เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณคิวครับ คุณคิวเล่าว่า.. สมัยผมเรียนชั้นประถมในจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน อยู่ติดชายแดนประเทศกัมพูชา ผมมีเพื่อนคนหนึ่งชื่อกิ่ง (นามสมมติ) กิ่งเป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาดี น่ารักครับ แต่ว่าแขนข้างขวาของเธอนั้น มีถึงเพียงบริเวณข้อศอกเท่านั้น หรือพูดง่ายๆ คือแขนขวาพิการนั่นเอง ผมค่อนข้างสนิทกับเธอเป็นพิเศษ จนเธอก็เล่าอะไรแปลกๆ ให้ผมฟังบ่อยๆ ว่าเธอมองเห็นเปรตที่หลังโรงเรียนบ้าง หรือเห็นคนอยู่บนต้นไม้ระหว่างทางกลับบ้านบ้าง.. เย็นวันหนึ่ง ผมกลับบ้านมาเจอแม่พอดี ซึ่งวันนี้แม่ดูไม่เหนื่อยมาก ผมเลยชวนแม่คุยไปเรื่อย จนถึงเรื่องของกิ่ง ผมเล่าเรื่องที่กิ่งเห็นอะไรแปลกๆ ให้แม่ฟัง แม่เลยบอกว่า ‘ก็อาจจะจริงนะ เพราะตัวกิ่งเองนั้นเป็นเด็กมีกรรมติดตัวมาแต่เกิด..’ คือแม่ผมก็รู้จักกับครอบครัวของกิ่งครับ จากนั้นก็เป็นแม่ผมเองที่เล่าให้ผมฟังยาวเลย แม่ผมเล่าว่า
เมื่อราวๆ 10 ปีก่อนที่ผมจะเกิด (ผมเกิด 2533 เรื่องที่แม่เล่าเกิดขึ้นราวๆ 2523) เย็นวันหนึ่งที่หมู่บ้าน ชาวบ้านต่างมารวมตัวกันที่บ้านของ น้าก้าน (พ่อของกิ่ง) เพราะวันนั้นควายที่บ้านน้าก้านจะคลอด มันส่งเสียงร้องตั้งแต่เช้า แต่ไม่คลอดสักที ชาวบ้านที่เสร็จจากทำไร่ไถนาก็มาช่วยกันดู ช่วยกันเตรียมทำคลอด พวกขี้เหล้าที่หวังจะมากินลูกควายที่เพิ่งคลอดเป็นกับแกล้ม ก็มากันเยอะครับ ในสมัยนั้นวัวควายเวลาคลอดส่วนใหญ่ลูกจะไม่รอด หรือแท้งนั่นเอง เพราะเขายังใช้วัวควายทำไร่ไถนา ยังไม่มีรถไถใช้เหมือนทุกวันนี้ ทำให้ควายที่ท้องมีอยู่มีโอกาสแท้งสูง.. เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ ชาวบ้านต่างช่วยกันปลอบขวัญควาย ให้ควายคลอดลูกตามความเชื่อของคนแถบนั้น
ในที่สุดแม่ควายก็คลอดลูกได้สำเร็จ เสียงเฮของชาวบ้านดังลั่นด้วยความดีใจ เพราะทั้งแม่ควาย และลูกควายต่างรอดทั้งคู่ แต่ปรากฏว่า ลูกควายที่คลอดออกมากลับพิการไม่มีขาหน้าข้างขวาครับ ชาวบ้านส่วนใหญ่ก็บอกให้เลี้ยงไว้ เพราะสภาพร่างกายค่อนข้างสมบูรณ์แข็งแรงดี ขาดแค่เพียงขาข้างเดียวเท่านั้น แต่น้าก้านแกเห็นว่ามันคงเป็นภาระของแก หากจะเลี้ยงเอาไว้ บวกกับคำยุยงของคนในวงเหล้าว่า ‘ให้ฆ่ากินซะ เลี้ยงไว้ก็ใช้งานไม่ได้..’ น้าก้านจึงเดินขึ้นบ้านไป แล้วกลับลงมาพร้อมกับค้อน แม่บอกว่าลักษณะคล้ายๆ ค้อนปอนด์ แกเดินดุ่มๆ มาในวงที่คนกำลังล้อมลูกควายอยู่ ไม่ฟังคำคัดค้านของใครเลย ในขณะที่แกกำลังจะทุบลูกควาย ลูกควายเองก็กำลังพยุงตัวเองนั่งเหมือนจะลุกเดินไปหาแม่ของมัน แม่ควายร้องเสียงดังมาก ทันทีที่น้าก้านเอาค้อนทุบหัวลูกควายอย่างแรง ชาวบ้านที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างอนาจใจ ด้วยทั้งเสียงร้องโหยหวนของแม่ควาย กับเสียงร้องอย่างทรมานของลูกควายที่โดนทุบกว่าจะสิ้นใจ เป็นภาพที่ไม่น่าดูเลย.. แม่ยังเล่าต่อว่า แม่ควายร้องไห้น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด มันส่งเสียงร้องโหยหวนทั้งคืน จนเช้ามาแม่ควายตัวนั้นก็ตาย บ้างก็บอกว่าแม่ควายนั้นตรอมใจตาย บ้างก็ว่าแม่ควายเป็นควายสาวท้องแรก อาจทนพิษจากการคลอดไม่ไหวเลยตาย ก็เดาๆ กันไปต่างๆ นานา..
เวลาผ่านไป จนกระทั่งวันที่กิ่งเกิดมาบนโลก สิ่งที่น้าก้านเห็นมันทำให้เขาเจ็บปวดที่สุดในชีวิต เพราะกิ่งลูกสาวของเขามีแขนซ้ายเพียงข้างเดียว เหมือนกับลูกควายตัวนั้นไม่มีผิด.. จนทุกวันนี้ น้าก้านก็ยังไม่ยอมรับว่าสิ่งที่เกิดขึ้น เป็นเวรกรรมที่แกทำไว้กับลูกควายตัวนั้น ถึงแม้ช่วงแรกๆ ที่กิ่งเกิดมา แกจะร้องไห้ฟูมฟายจะเป็นจะตายเพราะสงสารลูกสาวมากก็ตาม
Story by คุณคิว
