เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณวิญญูครับ คุณวิญญูเล่าว่า.. เป็นเรื่องราวตอนผมอายุ 15 ปีครับ สมัยนั้นผมชอบดูดวงมาก ศึกษาและสะสมไพ่ยิปซี ชอบเรื่องพวกนี้สุดๆ เมื่อช่วงก่อนปิดเทอมภาคฤดูร้อน ก็มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งอยากให้ผมดูดวงให้ ไอ้ผมชอบอยู่แล้วเลยดูให้ ก็จัดแจงไปตามพิธี.. ปรากฏไพ่ที่ออกมันมีความหมายว่า เพื่อนผมคนนี้ดวงถึงฆาต จะเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเร็วๆ นี้อย่างแน่นอน.. ผมก็รู้สึกไม่ดีเอามากๆ และดูรู้เลยว่าเพื่อนผมก็กังวล ผมเลยพูดขึ้นว่า ‘เฮ้ยมึง กูดูไพ่ไม่แม่นหรอก อย่ากังวลเลย..’ แต่ในใจผมนี่สิ ผมรู้ตัวเองว่าผมดูแม่นแน่นอน แทบจะไม่เคยพลาดเลย ผมเลยกังวลแทนเพื่อน กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับมัน ตอนนั้นก็ไม่รู้จะทำไง แต่นึกขึ้นได้ว่ามีคนรู้จักเคยบอกไว้ ถ้าใครดวงไม่ดี ให้เอาชุดไพ่ที่ดูให้เขาไปไว้ใต้ฐานพระ และสวดมนต์ แผ่เมตตาให้เขา 7 วัน 7 คืน ขอให้เขาแคล้วคลาดอะไรประมาณนี้.. ผมก็ทำสิครับ เพราะไม่อยากให้เพื่อนเป็นอะไร
ผมก็ทำไปจนครบ 7 วัน พอก่อนวันเปิดเทอม 3 วัน เพื่อนผมคนหนึ่งที่สนิทกับเพื่อนคนนั้น ก็โทรมาบอกผมว่าเพื่อนที่ผมดูดวงให้เกิดอุบัติเหตุที่จังหวัดตรัง สาเหตุคือขี่มอเตอร์ไซค์เฉี่ยวกับมอเตอร์ไซค์อีกคันจนตกข้างทาง ได้รับบาดเจ็บ มีบาดแผลตามตัวเต็มไปหมด ตอนนี้ถูกส่งเข้าโรงพยาบาลในจังหวัดตรังดูอาการอยู่ ยังไม่รู้สึกตัว.. ผมก็ตกใจปนดีใจที่เพื่อนแค่บาดเจ็บ ไม่ถึงกับชีวิต แต่หลังจากวันนั้น เรื่องสยองก็เกิดขึ้นกับผมครับ..
คืนแรกที่ได้ข่าวเรื่องนี้ ผมนอนไม่หลับเลย เพราะกลัวว่าเพื่อนจะเป็นอะไรมากหรือเปล่า? ตอนนั้นก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว ผมก็ลงมาดื่มน้ำที่ชั้นล่าง คือบรรยากาศที่บ้านคืนนั้นมันเย็นวาบ และวังเวงอย่างประหลาด ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเปล่าน่ะครับ.. ผมกำลังหันหลังเตรียมเดินขึ้นชั้น 2 อยู่ๆ ก็มีลมพัดผ่านเข้ามาวูบ พร้อมกลิ่นเน่า สาบสางคลุ้งมาตามลม ผมได้กลิ่นชัดเจน พร้อมกับได้ยินเสียงผู้ชายเรียกชื่อผมจากที่ไกลๆ 3 ครั้ง แต่มองไปก็ไม่เห็นมีใครอยู่หน้าบ้าน เว้นแต่มีเงาดำตะคุ่มๆ ลอยผ่านหน้าผมไป และหายไปพร้อมกับเสียงเรียกชื่อผมอีกครั้งหนึ่ง เจออย่างนั้นผมนี่รีบขึ้นห้องสวดมนต์เลยล่ะครับ..
หลังจากเหตุการณ์คืนแรกผ่านไป ผมก็ไม่ได้เจออะไรแบบนั้นอีกเลย จนมาถึงคืนหนึ่งซึ่งห่างกันไม่นานนัก คืนนั้นอากาศเย็นมาก เพราะฝนเพิ่งจะตกไปเมื่อหัวค่ำ ระหว่างที่ผมนั่งเขียนบันทึกอยู่ชั้นล่าง ผมก็ได้กลิ่นสาบ กลิ่นเน่าๆ ลอยมาจากทางหน้าบ้านผมอีกครั้ง ผมจึงเดินตามหาต้นตอของกลิ่น หาทั่วระเบียงบ้าน และระหว่างที่ผมหาอยู่นั้น เสียงเรียกชื่อผมก็ดังขึ้นมาจากหน้าบ้านอีก ผมจึงมองตามเสียงออกไป คราวนี้เห็นเลยครับ คือเห็นเป็นขาของผู้ชายคนหนึ่ง ใส่ยีนส์ขาสั้นที่ดูขาดๆ และสวมเสื้อสีขาวครับ แต่ไม่เห็นหน้า เขาเรียกชื่อผมอยู่สักพัก ก่อนจะเงียบลง และตะโกนขึ้นว่า ‘มึงทำให้กูตาย! กูจะเอามึงไปแทนกู! มึงต้องไปกับกู!’ แล้วเขาก็หายไป.. ผมก็ได้แต่อึ้งสิครับ
เจออย่างนั้นผมก็ไม่นอนแล้วครับคืนนั้น ผมรีบโทรไปถามเพื่อนสนิทของเพื่อนผมที่เกิดอุบัติเหตุ ว่าวันนั้นเพื่อนผมใส่เสื้อสีขาว กับกางเกงยีนส์ขาสั้นหรือเปล่า? เขาก็บอกว่า ‘ไม่ใช่ว่ะ แต่คนที่ใส่เสื้อสีขาว กับกางเกงยีนส์ขาสั้น คือคนขี่มอเตอร์ไซค์อีกคันที่มาชน สภาพศพคอหักตายคาที่เลยมึง..’ เท่านั้นแหละ ผมนี่ขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลยครับ! เขาคงจะเป็นตัวตายตัวแทนเพื่อนผมนั่นเอง.. หลังจากวันนั้น ผมก็ต้องทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ชายคนนั้นตลอด รวมถึงเพื่อนผมที่รอดจากเหตุการณ์ถึงฆาตมา ก็ทำบุญให้ชายคนนั้นตลอดเช่นกันครับ..
Story by คุณวิญญู
