เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ส่งมาจากคุณเบียร์ คุณเบียร์เล่าว่า.. นี่เป็นเรื่องจริงของผมเลยครับ เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วนี่เอง ตอนนั้นผมเดินทางไปทะเลกับเพื่อนๆ ที่ระยอง และได้เข้าพักกันที่อพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่งในตัวเมือง.. ก่อนที่จะเดินทางมา เพื่อนผมมันไปอ่านเจอมา ถึงที่พักในจังหวัดระยอง ว่าคนมักจะเจอเรื่องอะไรแปลกๆ บ่อยๆ เช่น ทีวีเปิดปิดเอง เปลี่ยนช่องเอง.. เห็นเงาคนเดินผ่านนอกหน้าต่างทั้งๆ ที่ไม่มีระเบียง.. และก็อีกหลายๆ อย่างครับ แต่ว่าผมไม่ค่อยสนใจ เพราะผมเป็นคนไม่เชื่อเรื่องพวกนี้เลย และอีกอย่างมาเที่ยวครั้งนี้ผมนอนคนเดียวด้วย เลยคิดว่ามันคงจะหาเรื่องหลอกให้ผมกลัวเล่นๆ
พอมาถึง ก็ไปเช็คอินกันครับ พนักงานต้อนรับที่นี่ รวมถึง รปภ. จะเป็นผู้หญิงทั้งหมด.. หลังจากนั้น ผมกับเพื่อนๆ ก็ออกไปเที่ยวเล่นกันจนเหนื่อย กว่าจะกลับมาพักที่ห้องก็มืดครับ.. แล้วก็เล่นไพ่กันต่ออีก ที่ห้องเพื่อนคนนึงชั้น 14 ครับ พวกเราเล่นกันจนถึงตี 1 ได้ ผมก็ง่วงมากแล้วตอนนั้น เลยขอแยกตัวไปนอนก่อน.. ช่วงนั้นห้องค่อนข้างเต็มครับ ผมได้ห้องแยกไปอยู่ที่ชั้น 10 ส่วนเพื่อนคนอื่นๆ อยู่ชั้น 14 กันหมด ตอนที่ผมเดินออกมากจากห้องเพื่อนไปที่ลิฟท์ ร่างกายอ่อนแรงมาก ตัวเย็นๆ วูบๆ แต่ก็ไม่คิดอะไร สงสัยคงเหนื่อยจัด.. รอสักพักลิฟท์ก็เปิดออก ผมเข้าลิฟท์ไป และก็มีผู้หญิง วัยกลางคน อายุสัก 30-40 ได้ เดินตามเข้ามาหลังผม ด้วยความเคยชิน ผมเลยถามว่า ‘ลงชั้นไหนครับ?’ เขาตอบผมว่า ‘ชั้น 14’ ผมก็นึกในใจ อ่าวนี่ก็ชั้น 14 นี่ งงๆ ไป ผมเลยกดไปชั้น 10 ที่ผมพัก..
ระหว่างลิฟท์ลง ผู้หญิงคนนั้นยืนชิดผมมาก และเอาแต่ก้มหน้าก้มตา ไม่พูดอะไร หางตาผมชำเลืองไปเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นไม่มีขาครับ! ผมก็ข่มใจตัวเอง คงคิดว่าตาฝาด คงเหนื่อยละมั้ง บวกกับผมไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ ผมเลยลองเขยิบออกมานิดนึง เพื่อจะได้มองชัดๆ อีกที.. แต่มองอีกที ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่มีขาจริงๆ ผมนิ่งไปเลยครับ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย คือเสียววาบที่หลังคอ เหมือนต่อมความกลัวแตก ผมคิดในใจว่า ผมคงโดนเข้าแล้วล่ะครับ.. จนถึงชั้น 10 ผมมือไม้สั่น ขาแทบก้าวไม่ออก จนกระทั่งลิฟท์เปิด ผมรีบเดินออกมาอย่างไวครับ แต่ผมคาใจ เลยรวบรวมสติ หันไปมองอีกรอบก่อนประตูลิฟท์ปิด ขาไม่มีครับ ลอยๆ อยู่อย่างนั้นเลย.. 3 ครั้งนะครับ ผมไม่ได้ตาฝาดไปจริงๆ
ผมเข้ามาถึงห้อง รีบโทรหาเพื่อนก่อนเลย เพราะจะกลับขึ้นไปก็ไม่กล้าแล้ว ผมเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง และบอกให้พวกเพื่อนผมลงมาหา เพื่อนผมก็ตกลง เดี๋ยวรีบลงมา พอคุยกันจบยังไม่ได้วางสายเลย ไฟก็ดับลงเฉยๆ ผมนี่สะดุ้งเลย กลัวมากๆ กลัวว่าผู้หญิงคนนั้นจะมาให้เห็น ผมรีบคลุมโปงหลับตา ปิดหู กลัวทั้งภาพ ทั้งเสียงเลยครับ จนสุดท้ายด้วยความเพลีย ผมนอนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้..
มารู้สึกตัวอีกที คือตอนเช้า เสียงเพื่อนมาเคาะประตูครับ.. มันเล่าให้ผมฟังว่า มันน่ะมาหาผมตั้งแต่ที่วางสายเมื่อคืนแล้ว แต่พอลงมามันเห็นเงาดำๆ เดินวนเวียนอยู่หน้าห้องผม! มันเลยต้องกลับห้องเพราะก็กลัวผีเหมือนกัน.. นั่นยิ่งทำให้ผมมั่นใจว่าที่เจอคือของจริงครับ
ผมเก็บข้าวของเสร็จก็ลงไปเล่าเรื่องนี้ให้ รปภ. หน้าอพาร์ทเม้นท์คนหนึ่งฟัง ว่าผมเจอแบบนี้มานะ เรื่องมันเป็นยังไง? ตอนแรกเธอก็ไม่เล่าครับ ผมเลยจ้างให้เล่าไปร้อยนึง เพราะผมอยากรู้จริงๆ แต่เธอขอ 150.- ขาดตัว ผมก็อึ้งๆ แต่ก็ให้ไป.. เลยยอมเปิดปากเล่าว่า ที่นี่เฮี้ยนจริงๆ แต่ก็ถือว่าผมน่ะโชคดี ที่เขามาให้เห็นเฉยๆ ความจริงแล้วผู้หญิงในลิฟท์น่ะ เมื่อหลายปีก่อน เธอถูกสามียิงตายในลิฟท์ ประมาณว่าทะเลาะกับแฟน แต่ก็ไม่มีใครรู้สาเหตุจริงๆ เจ้าของอพาร์ทเม้นท์ทำบุญ และอุทิศส่วนกุศลไปให้ทุกๆ ปี แต่ว่าเธอไม่ยอมไปไหน ยังวนเวียนหลอกหลอนอยู่ที่นี่ แต่ก็แปลกที่จะหลอกแต่เฉพาะกับผู้ชายเท่านั้น..
Story by คุณเบียร์
