เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณคมสันครับ คุณคมสันเล่าว่า.. ช่วงปี 2556 ผมมีโอกาสได้ไปฝึกร่วมยุทธการ หรือภาษาทหารเรียกว่าเป็นการฝึกภาคกองพันครับ ด้วยความที่ผมกับ ผบ. เป็นญาติกัน ผมเลยเป็นพลทหารคนเดียวที่ได้ไปครับ.. ผมไปที่สถานที่แห่งหนึ่งในจังหวัดราชบุรี ช่วงกลางวันก็ฝึกตามปกติครับ กลางคืนก็นอน พอมาวันที่ 2 กลางคืน ผมต้องเข้าเวรประจำจุดกับหมู่คนหนึ่ง ช่วงเวลาเที่ยงคืนถึงตี 2 ครึ่งครับ
ระหว่างเดินตรวจอยู่นั้น ผมก็เกิดปวดฉี่ขึ้นมา เลยขอหมู่ไปฉี่ หมู่ก็เลยจะยืนรอครับ แต่หมู่แกก็ไล่ให้ผมไปฉี่ไกลๆ เพราะจุดที่เดินตรวจนั้นอยู่ใกล้ๆ กับเต็นท์นายทหารครับ.. ผมเลยเดินลึกเข้าไปในป่าสักหน่อย พอได้ที่เหมาะๆ ผมก็ฉี่ครับ ยังไม่ทันจะฉี่เสร็จ หูผมก็ได้ยินเสียงเหมือนคนจ่อกแจ่กจอแจ และพื้นก็เหมือนจะสั่นๆ นิดหน่อย พอฉี่เสร็จแล้วผมจึงเดินตามเสียงไปดูด้วยความสงสัย และสิ่งที่ผมเห็นคือ มีกลุ่มคนจำนวนเยอะมาก เดินต่อแถวเป็นขบวนกันไป มีทั้งม้า ทั้งช้าง กำลังลากจูงปืนใหญ่ก็มี สักพักมีคน 3 คนเดินออกมาจากขบวน ตรงเข้ามาหาผม มาหยุดห่างกันกับผมประมาณแค่ 2 ศอก เป็นผู้ชายผิวคล้ำดูมอมแมม การแต่งกายคือใส่เสื้อคล้ายๆ เสื้อกั๊ก กางเกงเหมือนผ้าเตี่ยวสีแดงเลือดหมู สั้นมากๆ ครับ ในมือถือดาบคนละเล่ม แล้วคนหนึ่งใน 3 คนก็ถามผมว่า ‘อ้ายมึงจะไปไหน?’ ตอนนั้นผมก็ได้แต่อึ้งครับ เขาก็พูดต่ออีกว่า ‘อ้าย มึงตามกูมาเถิด..’ แล้วพวกเขาก็เดินนำไป และแปลกมากครับที่ตอนนั้นอะไรก็ไม่รู้ดลใจ ให้ผมเดินตามพวกเขาไป!
ผมเดินไปได้ไม่ถึง 10 ก้าว ก็มีเสียงตวาดมาจากด้านหลังผมว่า ‘พวกมึงจะพาหลานกูไปไหน!?’ ผมก็หันหลังไปดูตามเสียงครับ แต่ผมเห็นไม่ค่อยชัด พอเห็นเป็นเงาๆ เหมือนย้อนแสง เขาตัวใหญ่มาก ถือดาบ 2 มือ แล้วเขาก็พูดอีกว่า ‘ไอ้หลานเอ้ย มึงตามกูมาเถิด แล้วมึงจะปลอดภัย..’ หลังสิ้นเสียง ผมหันกลับไปทางเดิม ปรากฏว่า 3 คนนั้นหายไปครับ หายไปพร้อมทั้งคนอื่นๆ ในขบวน และทุกอย่างที่เห็นในตอนแรก พอผมหันกลับไปหาชายร่างใหญ่อีกครั้ง ก็ไม่เจอแล้ว..? เหลือแต่เพียงความมืดสนิท..
ตอนนั้นผมกลัวมาก ทำอะไรไม่ถูก ไม่กล้าเดินไปไหนเลย ผมตัดสินใจนั่งลงตรงนั้นเลยครับ รอให้เช้าก่อนค่อยเดินออกไปรับโทษยังจะดีกว่า จนผมเผลอหลับไปตรงนั้น.. พอรุ่งเช้า ผมได้ยินเสียงจ่ากองมาเรียก แล้วตบหน้าผม เชื่อไหมครับว่าตรงด้านหน้าที่ผมนอนอยู่ เป็นบึงขนาดใหญ่มากๆ เป็นแอ่งลาดชันลงไปเพราะแทบจะไม่มีน้ำเลย ด้านล่างมีหินก้อนใหญ่ เศษต้นไม้กิ่งไม้เต็มไปหมด ความลึกเกือบๆ 4-5 เมตรได้ ที่น่ากลัวคือ ถ้าผมเดินไปอีกก้าวเดียว ก้าวเดียวเลยนะครับ ผมจะต้องตกลงไปแน่นอน! ..พอผมเล่าให้ทุกคนฟัง เขาก็ได้แต่เงียบๆ กันครับ เพราะจุดที่ผมฉี่ กับจุดที่เจอผมนั้นจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกันเลย ซึ่งถ้าจะเดินไปต้องผ่านใจกลางที่ตั้งค่าย ซึ่งจะต้องมีหมู่ หรือจ่าบางส่วนที่เข้าเวรเห็นผม แต่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ไม่เห็นผมเดินผ่านมาเลย.. จนตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้ว่าคืนนั้นเกิดอะไรขึ้น แล้วชายร่างใหญ่ที่มาช่วยผมไว้คือใคร?
Story by คุณคมสัน
