เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณหาญ ใจสิงห์ครับ เกิดขึ้นในช่วงที่คุณหาญ และเพื่อนยังบวชเป็นพระใหม่อยู่ คุณหาญเล่าว่า.. หลังจากที่กลับมาจำวัดแล้ว 1 สัปดาห์ ในวันอาทิตย์ตอนเย็นหลังจากทำวัตรเสร็จ พระที่เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสท่านบอกว่า ‘พรุ่งนี้ไม่ต้องไปบิณฑบาตรนะ มีกิจนิมนต์ไปบ้านหลังหนึ่ง เป็นงานศพ เขาสวดมาได้ 6 วันแล้ว วันพรุ่งนี้เป็นวันที่ 7’
วันรุ่งขึ้น ผมตื่นมาตี 4 หลังจากทำวัตรเสร็จเรียบร้อย ก็ขึ้นรถไปยังบ้านที่จัดงานศพ มีพระที่วัดไปทั้งหมด 5 รูป รวมผมกับเพื่อนด้วย.. พอไปถึงบ้าน ลักษณะเป็นบ้านไม้ตามต่างจังหวัดที่ยกใต้ถุนสูง ก็ขึ้นไปบนตัวบ้านเห็นโลงศพตั้งอยู่ และมีพวงหรีดตั้งไว้ พระก็ทยอยไปนั่งอยู่หน้าโลงเพื่อที่จะเตรียมทำการสวด แต่ระหว่างนั้น หลวงตาที่มาด้วยกันท่านอยากจะเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ข้างล่าง เลยต้องรอท่านก่อน ช่วงที่รอ ผมกับเพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ๆ กับโลงศพก็ได้ยินเสียงดัง ‘ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก..’ เพื่อนผมมันหันมาหาทันที ถามว่า ‘ได้ยินไหม?’ ผมก็พยักหน้าตอบ
‘ก๊อก..ก๊อก..ก๊อก..’ เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มั่นใจเลยว่าดังมาจากในโลงแน่ๆ ละ ผมกับเพื่อนเลยขอตัวลงไปรอข้างล่าง ไปรอหลวงตาขึ้นมาพร้อมกัน.. พอลงไปข้างล่าง ก็ไปเจอคุณตาคนหนึ่งผอมๆ นั่งอยู่บนแคร่ข้างๆ ห้องน้ำ เพื่อนผมเลยถามคุณตาแกว่า ‘โยม หลวงตาที่มาเข้าห้องน้ำไปไหนแล้ว? อาตมาลงมาตามท่าน..’ คุณตาแกก็ยกมือไหว้ แล้วบอกว่า ‘อ๋อ..หลวงตาท่านเดินออกไปหน้าบ้าน ไปสูบยาเส้นน่ะครับ’ แล้วแกพูดต่อว่า ‘ผมก็อยู่บ้านนี้แหละ แต่ไม่ได้นอนในห้องมาหลายวันแล้ว ลูกหลานเขาเปลี่ยนที่นอนให้ใหม่ นอนไม่ค่อยสบายเลย..’ ผมก็เลยถาม ‘อ้าว ทำไมลูกหลานทำแบบนั้นล่ะโยม?’ คุณตาบอก ‘ไม่เป็นไรท่าน ผมแก่แล้วนอนที่แค่นั้นก็ได้..’ แล้วแกก็เดินไปหลังบ้าน ประจวบกับหลวงตาเดินกลับมาพอดี ก็ขึ้นบ้านกันไปสวดมนต์ ตามด้วยฉันอาหารจนเสร็จ ก็ให้พรต่อ
พอเสร็จพิธี ระหว่างที่กำลังเก็บของใส่ย่ามกันอยู่ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินถือรูปมา และบอกกับเจ้าของบ้านว่า ‘หนูเอารูปคุณตาไปใส่กรอบมาใหม่แล้วนะ ทีหลังอย่าให้แมวมันเข้ามาเล่นในบ้านอีกล่ะ เดี๋ยวจะชนรูปหล่นแตกอีก..’ พูดจบเธอก็เอารูปไปวางหน้าโลงศพ ผมกับเพื่อนที่เก็บของกันอยู่ใกล้ๆ ถึงกับตาลปัตรหลุดมือเลยครับ เพราะรูปที่เห็นคือรูปคุณตาที่พวกผมเพิ่งได้คุยกับแกข้างล่างนั่น! เห็นแบบนั้น ตอนเดินลงจากบ้านนี่ขาสั่นแทบล้มเลยล่ะครับ.. พอตอนรถกำลังจะออกจากบ้าน มองกลับไปผ่านหน้าต่าง เห็นคุณตาแกนั่งยิ้มอยู่บนโลงศพของแกอีกต่างหาก! ส่วนเสียงเคาะที่ได้ยินตอนแรกนั้น น่าจะเป็นเพราะแกอึดอัดที่นอนในโลงนั่นล่ะมั้งครับ..
Story by คุณหาญ ใจสิงห์
