เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณนัทครับ คุณนัทเล่าว่า.. ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อนตอนผมกำลังจะขึ้นปี 2 ครับ คือผมย้ายหอจากที่อยู่กับเพื่อน มาอยู่คนเดียว หอที่ย้ายมานี้ เจ้าของหอเป็นญาติผมเองครับ เบอร์ห้องที่ผมได้คือ 112 วันแรกเลยที่ย้ายเข้ามา ช่วงบ่ายๆ ผมก็ทำความสะอาด จัดห้อง จัดข้าวของอยู่คนเดียวจนถึงค่ำ ด้วยความเหนื่อยผมเลยหลับไปยาวเลยครับ
พอช่วงใกล้เช้า เหมือนผมจะพลิกตัวแล้วมือไปปัดโดนรีโมททีวีตกจากเตียง เสียงรีโมทตกกระแทกพื้น ทำให้ผมสลึมสลือลืมตาขึ้นมาสักพัก แล้วก็หลับต่อ.. หลับไปได้ไม่นาน ก็ได้ยินเสียงเหมือนมีอะไรครูดไปมากับพื้น ผมเลยลืมตาแบบงัวเงียขึ้นมาดู ปรากฏว่ามันคือรีโมทที่ตกลงไปนี่แหละ แต่มันครูดกับพื้นไปมาโดยไม่มีอะไรไปสัมผัสมันเลย ลักษณะการเคลื่อนที่ของรีโมท คือเหมือนกับเด็กที่กำลังเล่นรถของเล่นยังไงยังงั้น ตอนนั้นผมขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลย ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ข่มตาหลับไป
จนเช้ามาเลยคิดได้ว่า สงสัยเราย้ายเข้ามายังไม่ได้ขอเจ้าที่เจ้าทางล่ะมั้ง ว่าลูกหลานมาขอพักอาศัยด้วย.. ตั้งแต่นั้นมา ผมไหว้พระก่อนนอนทุกคืน ก็อยู่ไปต่อเหมือนจะปกติครับ และแล้วไม่นานก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดอีกครั้ง.. คืนหนึ่ง ผมวิดีโอคอลกับเพื่อนทางโน๊ตบุ้ค คือผมนอนคว่ำบนเตียง โน้ตบุ้คอยู่บนหมอน คุยกันไปสักพัก เพื่อนผมมันก็ถามผมมาคำถามหนึ่ง ‘แก.. ถามจริงอยู่กับใคร?’ ทีแรกผมก็ไม่คิดอะไร เพราะคิดว่าคงถามไถ่ทั่วไป ผมก็ตอบไปว่า ‘อยู่คนเดียว..’ มันก็ทำหน้างง พอคุยกันต่อไปเรื่อยๆ เพื่อนมันก็ถามผมมาอีกครั้ง ‘แก.. เอาจริงๆ บอกมาดีๆ อยู่กับใคร?’ คราวนี้ผมก็ตอบไปเหมือนเดิมว่า ‘อยู่คนเดียวดิ จะให้อยู่กับใครหรอ?’ เพื่อนผมมันก็บอกผมว่า ‘ก็เมื่อกี้เห็นใครเดินผ่านข้างหลังแกไปอีกแล้ว..’ ถึงตรงนี้ผมนี่ชะงักเลย คือเพื่อนคนนี้ไม่ใช่คนที่จะเล่นอะไรแบบนี้อยู่แล้วด้วยครับ
หลังจากครั้งนั้น ก็มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆ อย่างบางคืน ประตูห้องน้ำก็เหมือนโดนทุบจากข้างใน บางคืนก็มีเสียง ‘กุกๆ กักๆ’ มาจากตู้เสื้อผ้าบ้าง แต่ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นนานๆ ครั้ง.. โชคดีที่ผมเป็นคนจิตแข็ง เลยไม่ได้เห็นแบบจะๆ และผมก็อยู่มาได้จนปัจจุบัน ปีนี้ผมก็จะเรียนจบแล้ว จะได้ย้ายออกสักที..
Story by คุณนัท
