คุณเชื่อเรื่องนี้ไหม? ‘ที่ที่มีคนตายโหง จะมีดวงวิญญาณเฝ้าอยู่ เขาจะไม่ไปไหนจนกว่าเขาจะได้ตัวแทน..’ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณหาญ ใจสิงห์ครับ คุณหาญเล่าว่า.. ผมทำงานเป็นช่างพิมพ์ประจำกะอยู่แถวบางพลี จังหวัดสมุทรปราการครับ เมื่อ 2-3 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผมเข้ากะดึก เข้า 1 ทุ่ม ถ้ารวมทำโอทีด้วยก็จะออกกะ 7 โมงครึ่ง.. วันนั้นเข้ากะไป ปรากฏว่าเครื่องที่ผมทำมันพัง ต้องรออะไหล่จากโรงกลึงตอนเช้าวันรุ่งขึ้น หัวหน้าเลยให้ช่างพิมพ์เลิกโอที ซึ่งเป็นเวลาตี 3 ครึ่ง.. พอถึงเวลากลับ เพื่อนผมที่พักอยู่ที่เดียวกันมันเอามอเตอร์ไซค์มา ผมเลยขอซ้อนกลับด้วย
ที่ที่ผมพักอยู่เรียกว่าแฟลตโครงการ 3 ซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงที่เขามาทำถนนใหม่ เลยขี่มาช้าๆ มาถึงแฟลตโครงการ 2 กำลังจะพ้นแล้ว ก็ได้ยินเสียงคนร้องอยู่ในป่าหญ้าข้างทาง เพื่อนผมเลยจอดรถลงไปดู เห็นเป็นผู้ชายคนหนึ่งใส่ชุดโรงงานนั่งอยู่ หัวแตก เลือดนี่อาบเสื้อเลย แกนั่งจับแขนตัวเองบอกว่า ‘แขนท่าจะหัก..’ พวกผมเลยถามว่า ‘พี่ไปโดนอะไรมา?’ แกบอก ‘โดนรถบัสรับ-ส่งพนักงานชนกระเด็นมานี่แหละ..’ ผมถามว่า ‘แล้วรถบัสไปไหนละพี่?’ แกบอกมันขับหนีไปแล้ว..
ระหว่างที่คุยกัน ผมหันไปเห็นรถสองแถวที่วิ่งออกมาจากแฟลตโครงการ 3 มาจอดอยู่ตรงถนนอีกฝั่งหนึ่ง แล้วลดกระจกลงมองดูพวกผม แล้วพี่คนเจ็บแกบอกให้พวกผมเข็นรถมอเตอร์ไซค์ของแกข้ามไปอีกฝั่งให้หน่อย เดี๋ยวแกจะโทรเรียกญาติแกมา.. ผมกับเพื่อนเลยช่วยกันจูงรถออกมา โดยที่เพื่อนผมจับแฮนด์ ส่วนผมจับเบาะรถ เดินจูงจากป่าหญ้าจะออกมาที่ถนนแล้ว พี่คนเจ็บที่เดินตามหลังผมมาพูดว่า ‘กูได้ตัวแทนกูแล้ว 2 คนเลย..’ จังหวะที่พวกผมกำลังจะจูงรถขึ้นถนน คนขับรถสองแถวก็บีบแตรดัง และยาวมากๆ จนพวกผมตกใจสะดุ้งสุดตัว เพราะรถบัสรับส่งพนักงาน 2 ชั้นวิ่งมาตัดหน้าพวกผมไปแบบฉิวเฉียด! ลุงคนขับรถสองแถวแกรีบลงจากรถวิ่งข้ามฝั่งมาถาม ‘ไอ้หนุ่ม..พวกเอ็งทำอะไรกัน!?’ ผมก้มลงดูมอเตอร์ไซค์ที่จูงมา กลับกลายเป็นท่อนไม้ใหญ่ๆ แห้งๆ ส่วนพี่คนเจ็บก็หายไป..
ผมเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นให้ลุงแกฟัง.. ลุงแกบอก ‘เห็นพวกเอ็งยืนถือท่อนไม้คุยกับใครไม่รู้นานแล้ว คิดว่าถ้าไม่บ้าก็คงจะเมา แต่อยู่ๆ ก็เดินถือท่อนไม้ออกมาที่ถนน รถบัสก็วิ่งมาเร็วไม่เห็นหรือไง? ถ้าข้าไม่บีบแตรได้ตายแน่ๆ’ แล้วลุงแกยังบอกอีกว่า ‘เมื่ออาทิตย์ก่อนมีผู้ชายถูกรถรับ-ส่งพนักงานชนตายคาที่เลย ที่สำคัญนะ ศพมันกระเด็นมาตรงที่เอ็งคุยกับมันนี่แหละ สงสัยมันหาตัวตายตัวแทนมันว่ะ ตรงนี้คนตายบ่อยๆ’ พอพูดจบ ลุงแกก็เดินไปขึ้นรถขับออกไป.. ส่วนพวกผมหันกลับไปดูตรงป่าหญ้าที่เจอพี่เขา ถัดออกไปมีคลองน้ำเสียดำๆ ซึ่งในความมืดนั้น ยังมองเห็นว่ามีหัวคนโผล่จากน้ำมาครึ่งหัว ที่รู้เพราะเห็นดวงตาสีขาวมองมา ..แล้วหัวนั้นก็ค่อยๆ จมลงไปในน้ำ พวกผมรีบวิ่งไปขึ้นรถทันที ระหว่างกำลังจะสตาร์ทรถ ก็ได้ยินเสียงเหมือนคนยืนอยู่ตรงกลางระหว่างผมกับเพื่อน พูดว่า ‘กูเอาพวกมึงไปไม่ได้ กูก็เอาคนอื่นไปอยู่ดี..’ จังหวะนั้นเพื่อนผมรีบขี่รถออกไป ไม่ได้กลับเข้าห้องเลยครับ.. ไปหาร้านนั่งกินรอจนเช้า และรีบไปใส่บาตรให้พี่คนนั้นทันที ตั้งแต่วันนั้นมา เพื่อนผมถ้าไม่มีโอทีมันก็ไม่ยอมกลับก่อน จะรอให้ฟ้าสว่างก่อนค่อยกลับครับ..
Story by คุณหาญ ใจสิงห์
