เรื่องนี้ส่งมาจากคุณพี (นามสมมติ) ครับ คุณพีเล่าว่า.. เมื่อสัก 10 ปีก่อน ผมเข้าเรียนปี 1 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งย่านรามคำแหงครับ ด้วยการเดินทางที่ไกล ทำให้ผมเลือกที่จะเช่าหอพักอยู่ ก็ไปได้หอพักแห่งหนึ่งในซอยค่อนข้างลึก ตอนนั้นยังไม่มีเพื่อน ผมเลยอยู่คนเดียว
ห้องผมจะอยู่ชั้น 3 ห้องสุดท้ายในสุด คืนแรกที่ผมย้ายของเข้ามาก็อาบน้ำ และเข้านอนไวหน่อย เพราะเหนื่อยมาก.. หลับไปนานเท่าไหร่ผมจำไม่ได้ แต่จำได้ว่าผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงน้ำไหลในห้องน้ำ เหมือนฝักบัวเปิดดัง ‘ซู่~’ แล้วหยุดไป.. ครั้งแรกผมก็ยังไม่ได้สนใจ นอนต่อ แต่แล้วมันก็ดังอีกครั้งครับ ‘ซู่~’ คราวนี้ค้างนานเลย แล้วก็หยุดไป ผมลุกขึ้นมานั่งละครับ กะว่าถ้าดังอีกจะลุกไปดูเลย สักไม่เกิน 3 นาที ‘ซู่~’ มาอีกครับ ผมเลยลุกไปดูว่ามันเสียหรือเป็นอะไรหรือเปล่า? แต่พอเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปดู เงียบสนิทครับ ไม่มีแม้แต่น้ำสักหยดเดียวที่ฝักบัว แถมพื้นห้องน้ำก็เกือบจะแห้งแล้ว จากที่ผมอาบน้ำไปเมื่อหัวค่ำ ถ้าน้ำมันไหลจริง พื้นต้องเปียกสิครับ ..ผมกลับไปนอนต่อพร้อมกับเก็บความสงสัยนี้ไว้
เรื่องเสียงในห้องน้ำเหมือนจะกลายเป็นเรื่องปกติของการอยู่ที่นี่ไปแล้วครับ ไม่ได้มีแค่เสียงเปิดน้ำ แต่เสียงก่อกๆ แก่กๆ ก็มีครับ ช่วงวันแรกๆ นี่คือได้ยินเกือบทุกคืน แต่ผมก็คิดในแง่ดีว่า อาจจะไม่ใช่เสียงจากห้องน้ำผม แต่เสียงมันดังสะท้อนมาจากห้องอื่นก็เป็นได้.. เวลาผ่านไปเป็นเดือน ผมมีแฟนครับ เป็นน้องนักเรียน ม.ปลาย ก็คุยกันเรื่อยมา จนถึงขั้นพามาที่ห้องบ้างนานๆ ครั้ง
วันหนึ่งเป็นวันหยุด ผมกับน้องเค้าก็นัดกันไปเที่ยว ไปกินข้าวดูหนังตามประสา แล้วก็กลับมาที่ห้องผม ตอนนั้นจำได้ว่าราวๆ 2 ทุ่มเห็นจะได้ คืนนั้นน้องเค้าอยากจะนอนค้างที่ห้องผมครับ ก็เลยจะขอตัวออกไปโทรศัพท์หาที่บ้านหน่อย (ต้องออกไปโทรข้างนอกเพื่อที่จะได้โกหกเนียนๆ) หลังจากที่น้องออกจากห้องไป ผมก็เลยไปอาบน้ำครับ.. วันนั้นผมเซ็ทผมใส่แว็กซ์ ก็เลยต้องอาบน้ำ และสระผมด้วย ปกติผมจะเป็นคนก้มหน้าสระผมครับ ก็สระผมไปตามปกติ แต่ทีนี้ผมก็ได้ยินเสียงประตูห้องเปิดและปิดครับ ก็เลยตะโกนออกไปว่า ‘เป็นไงบ้าง ที่บ้านโอเคไหม?’ แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอบรับ ก็เลยเข้าใจว่าน้องเค้าคงไม่ได้ยินผมมั้ง แล้วพอผมเปิดฝักบัวล้างผม ลองนึกภาพตามนะครับ ก้มหัวล้างผม ภาพที่ผมมองเห็นก็คือขาของผมเอง แต่ผมกลับเห็นขาอีกคู่หนึ่งยืนอยู่ข้างหลังผม! เป็นขาของผู้หญิง ความคิดแรกผมคือแฟนผมนี่แหละที่กะจะเข้ามาแกล้งผม ผมก็เลยแซวไปว่า ‘คิดจะแกล้งพี่.. ระวังจะเจอชุดใหญ่นะจ๊ะ!’ แต่น้องเค้าก็ไม่ตอบอะไร ผมเลยรีบล้างผมให้เสร็จ โดยที่ก็ยังมองขาคู่นั้นอยู่ตลอด.. แล้วสิ่งที่ทำเอาผมขนลุกวาบแทบยืนไม่อยู่ก็คือ ผมปิดน้ำ และหันหลังไปกลับไม่มีใคร.. และที่สำคัญคือ ผมล็อคประตูห้องน้ำไว้! แล้วเมื่อกี้นี้คือขาใคร?
ผมรีบคลุมผ้าแล้วออกมาจากห้องน้ำทันที ตะโกนเรียกน้องเค้า แต่ในห้องก็ไม่มีใครอยู่.. ผมขนลุกมาก รีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกจากห้องไป เห็นน้องเค้ายังยืนโทรศัพท์อยู่หน้าห้อง พอน้องเค้าวางสาย ผมรีบถามเลย ‘เมื่อกี้ได้เข้าห้องมาหรือเปล่า?’ น้องเค้าก็บอกว่า ‘จะเข้าไปได้ยังไง เพิ่งจะวางสายนี่เอง!’ ผมนึกไปถึงเสียงประตูห้องที่เปิด-ปิดเมื่อกี้นี้ ถ้าไม่ใช่น้องเค้าแล้วจะใคร.. ผมนี่ขนลุกไปหมดเลยครับตอนนั้น แล้วผมก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้น้องเค้าฟัง สรุปแล้วคืนนั้นไม่อยู่ละครับ ใจไม่กล้าพอจริงๆ ขนของออกเดี๋ยวนั้นเลย ไปเปิดห้องโรงแรมอยู่ แล้วค่อยหาหอใหม่ทีหลัง
แล้วผ่านไปหลายเดือนผมก็ได้ไปรู้จากรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยที่เคยอยู่หอนั้น พี่เค้าเล่าว่า ‘เคยมีผู้หญิงเอาสายฝักบัวผูกคอตายในห้องน้ำ แต่ไม่แน่ใจว่าห้องไหน..’ เท่านั้นล่ะ ผมไม่ต้องเดาเลยว่าห้องไหน! แล้วไอ้ที่ผมได้ยินเสียงอยู่ทุกๆ คืนตอนย้ายเข้าไปอยู่ใหม่ๆ อีกล่ะ.. ถึงจะไม่เห็นเต็มๆ แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งหลอนครับ
Story by คุณพี (นามสมมติ)
