เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณโอครับ คุณโอเล่าว่า.. ผมมีประสบการณ์หลอนเกี่ยวกับอาการ ‘โคลิค’ หรือ ‘เด็กเห็นผี’ มาเล่าให้ฟังครับ ตัวผมเองเกิดวันศุกร์ที่ 13 กันยายน 2539 นะครับ เรื่องมันเกิดในสมัยที่ผมยังเด็ก คุณปู่ของผมเล่าให้ฟังว่า ตั้งแต่ผมเกิดมา ผมร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน จนปู่ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง ก็เลยเอาพระที่ห้อยคออยู่มาห้อยคอให้ผมครับ ปรากฏว่าผมหลับครับ หลับปกติ เงียบเลย ปู่ผมเลยบอกกับย่าว่า ‘คงต้องมีอะไรมาคอยกวนหลานแน่ๆ..’ หลังจากนั้นมา ผมกลายเป็นเด็กทารกที่จะต้องห้อยพระนอนเสมอ..
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ผมก็ได้พบเจอเหตุการณ์กับตัวเองเลย ตอนนั้นผมอายุ 10 ขวบแล้ว อยู่บ้านย่าที่ต่างจังหวัดครับ แถวบ้านย่าผมจะมีสวนกว้างใหญ่เลย ผมก็วิ่งเล่นอยู่ในสวน แล้วผมก็ได้ไปเจอกับเพื่อนคนหนึ่ง รุ่นๆ เดียวกันกับผม เขาก็มาเล่นกับผมทุกๆ วันจนเราสนิทกัน.. แล้ววันหนึ่งผมก็พาเขาไปหาปู่กับย่าครับ แต่ปู่กับย่าผมทำหน้างงๆ แล้วบอกกับผมว่า ‘ไหนเพื่อนล่ะ.. ไม่เห็นเลย’ ทั้งๆ ที่เขาก็อยู่ข้างๆ ผมนี่เอง แต่ด้วยความเป็นเด็กผมเลยยังไม่ได้คิด หรือกลัวอะไร แล้วเราก็ออกไปเล่นข้างนอกกันต่อครับ
จนเพื่อนผมมันก็พูดบางอย่างออกมา ทำให้ผมเริ่มจะแปลกๆ ละ เพื่อนผมพูดว่า ‘นายเห็นเราจริงๆ เหรอ?’ ผมก็ตอบไปว่า ‘เห็นสิ ไม่เห็นจะเล่นกัน คุยกันได้ยังไง?’ แล้วเพื่อนผมมันก็ยิ้มๆ ไม่พูดอะไร.. สักพักเราก็เดินไปเล่นกันตรงบ่อน้ำบาดาลใกล้ๆ บ้าน แล้วเพื่อนผมมันก็พูดขึ้นอีกว่า ‘เราตายที่นี่แหละ.. นาย.. จะมาอยู่กับเราไหม?’ จากนั้นเพื่อนผมมันก็เปลี่ยนไป ตัวค่อยๆ ซูบซีด ตาโปน ก่อนจะกระโดดลงไปในบ่อน้ำ! เท่านั้นแหละ ผมใส่ตีนผีวิ่งร้องไห้กลับบ้านทันทีเลยครับ
จากนั้นผมไม่กล้าออกจากบ้านอีกเลย และนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมเห็นผีมาตลอด ผมเจอผีประจำเมื่อฟ้าเริ่มมืด ทุกวันนี้ผมก็ยังเห็นนะ แต่ส่วนมากผมจะทำเป็นไม่เห็น..
Story by คุณโอ
