืออยากไปจับผิดนั่นแหละ เราก็เลยไปด้วย.. พอไปถึงอาจารย์หมอเค้าก็ทักเรา และเรียกเราไปดูดวงให้ อาจารย์บอกว่า ‘ที่จะดูให้เธอเป็นคนแรก เพราะมีคนตามเธอมา’ เราก็ยังเฉยๆ อาจารย์เลยถามต่ออีกว่า ‘จำเค้าไม่ได้หรอ ก็คนที่ไปเรียกชื่อเธอหน้าห้องไง..’ เราที่เกือบลืมเรื่องนั้นไปแล้ว ก็ต้องขนลุกวาบ มือสั่น พูดอะไรไม่ออก น้ำตาไหลตรงนั้นเลย.. อาจารย์เค้าบอกว่า ‘ช่วงที่ผ่านมาเราดวงไม่ค่อยดีใช่ไหม? ทำอะไรไม่ค่อยสมหวัง ติดขัด ให้เราหมั่นทำบุญ กวาดลานวัด ถวายสังฆทาน ผลบุญจะช่วยเรา ทำให้เค้าเข้ามาใกล้ไม่ได้ เพราะที่ผ่านมาเราไม่ค่อยได้ทำบุญ บุญของเราก็ถูกเค้าแบ่งไปจนหมด..’ ทั้งหมดที่พูดมาค่อนข้างตรง จากนั้นมา เรากลับไปทำบุญ ทำทานทุกอย่างเลยค่ะ.. และจากนั้น ก็ยังไม่เคยมีเรื่องอะไรแบบนั้นอีกเลย และหวังว่าคงจะไม่มีอีกแล้วค่ะ มันน่ากลัวมากจริงๆ
Story by คุณกลอย
