เรื่องนี้เป็นเรื่องราวในสมัยเด็กของคุณฝ้ายครับ คุณฝ้ายเล่าว่า.. ย้อนไปเมื่อ 20 กว่าปีได้ สมัยนั้นเรายังเป็นลูกคนเดียวในครอบครัวต่างจังหวัด เป็นเรื่องปกติที่เด็กทุกคนจะต้องกลัวผี เราเองก็กลัวค่ะ แต่เหมือนว่าเราจะมีอะไรที่ไม่เหมือนคนอื่นเขา เลยทำให้ต้องเจอเรื่องแปลกๆ อยู่ตลอด คือเราจะมีอาการเหมือนผีเข้าเป็นประจำ เป็นบ่อยๆ ลักษณะอาการคือ อยู่ดีๆ เราก็จะวูบไป ขนลุกไปหมดทั้งตัว และรู้สึกเหมือนมีคนมายืนลูบหลังเราตลอดเวลา ก่อนเราจะหมดสติไป และจำอะไรไม่ค่อยได้
แรกๆ เราเล่าให้แม่ฟังว่าอาการเป็นแบบนี้นะ แม่เรากลับไม่เชื่อ บอกว่าเราคงกลัวผีมาก เลยพูดไปเรื่อยเปื่อย.. แต่พักหลัง อาการเริ่มหนักขึ้น เราเริ่มเดินไปที่ระเบียงเองบ้าง เดินออกไปกลางถนนเองบ้าง บางครั้งก็นั่งร้องไห้คนเดียว โดยทั้งหมดที่ว่ามานั้น เราไม่รู้สึกตัวเลย จะมีคนมาดึงเราไว้ทันเสมอ.. จนแม่เราเริ่มเชื่อขึ้นมาบ้าง พาเราไปหาคนเฒ่าคนแก่ในหมู่บ้าน ไปทำพิธีปัดรังควาน เป็นพิธีที่เอาเรามาพันสายสิญจน์ แล้วคนแก่ก็จะสวดมนต์ ท่องคาถา แล้วพรมน้ำมนต์ใส่เรา แรกๆ ก็อาการดีขึ้นบ้าง แต่พอสักพักก็เป็นใหม่ ชีวิตเราวนเวียนอยู่กับการทำพิธีกรรมแบบนี้เป็นปีๆ
จนมีวันหนึ่งเราไปเล่นที่บ้านเพื่อน ซึ่งห่างจากหมู่บ้านไปพอสมควร ไปกับเพื่อนแค่ 2 คน ไม่มีผู้ใหญ่ไปด้วย เราได้ไปเจอกับลุงของเพื่อนค่ะ เป็นคนที่มีคาถาอาคมมีของ แกจ้องเราอยู่นาน ก่อนจะเรียกเราไปหา แล้วพูดว่า ‘หนูๆ หนูรู้ตัวหรือเปล่าว่ามีวิญญาณตามอยู่?’ ไอ้เราได้ฟังก็ตกใจถามกลับว่า ‘ลุงรู้ได้ยังไง?’ ลุงแกบอกว่า ‘ให้แม่ไปทำบุญให้เขาด้วย เขาตามหนูจะเอาหนูไปอยู่ด้วย เขาแค้นที่หนูได้เกิด แต่เขาไม่ได้เกิด เขาเป็นเด็กผู้ชาย..’
พอเราได้ฟังก็กลัว รีบวิ่งกลับบ้านเพื่อจะไปถามความจริงจากแม่ทันที พอถึงบ้าน เราก็เดินตรงเข้าไปถามแม่ทันทีว่า ‘แม่ หนูมีพี่ชายใช่ไหม แม่ฆ่าเขาใช่ไหม?’ พอจบคำถาม แม่เราหน้าซีดทันที แล้วกระชากแขนเราอย่างแรง ถามว่า ‘ไปรู้มาจากไหน!?’ เราบอกให้แม่ตอบเรามาก่อน แม่กลับทำหน้าดุ และพูดแบบอาละวาดใส่ว่า ‘เออ! ก็ยายมึงให้กูทำ มึงคิดว่ากูอยากทำเหรอ? เด็กมันตั้ง 6-7 เดือนแล้ว! แล้วมึงไปรู้เรื่องมาจากไหน ใครบอกมึง? ไม่มีใครรู้เรื่องนี้หรอกนะ!’ เราก็ร้องไห้ไป พร้อมกับเล่าเรื่องลุงของเพื่อนให้ฟัง จากนั้นแม่เราก็ได้แต่นั่งร้องไห้ไม่พูดไม่จา..
เช้าวันรุ่งขึ้น แม่ก็พาเราไปทำบุญที่วัด ‘มาเกิดเป็นลูกแม่อีกนะ แม่ไม่ได้ตั้งใจ แม่ขอโทษ..’ นี่คือคำที่เราได้ยินจากปากแม่ และตั้งแต่วันนั้นมา เราก็ไม่เคยมีอาการแปลกๆ อีกเลย และเชื่อไหมคะว่า หลังจากนั้นไม่นาน เราก็มีน้องชายอีกคนค่ะ..
Story by คุณฝ้าย
