เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณโมครับ คุณโมเล่าว่า.. เราเป็นคนที่พอมีเซ้นส์อยู่บ้างเหมือนกัน จะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างได้ แต่ไม่ถึงกับเห็นชัดๆ เข้าเรื่องเลยนะคะ คือครอบครัวเราย้ายบ้านค่อนข้างบ่อย จนกระทั่งได้ย้ายมาอยู่บ้านหลังหนึ่งแถวพัฒนาการ มีคนรู้จักแนะนำมา เป็นบ้าน 3 ชั้นขนาดกลางๆ กว้างพอสมควร ชั้น 2 มี 2 ห้องนอน ชั้น 3 เป็นห้องนอนใหญ่ บ้านเราเปิดกิจการนวดสปา เรากับแม่อยู่ชั้น 3 ชั้น 2 จะเป็นพี่พนักงานนวดมาอยู่ 2 คน ส่วนชั้นล่างก็เปิดให้ลูกค้ามาใช้บริการ บางคืนเราก็ลงไปนอนกับพี่พนักงานด้วย เนื่องจากสนิทสนมกันดี ก่อนที่เราจะย้ายเข้ามาอยู่ ข้างบ้านก็มีคนมาพูดๆ บ้างว่า บ้านหลังนี้เจ้าที่แรงมาก คนที่เคยมาอยู่เจอกันหมด แต่เราก็ไม่ได้คิดมากอะไร จนอยู่ไปสักพัก ก็เริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งที่มันแปลกๆ เหมือนกันค่ะ
เหตุการณ์ที่ 1 :
กลางดึกคืนหนึ่ง เรานอนอยู่กับแม่ แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเหมือนคนเขย่าประตูห้องนอน ‘กึกๆๆๆ’ ประตูห้องนอนเราเป็นกระจกบานเลื่อน ซึ่งถูกล็อคไว้ทุกคืนก่อนเข้านอน เราได้ยินเสียงเขย่าประตูแรงมาก จนเราต้องลุกขึ้นมาเปิดไฟ และถามแม่ว่า ‘แม่ได้ยินไหม เสียงประตูดัง..’ แม่ก็พยักหน้าว่าได้ยินเหมือนกัน เราเลยตะโกนถาม ‘ใครคะ?’ แต่กลับเงียบสนิท ไม่มีคนตอบกลับ จากนั้นเราก็พยายามทำใจเดินไปจับประตู ปรากฏว่าประตูมันไม่ได้มีการสั่นสะเทือนอะไรเลย! ทั้งๆ ที่เสียงเขย่าก็ยังคงดังอยู่ เราเริ่มกลัวละ สุดท้ายไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ต้องกลับไปนอนสวดมนต์ข่มตาหลับไปทั้งอย่างนั้น ยังดีที่มีแม่อยู่เป็นเพื่อน.. หลังจากนั้นมา เราก็พยายามลืมๆ เรื่องคืนนั้นไป
เหตุการณ์ที่ 2 :
คราวนี้เป็นพี่พนักงานของเราเจอค่ะ ชื่อพี่พลา พี่พลาทำงานอยู่กับแม่เรามาหลายปีแล้ว หลังจากย้ายมาอยู่บ้านนี้ไม่นาน ก็มีผู้ชายข้างบ้านมาจีบ ชื่อว่าพี่นับ วันหนึ่งซึ่งเป็นวันหยุด วันนั้นเรากับแม่ และพี่กิ๊ก (พี่พนักงานนวดอีกคน) ออกไปข้างนอกกันหมด ช่วงกลางวันพี่พลากับพี่นับก็คุยโทรศัพท์กัน แล้วพี่นับเกิดอยากเห็นหน้าพี่พลา เลยขอให้พี่พลาเปิดหน้าต่างห้องหน่อย เนื่องจากหน้าต่างห้องอยู่ตรงกัน พี่พลาก็เลยเปิดหน้าต่างไปหาพี่นับ แต่กลับเห็นพี่นับมองขึ้นไปที่ชั้น 3 แล้วก็มองกลับมาที่พี่พลาที่อยู่ชั้น 2 พร้อมกับทำสีหน้าตกใจ พี่นับรีบบอกกับพี่พลาว่า ‘ลงมาเจอกันหน้าบ้านหน่อย มีเรื่องจะคุยด้วย..’ พี่พลาก็งงๆ แต่ก็ตกลง พอออกมาเจอกันที่หน้าบ้าน พี่นับเล่าว่า ‘ตอนที่คุยโทรศัพท์กัน พี่เห็นผู้หญิงชุดสีขาวยืนอยู่ตรงบันไดทางขึ้นชั้น 3 (บันไดทางขึ้นชั้น 3 จะมีหน้าต่างอยู่) พี่คิดว่าเป็นพลา แต่พอพลาเปิดหน้าต่างชั้น 2 มาพี่ก็เลยตกใจมาก เพราะถ้าพลาอยู่ชั้น 2 แล้วผู้หญิงที่ยังยืนอยู่ตรงบันไดชั้น 3 นั้นเป็นใคร?’ จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้คนในบ้านเริ่มกลัวกันมากขึ้นอีก
