เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณเอ็น (นามสมมติ) ครับ คุณเอ็นเล่าว่า.. เราอยู่จังหวัดสกลนครค่ะ มีอยู่ครั้งหนึ่งช่วงสงกรานต์ และเป็นช่วงปิดเทอม เราได้ไปหาพ่อที่กรุงเทพฯ คือพ่อเราเช่าอพาร์ทเม้นท์อยู่ในซอยลึกแถวหลักสี่ค่ะ เรานั่งรถไปถึงตอนช่วงตี 3 จะตี 4 ที่ตึกปิดไฟมืด บรรยากาศกำลังเงียบสงัดดูน่ากลัวเลย พี่คนขับรถที่มาส่งเราบอกให้โทรหาพ่อให้ลงมารับ เพราะของเราเยอะ แล้วห้องก็อยู่ตั้งชั้น 4 ซึ่งไม่มีลิฟท์ด้วย แต่เราโทรไปหาพ่อแล้ว พ่อไม่รับสาย เลยต้องให้คนขับรถช่วยเอาของออกมากองเอาไว้ข้างล่าง ส่วนเราวิ่งขึ้นไปเรียกพ่อที่อยู่ชั้น 4
เราวิ่งขึ้นไปแบบก้าวทีละ 2-3 ขั้น วิ่งแบบหลับหูหลับตาเพราะว่ามันมืด วังเวง น่ากลัวมากค่ะ ขณะกำลังวิ่งขึ้นไปนั้น ประมาณชั้น 3 เราก็วิ่งสวนกับลุงคนหนึ่ง ใส่เสื้อสีฟ้าแบบคนขับรถแท็กซี่ แต่ไม่เห็นหน้าเพราะว่ามันค่อนข้างมืด เราก็คิดในใจว่าลุงแกคงจะออกไปทำงานแล้วล่ะมั้ง.. พอไปถึงห้อง เราก็เรียกพ่อ และพากันลงไปขนของ ตอนขาลงเราก็เดินสวนกับลุงแท็กซี่คนนั้นอีก เราก็เอะใจว่าทำไมลุงแกถึงยังไม่ลงไปอีก หรือว่าคงจะลืมของ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร
พอเช้าวันต่อมา พ่อเราต้องออกไปทำธุระแต่เช้า เราเลยอยู่ห้องคนเดียว หลังจากพ่อเราปิดประตูออกไปไม่นาน เราก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินขึ้นเดินลงบันไดไม่หยุดเลย (ห้องพ่อเราอยู่ติดบันได) ตอนนั้นก็ยังไม่คิดอะไร.. ผ่านไปอีกพักหนึ่ง เราก็ต้องตื่นขึ้นมาเพราะมีคนมาเคาะประตูห้อง ทีแรกก็คิดว่าเป็นพ่อ แต่พอแง้มม่านหน้าต่างหน้าห้องดู เรานี่แทบจะเป็นลมเลยค่ะ เราเห็นลุงแท็กซี่ที่เจอที่บันไดเมื่อคืนมายืนอยู่หน้าห้อง แต่อยู่ในสภาพลิ้นจุกปาก ที่คอมีแต่รอยม่วงช้ำเป็นจ้ำเลือด และที่สำคัญคือแกหันมามองเราที่หน้าต่างด้วย! เรารีบปิดม่านวิ่งกลับไปนอนคลุมโปงทันที คิดซะว่าไม่เห็น.. แต่เราก็ยังได้ยินเสียงเดินขึ้นลงบันได พร้อมกับเสียงเคาะประตูเป็นระยะไม่หยุด!
พอพ่อกลับมา เรารีบเล่าให้พ่อเราฟังทันที พ่อทำหน้าตกใจกับสิ่งที่เราเล่ามาก พ่อเลยเล่าให้เราฟังว่า.. ‘เมื่อก่อนเคยมีลุงคนหนึ่ง แกเป็นคนขับแท็กซี่ พักอยู่ห้องชั้น 3 ข้างล่างเรานี่ล่ะ แล้วแกเกิดไปชอบพอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ชั้น 4 เลยเดินขึ้นมาหาเธอคนนั้นบ่อยๆ แต่วันหนึ่ง เกิดทะเลาะกันรุนแรงจนเลิกกันไป ลุงแกเลยไปผูกคอตายที่ประตูห้องแก สภาพศพลิ้นจุกปาก ตาเหลือกปิดไม่สนิท.. แล้วหลังจากนั้นในตึกก็มักจะมีคนเห็นลุงแกที่บันไดชั้น 3 บ่อยๆ คนทำงานกลับดึกๆ นี่เจอกันหมด ส่วนที่ลุงแกมาเคาะห้องนี้ เพราะห้องนี้เป็นห้องเก่าของผู้หญิงคนนั้นมาก่อน แกเลยมาหา..’ เราได้ฟังนี่ถึงกับขนลุกเลยค่ะ แต่พ่อเรากลับไม่เคยเจอ หรือไม่เคยได้ยินอะไรเลย พ่อเราเลยอยู่มาได้ถึงป่านนี้..
Story by คุณเอ็น (นามสมมติ)
