เราชื่อจ๊ะจ๋าค่ะ เรื่องนี้เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา คือว่าตอนนั้นคุณย่าของแฟนเราป่วยเป็นโรคยอดฮิตของคนอายุมาก มะเร็ง นั่นเองค่ะ คุณย่าแกต้องเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลตามที่หมอนัด.. อยู่มาวันหนึ่ง อาการแกทรุดลงค่ะ คือแกเป็นมะเร็งที่หลอดลม ซึ่งเวลากินอาหาร หรือแม้แต่ดื่มน้ำก็จะลำบากมาก ด้วยอายุแก 94 ปีแล้ว ทำให้ช่วงป่วยแกผอมเหลือแต่กระดูก ไม่มีเรี่ยวแรง จนต้องส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาล แล้วเรื่องมันก็เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลนี่ล่ะค่ะ
โรงพยาบาลนี้ตั้งอยู่ในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ขอไม่ระบุชื่อนะคะ.. พอไปถึงโรงพยาบาล หมอสั่งแอดมิททันที เพราะคุณย่าแกไม่มีแรงเลย คืนแรกในการเฝ้าคุณย่าก็เป็นหน้าที่ของแฟนเราค่ะ แต่เราก็อาสาไปอยู่ด้วย ไปนอนเป็นเพื่อนแฟน พอสัก 3 ทุ่ม ก็เริ่มหาที่ทางปูที่นอน ซึ่งแฟนเราจะปูผ้านอนตรงพื้นข้างเตียงผู้ป่วย ส่วนเรานั่งหลับตรงเก้าอี้ข้างเตียงผู้ป่วยเอาค่ะ ลักษณะห้องผู้ป่วยนี้เป็นห้องรวมค่ะ มีทั้งหมด 8 เตียง แต่มีผู้ป่วยพักอยู่เพียง 3 เตียง และเตียงข้างๆ คุณย่าแฟน เป็นเด็กผู้ชายค่ะ อายุราวๆ 10 ขวบ หน้าตาน่ารัก น้องเค้ามีไข้ขึ้นสูงมาก เห็นพ่อกับพยาบาลช่วยกันเช็ดตัวให้เกือบทั้งคืน.. คืนนั้นเราก็นอนหลับได้ตามปกตินะคะ
เราหลับไปจนถึงประมาณตี 3 เราตื่นไปเข้าห้องน้ำ แล้วพอตอนกลับมา เราเจอผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเช็ดตัวให้น้องเตียงข้างๆ อยู่ พร้อมกับพยาบาลอีก 1 คน ที่เช็คความดันให้ ผู้หญิงคนนั้นก็ชวนเราคุยไปเรื่อย ถามถึงอาการของคุณย่าแฟน และก็เล่าเรื่องครอบครัวของเธอให้ฟัง เธอบอกว่าชื่อรีล เป็นแม่ของเด็ก คุยกันอยู่อย่างนั้นร่วม 20 นาที จนเราขอตัวนอนต่อ ไปตื่นเอาอีกทีก็ 6 โมงเช้าเลย.. เราลุกไปล้างหน้าล้างตา พอเดินกลับมาก็เห็นพ่อของน้องยิ้มแย้มแจ่มใส เพราะน้องเค้าอาการดีขึ้น ไม่มีไข้แล้ว
พ่อของน้องคุยกับเราว่า ‘เมื่อคืนออกไปเอนหลังที่ระเบียงหน้าห้อง แล้วเผลองีบหลับไปตั้งแต่เกือบเที่ยงคืนยันเช้าเลย’ เราก็ชวนเค้าคุย ถามถึงพี่รีลแม่ของน้องว่าไปทำงานแล้วเหรอ? แต่พ่อน้องกลับทำหน้างง.. เค้าถามเรากลับว่า ‘รู้จักรีลแฟนพี่ด้วยเหรอ?’ เราก็บอกไปว่า ‘เมื่อคืนนั่งคุยกันอยู่ค่ะ พี่รีลเช็ดตัวให้น้องทั้งคืนเลย..’ เท่านั้นล่ะ พ่อน้องหน้าซีด มือสั่น พร้อมกับเอามือสั่นๆ ล้วงกระเป๋าตังค์ขึ้นมา แล้วชี้ไปที่รูปแฟน ถามเราว่า ‘ใช่คนนี้หรือเปล่า?’ เราตอบว่าใช่ เพราะมันใช่จริงๆ คนนี้เลย.. พ่อน้องเงียบไปเกือบๆ 2 นาที แล้วบอกเราเบาๆ ว่า ‘รีลแฟนพี่เธอไม่อยู่แล้ว เธอตายแล้ว..’ ได้ยินทีแรกเราก็หัวเราะนะ เพราะเราไม่เชื่อ แต่พ่อน้องคงรู้ทัน เลยหยิบมือถือขึ้นมา แล้วเปิดรูปๆ หนึ่งให้เราดู เป็นรูปถ่ายพี่รีล แต่มันเป็นรูปถ่ายหน้างานศพ มีวันชาตะ-มรณะ ด้วย
ตอนนั้นเราตกใจมาก! คิดอะไรไม่ออกเลยไปปลุกแฟน แล้วก็ไปหาพยาบาลที่มาวัดความดันน้องเมื่อคืน แต่พอพี่พยาบาลได้ฟังเราเล่า ก็ทำหน้าเจื่อนๆ แล้วบอกเราเบาๆ ว่า ‘เมื่อคืนน่ะ พี่เห็นเราพูดอยู่คนเดียวตั้งนาน พี่ก็กลัวเลยรีบออกมา..’ เรานี่อึ้งเลยสิคะ.. หลังจากนั้น เรากับแฟนนี่รีบเก็บกระเป๋าเตรียมพร้อมนั่งตัวติดกันเลย รอเวลา 10 โมง เพื่อให้ญาติๆ บ้านแฟนมาเปลี่ยน และหลังจากนั้นเรากับแฟนก็ไม่ได้กลับไปเฝ้าคุณย่าแฟนอีกเลยเป็นเวลา 4 วัน แต่แล้วคุณย่าแกก็เสียค่ะ.. เวลาผ่านไป พอเรามาคิดทบทวนแล้วก็ซึ้งนะคะ กับความเป็นห่วงที่แม่มีให้ลูก ถึงแม้จะตายจากกันไปแล้ว ก็ไม่วายที่จะกลับมาดูแล.. แต่เรานี่สิ เป็นการยิ้มกับผี คุยกับผี ครั้งแรกในชีวิตเลย..
Story by คุณจ๊ะจ๋า
