เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณเอ (นามสมมติ) ครับ คุณเอเล่าให้ฟังว่า.. เรารู้จักกับคนชื่อเอฟ (นามสมมุติ) มาเป็นเวลา 2 ปีแล้ว เกิดวันเดียวกัน เดือนเดียวกันเลยค่ะ เราคุยกันมาเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกันนะคะ ทะเลาะกันทุกวัน แต่พอเช้าวันต่อมาก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม เป็นแบบนี้แทบจะทุกวันเลย จนมีอยู่วันหนึ่งเราทะเลาะกันหนักมาก จนเลิกคุยกันไปเลยประมาณ 5 เดือน.. แล้ววันหนึ่งเอฟก็กลับมาคุยกับเราอีกครั้งค่ะ แต่ครั้งนี้ที่กลับมา เอฟบอกเราว่าเขามีแฟนแล้วนะ เราก็เฉยๆ เพราะก็ไม่ได้เป็นอะไรกันอยู่แล้ว.. เราคุยกันทุกวันเหมือนแต่ก่อนทั้งๆ ที่เอฟมีแฟนค่ะ เวลาเอฟทะเลาะกับแฟน ก็จะโทรมาหา มาปรึกษาว่าจะง้อยังไงดีให้ช่วยหน่อย เราก็ยินดีที่จะช่วยจนเอฟกับแฟนดีกันค่ะ
เราคุยกันไปเรื่อยๆ จนผ่านไปได้ 2 เดือน อยู่ๆ เอฟก็ชวนเราไปเดินห้าง เราก็ไป ไปนั่งฟังเพลงกัน เอฟเปิดเพลง ‘คนตายที่ยังหายใจ’ ของแด็กซ์ ROCK ★ RIDER ให้ฟัง เอฟบอกว่าชอบเพลงนี้มากๆ ฟังจบเราก็เฉยๆ ค่ะ ไม่ได้คิดอะไร แล้วไปเดินเล่นกันต่อจนเย็นก็กลับบ้าน.. พอกลับบ้านมาก็ไม่ได้คุยกัน เพราะเอฟต้องคุยกับแฟน เราก็ไม่ได้อะไรค่ะ.. เวลาผ่านไปประมาณ 1 เดือน เช้าวันหนึ่งก็มีเสียงโทรศัพท์จากเอฟเข้ามา เราก็รับ เอฟพูดว่า ‘มึงไม่โทรหากูเลยนะ รู้ไหมกูคิดถึง..’ เราก็งง บอกปัดไปเรื่อย เอฟยังพูดอีกว่า ‘กูรักมึงนะ..’ แล้วก็ตัดสายไป เราก็ยิ่งงง? โทรมาพูดๆ แล้วก็วาง
จากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยประมาณ 2-3 วัน จนถึงวันอาทิตย์ เดือนพฤศจิกายน เราจำได้แม่นเลย วันนั้นเราไม่สบายหนักมาก นอนตัวร้อนตั้งแต่กลางวัน จนสะดุ้งตื่นมาประมาณทุ่มกว่าๆ เราเองเป็นคนติดเฟสบุ๊คมาก ตื่นมาก็เปิดเฟสเล่น เลื่อนๆ ได้สักพักก็มีเสียงแชทเด้งเข้ามา เป็นเพื่อนในห้องเราเองบอกว่า ‘เอ เอฟมันตายแล้วนะ..’ ในตอนนั้น ตัวเราเหมือนไม่รับรู้อะไรเลย สมองว่าง นิ่ง จุกอยู่ที่อก เราก็รีบโทรไปหาน้องของเอฟ ซึ่งน้องของเอฟรู้ว่าเราคุยกัน น้องเอฟบอกว่า ‘เอฟโดนรถชนตายแล้วจริงๆ เมื่อคืนนี้..’ วันนั้นเรานอนร้องไห้ทั้งคืนจนหลับไป แล้วเราก็ฝันว่าเอฟมานั่งดีดกีต้าร์เพลง ‘คนตายที่ยังหายใจ’ ให้ฟัง เราตกใจสะดุ้งตื่นมาเปิดโทรศัพท์ดู เป็นเวลาตี 1 จากนั้นเราก็นอนไม่หลับอีกเลยจนเช้า..
วันต่อมาเราไปโรงเรียน เพื่อนก็ถามว่าคืนนี้ไปสวดศพเอฟที่บ้านรึเปล่า? เราก็อยากไปนะ แต่ที่ไปไม่ได้เพราะแฟนเอฟไปนอนบ้านเอฟทุกคืน ซึ่งเราไม่ค่อยถูกกัน.. จนถึงวันเผา เราไปที่วัดแต่เช้าเลย ไปอยู่คอยก่อนเคลื่อนศพไปวัด พอถึงเวลาพระก็สวดกันไปตามปกติ แต่อยู่ๆ หมาก็หอนกันทั้งวัดเสียงดัง จนทุกคนในงานก็งง มองหน้ากัน ต้องไปไล่หมาให้หยุดหอน พอสวดเสร็จก็ทำการเผาค่ะ ทุกคนทยอยกันมาวางดอกไม้จันทน์ ส่วนเราไปวางเป็นคนท้ายๆ และก็ยืนร้องไห้กอดกับเพื่อนอยู่ สักพักน้องของเอฟก็ตะโกนว่า ศพเอฟมันไม่ไหม้! ทุกคนในงานก็แปลกใจกันหมด รวมถึงสัปเหร่อ เราก็รีบวิ่งไปดู ไปยืนอยู่ข้างหน้าที่เผาศพ เราพูดในใจว่า ‘เอฟ.. เอฟจากเอไปแล้วนะ เอฟไปอยู่บนฟ้านะ เอจะไม่ลืมเอฟเลย เอสัญญา..’ แล้วเราก็ยืนร้องไห้อยู่ตรงนั้นจนศพเอฟเผาเสร็จ
กลับบ้านมา สภาพจิตใจเราแย่มาก เราคิดถึงเอฟมาก และเราก็รู้ตัวว่าที่ผ่านมาเรารักเอฟมากแค่ไหน.. เราเปิดเพลง ‘คนตายที่ยังหายใจ’ ฟัง แต่ครั้งนี้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป เพลงนี้มันเหมือนถูกเขียนให้เราเลยจริงๆ และมันทำให้เรานึกถึงเอฟทุกครั้งที่ได้ยิน.. หลังจากนั้นไม่กี่เดือน เราก็ไปรู้ว่าแฟนของเอฟไปมีแฟนใหม่แล้ว ทั้งๆ ที่ยังไม่ครบร้อยวันเลย ส่วนเราที่ก็ไม่ใช่แฟน กลับยังเสียใจต่อการจากไปของเอฟอยู่ทุกวินาที.. และคำพูดสุดท้ายของเอฟ ‘กูรักมึงนะ..’ ก็ยังคงดังก้องในหัวเราอยู่ตลอด.. หลังจากนั้นเราก็นึกถึงเอฟตลอด และทำบุญให้ตลอดค่ะ อาจจะไม่น่ากลัว แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่อยากมาแชร์ให้ฟังค่ะ
Story by คุณเอ (นามสมมติ)
