เรื่องนี้มาจากคุณ Chanattaporn สมาชิกกลุ่ม TheHOUSE ครับ เรื่องราวมีอยู่ว่า.. จากที่เป็นสมาชิกมานานพอสมควร เลยอยากจะเล่าเรื่องของตัวเองบ้าง ไม่ได้เป็นการเจอ ‘ผี’ ตัวเป็นๆ หรอกนะคะ แต่เป็นอาการฝันซ้อนฝัน (ฝันว่าตื่นแต่ความจริงยังฝันอยู่) ที่ทั้งแปลก ทั้งน่ากลัว และเหมือนจริงมากๆ ค่ะ
เมื่อปีที่แล้วเราเช่าหออยู่ที่เชียงใหม่ค่ะ หอนี้ค่อนข้างดังเพราะอยู่ในเมืองใครๆ ก็ต้องรู้จัก.. วันนั้นเรานอนอยู่ในห้องที่ชั้น 3 นั่งเล่นโน็ตบุ๊คฟังเพลงอะไรไปตามปกติ พอถึงเวลาประมาณบ่าย 3 โมง เราก็เผลอหลับไป ในฝันคือเราเหมือนตื่นนะ ลืมตาเห็นแขนตัวเองเพราะตอนตะแคงแบบในรูป จากนั้นเราก็ลุกเดินไปทางซ้ายมือซึ่งคือหน้าต่าง แต่ในฝันมันเป็นอุโมงค์ที่มืดสนิทเลย เราก็ยังเดินเข้าไปนะ เข้าไปได้สักพักเหมือนคิดได้ว่ากลัว เลยรีบหันหลังวิ่งออกมา พอเจอแสงปุ๊บ ภาพก็ตัดเลย แล้วก็เหมือนตัวเองลืมตาขึ้นมาเจอแขนตัวเองอีกแล้ว
รอบนี้เราก็ลุกไปที่เดิม แต่มันไม่ใช่อุโมงค์แล้วนะ เป็นเตียง 2 ชั้นเก่าๆ แบบในหอพักโรงเรียนประจำอะไรแบบนั้น เรียงยาวไปสุดลูกหูลูกตาเลย แล้วมีผ้าสีขาวห้อยลงมาเยอะแยะไปหมด ในฝันเราก็ยังเดินเข้าไปจ้า เดินลัดๆ เข้าไปเพราะมันแคบมาก ยิ่งเดินก็ยิ่งไม่เห็นทางออก ก็เลยรู้สึกว่า เห้อ..ขี้เกียจเดินแล้ว เลยหันหลังเดินกลับ สักพักไปเจอเตียงหนึ่ง มีมือยื่นออกมา ลักษณะหงายมือเหมือนที่เราเราเป๊ะๆ แต่มือนั้นขาวซีดเหมือนศพเลย เราเห็นปุ้บนี่ขนลุกเลย โอ้โห! วิ่งแบบไม่คิดชีวิตเลยจ้า แล้วภาพก็ตัดไป
แล้วเราก็ตื่นขึ้นมาเห็นแขนตัวเองเหมือนเดิม ตอนนั้นรู้สึกแล้วว่ามีอะไรผิดปกติละ เรานอนมองแขนตัวเองอยู่อย่างนั้นไม่ขยับ ไม่กล้านอนต่อ ในใจก็คิดว่าเกิดอะไรขึ้นวะ? นี่ฝันหรืออะไรกันแน่? คิดไปต่างๆ นานาเต็มหัวไปหมด เรานอนมองแขนจนปวดหลัง เลยจะพลิกมานอนหงาย พอพลิกตัวกลับมานอนหงายปุ้บ เห็นผู้ชายคนหนึ่งตัวดำมืดมาเลย แบบดำมากๆ มายืนอยู่แล้วชะโงกหน้ามามองเรา! เขาดำมากๆ แต่มีแสงสีแดงๆ ออกมาจากหัว เขายืนมองเราสักพักแล้วค่อยๆ ยิ้ม ยิ้มแบบเยือกเย็นมาก เป็นยิ้มที่ไม่ได้ดูมีความสุขเลย แถมดูเศร้าอีกต่างหาก ตอนนั้นเราขยับตัวไม่ได้เลย ร้องไห้หนักมาก ไม่รู้จะทำยังไง เลยคิดในหัวว่า ‘แม่’ จากนั้นก็หลุดเลยค่ะ
ลืมตามาเห็นเเขนตัวเองอีก สรุปเมื่อกี้คือฝันหรือจริง? เรารีบเด้งตัวลุกขึ้นมาหยิกตัวเองใหญ่เลย น้ำตานี่เต็มหมอนค่ะ เรารีบกดโทรศัพท์โทรหาแม่ทันที แล้วสักพักมานั่งคิดดู เออ..เรานอนเอาหัวไปทางทิศตะวันตกนี่นะ และช่วงนั้นมีพี่ที่ทำงานคนหนึ่งถูกรถชน แล้วก่อนที่เขาจะโดนรถชน เขาเคยมาสารภาพกับเราว่า ‘อ้ายชอบน้อง น้องมาเป็นที่รักของอ้ายได้ก่อ?’ เราก็ยิ้มๆ เขินไป เพราะก็ไม่ได้คิดอะไร ตอนที่รู้ว่าเขาโดนรถชนเราก็ไปเยี่ยมนะ แต่ตอนที่ฝันน่ากลัวเนี่ย เรายังไม่รู้ว่าเขาเสียไปแล้ว ตื่นมาถึงรู้ ก็ไม่รู้ว่าจะเกี่ยวกันไหมนะ แต่ก็กลัวค่ะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ..
Story by คุณ Chanattaporn