เหตุการณ์ที่ 3 :
เป็นพี่พนักงานของเราอีกคนเจอค่ะ ชื่อพี่กิ๊ก วันหนึ่งช่วงพักทานข้าว พี่กิ๊กขึ้นไปที่ชั้น 2 ไปแต่งหน้าทำผม ในขณะที่พี่กิ๊กส่องกระจกอยู่นั้น ก็เห็นผู้หญิงชุดขาวเดินผ่านด้านหลังไป ก็เลยทักขึ้นมาเพราะคิดว่าเป็นพี่พลา แต่พอหันไปมองก็ไม่เจอใคร และประตูห้องก็ยังปิดสนิทอยู่.. หรือบางครั้งเวลาพี่กิ๊กอาบน้ำ ตอนก้มลงสระผมก็เคยเห็นมีเท้าคนยืนอยู่ด้านหลังตัวเองก็มี.. พอต่างคนต่างเริ่มเจอบ่อยเข้าแล้วมาคุยกัน ทำให้เรากับแม่เริ่มกังวล ช่วงนั้นเราไม่กล้าขึ้นห้องนอนคนเดียวเลย ต้องรอแม่ทุกครั้ง เวลาอาบน้ำก็ต้องเปิดเพลง
เหตุการณ์ที่ 4 :
มีคืนหนึ่งเราลงมานอนกับพี่พลา ก็คุยเล่นกันจนดึกประมาณเที่ยงคืน อยู่ๆ เรากับพี่พลาก็ได้ยินเสียงเหมือนคนเขย่าประตู ‘กึกๆๆๆ’ (อีกแล้ว) ซึ่งประตูห้องนี้ก็เป็นประตูกระจกบานเลื่อนเหมือนห้องเรา แต่ที่ต่างกันคือกระจกมันใสมองเห็นทะลุทุกอย่าง เราหน้าเสียเลยค่ะ พยายามมองหาต้นตอของเสียง แต่น่าแปลกที่ไม่เห็นอะไรเลย ประตูก็ไม่ได้สั่น แต่เสียงกลับดังอยู่ตลอดเวลา เรากับพี่พลาเริ่มกลัวมากขึ้น แต่ก็ออกไปไหนไม่ได้ เลยต้องนอนคลุมโปรงสวดมนต์กัน จนเสียงนั้นหายไปเอง..
เหตุการณ์สุดท้าย :
ผ่านมาสักระยะหนึ่งจนเราเริ่มลืมๆ ไป มาคราวนี้เราเจอคนเดียวเลยค่ะ ในวันหยุดที่เราอยู่บ้าน เราขึ้นไปนอนอ่านหนังสือเล่นบนห้องนอน จนถึงเวลาประมาณ 5 โมงเย็น เราก็เผลอหลับไป ผ่านไปนานเท่าไหร่เราเองก็ไม่แน่ใจ ฟ้าเริ่มมืดเป็นแสงสีแดง รู้สึกตัวอีกทีคือเหมือนโดนอะไรทับตัวเราอยู่ มันทั้งหนัก ทั้งอึดอัด จนเราหายใจไม่ออก พยายามลืมตามาก็เห็นเป็นเงาดำๆ อยู่บนตัวเรา พร้อมกับมีเงาวูบๆ อีก มากกว่า 3 เงาเดินพล่านอยู่ในห้อง เราพยายามดิ้นอยู่นานจนเริ่มเหนื่อย เลยสวดมนต์ไปเรื่อย จำไม่ได้ว่าบทไหนเป็นบทไหน สักพักใหญ่ ความอึดอัดนั้นถึงได้หายไป เราลืมตาขึ้นมา ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติเลย มีแต่ความเงียบเท่านั้น เหงื่อเราออกเต็มตัว รู้สึกเหนื่อยหอบมากจากการหายใจไม่ออก เรารีบลงไปข้างล่าง และไม่กล้าอยู่คนเดียวอีกเลยนับจากตอนนั้น..
ตลอดเวลาที่อยู่บ้านหลังนี้ เรารู้สึกว่ามีอะไรบ้างอย่างอยู่ร่วมกับพวกเราด้วย ถึงจะไม่เคยเห็นชัดๆ แต่กลับเหมือนอยู่ใกล้ๆ เฉี่ยวไปเฉี่ยวมาให้รู้สึกได้อยู่ตลอด.. จากเหตุการณ์หลายๆ อย่าง ไม่นานเรากับแม่ก็ย้ายออกจากบ้านหลังนั้น และจนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ประวัติความเป็นมา ว่าที่บ้านนั้นเคยมีเหตุอะไร? ถึงได้เกิดเรื่องสยองกับทุกคนที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ปัจจุบันเรากับแม่ก็ไม่เคยกลับไปที่นั่นอีกเลยค่ะ
Story by คุณโม
