เรื่องนี้มาจากคุณต้า (นามสมมติ) ครับ คุณต้าเล่าว่า.. ย้อนกลับไปช่วงปี พศ.2533 ตอนนั้นผมเรียนอยู่ ม.3 โรงเรียนมัธยมสาธิตแห่งหนึ่งแถวสี่แยกบ้านแขก ปีนั้นมีอุบัติเหตุลงหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่ง เป็นรถเมล์ปรับอากาศสีน้ำเงิน (สายอะไรผมจำไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่ารถสายนี้วิ่งผ่านแยกบุคคโล เจริญนคร แล้วก็ถนนลาดหญ้า) รถเสียหลักหรือยังไงไม่ทราบ วิ่งเกยฟุตบาทขึ้นมาชนคนบนป้ายรถเมล์ตายเกลื่อน ทั้งคนขับ ทั้งผู้โดยสาร และคนยืนรอรถ ผมเองก็ยังได้อ่านพาดหัวข่าวนี้ที่ห้องสมุดของโรงเรียน สมัยก่อนภาพข่าวหนังสือพิมพ์จะเอาภาพสยองๆ มาลง แล้วเซ็นเซอร์แบบง่ายๆ ผมเป็นเด็กก็ชอบดูแต่ภาพ แต่ไม่อ่านด้านในหรอก จนมีครูนักศึกษาฝึกหัดมาสอนภาษาไทย แกมาเล่าเรื่องนี้ให้ฟังในชั้นเรียน ว่าครูนะอยู่ในเหตุการณ์เลย ครูยืนรอรถอยู่ที่ป้ายนั้นเลย ตอนรถมันวิ่งมาเกย ครูวิ่งหนีทันพอดี แต่คนที่ยืนรอรถด้วยข้างๆ ครู โดนรถพุ่งชนตายคาที่เลย ครูออกมาจากตรงนั้นได้ ครูนี่ยืนตัวสั่น ร้องไห้ใหญ่เลย ตอนนั้นผมก็ฟังแบบสนุกๆ ไม่ได้คิดอะไร
หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ ผมก็ได้ฟังเรื่องราวจากอีกคนหนึ่งที่เกี่ยวข้องเหตุการณ์นี้ เป็นลูกน้องในที่ทำงานของพ่อผม คือพ่อผมถามถึงน้องเตย (นามสมมติ) กับคนในที่ทำงานว่า ‘น้องเตยไม่มาทำงาน 2 วันแล้ว เป็นอะไรหรือเปล่า?’ คนในที่ทำงานที่สนิทกับน้องเตยเล่าให้พ่อผมฟังว่า น้องเตยกับเพื่อนไปซื้อที่เดอะมอลท่าพระ เดินกันจนห้างปิดเลย ตอนนั้นเป็นเวลา 3 ทุ่มครึ่งพอดิบพอดี ทางที่น้องเตยจะกลับบ้านคือเส้นจรัญสนิทวงศ์ ต้องเดินข้ามสะพานลอย แล้วไปยืนฝั่งตรงข้ามเดอะมอล มันก็คือตลาดไทยช่วยไทยท่าพระในปัจจุบัน แต่สมัยก่อนบริเวณนั้นเป็นป่ามะพร้าวครับ แล้วก็เปลี่ยวมากด้วย น้องเตยกับเพื่อนรอรถนานแล้ว ก็ยังไม่มีสายที่ต้องการมาสักที และแล้ว รถสายเจ้าปัญหาก็ผ่านเข้ามาที่ป้าย น้องเตยกับเพื่อนเห็นก็รีบโบก แล้วก็ขึ้นรถทันทีเพราะมันดึกแล้ว
พอรถขึ้นปุ๊บ ก็คุยกันไปเรื่อยตามประสาสาวช่างจ้อ แต่ยังไม่ทันที่จะได้นั่ง เพื่อนของน้องเตยก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง เลยสะกิดน้องเตยให้มองไปที่คนขับรถ ภาพที่เห็นคือ คนขับมีเลือดเต็มตัวไปหมด! ก่อนจะหันหน้ามา โดยที่ใบหน้านั้นแหลกเละจนดูไม่ได้ ทั้งคู่ตกใจมาก จะหันไปเรียกคนอื่นๆ ในรถ แต่พอดูดีๆ ผู้โดยสารคนอื่นๆ ในรถก็สภาพไม่ต่างกัน แขนขาดบ้าง คอหักบ้าง เลือดเลอะไปทั้งคันรถเลย เท่านั้นล่ะ ทั้งสองคนร้องกรี๊ดลั่นรถ พยายามกดออดให้รถหยุด เพราะไม่รู้จะทำยังไงแล้ว แต่รถก็ค่อยๆ หยุด พอประตูรถเปิด ทั้งคู่รีบกระโดดกลิ้งลงจากรถนั้นทันที เชื่อไหมครับ.. พวกเธอพบว่าตัวเองยังอยู่ที่ป้ายเดิม!!! พอคุมสติได้ ทั้งคู่จึงเรียกแท๊กซี่กลับบ้านทันที ขอบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงครับ พ่อผมฟังจากปากน้องเตยเองมาอีกที ต้องยอมรับเลยว่าเรื่องบ้าๆ แบบนี้มันเกิดขึ้นจริง ผีรถเมล์มาเป็นคันรถเลย!
Story by สมาชิกพันทิป 3130036
