เรื่องนี้มาจากคุณสุจีรัตน์ครับ คุณสุจีรัตน์เล่าว่า.. เรื่องนี้เป็นเรื่องสมัยเราเรียนที่ทับแก้วค่ะ วันหนึ่งเวลาประมาณ 6 โมงเย็น เรากำลังจะไปซ้อมละครกลางปีที่โรงละคร A4 พอดีเพื่อนๆ ขับรถออกไปกินข้าวกัน ส่วนเรารออยู่ที่หอพักหน้ามอ เลยบอกเพื่อนว่า ถ้ากลับมาถึงป้อมยามให้โทรหา จะได้ข้ามถนนติดรถไปโรงละครด้วย
พอถึงเวลาเพื่อนโทรมา เราก็วิ่งออกไป รถเพื่อนจอดตรงปากทางเข้าใกล้ๆ ป้อมยาม เพื่อนก็เปิดกระจกกวักมือเรียกเรา ตอนนั้นฝนเริ่มตก ขณะข้ามถนนเรามองไปในรถเห็นคนนั่งอยู่ 4 คน หน้า 2 หลัง 2 ซึ่งจากระยะแล้ว เราดูออกเลยว่าใครเป็นใครบ้าง แต่คนที่นั่งข้างหลังฝั่งคนขับนั้น เราคิดว่าเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที เพราะไม่คุ้นหน้า ผมสั้นประบ่า นั่งนิ่ง ไม่หันมามองเราอยู่คนเดียว ทีนี้คนที่นั่งข้างหลังฝั่งซ้ายคือเพื่อนสนิทเรา ชื่อเอม (นามสมมติ) ที่กวักมือเรียกเราให้ขึ้นรถ เราก็วิ่งไปจะขึ้นทางซ้าย เพราะปกติเราก็จะเลือกนั่งติดกับเพื่อนสนิทอะเนอะ แต่เอมกลับชี้ให้เราไปอีกฝั่ง เราก็งง? แต่เอาวะ..ฝนลงแล้ว นั่งรถไปแป๊บเดียวไม่เป็นไร ก็เลยวนอ้อมท้ายรถไปทางขวา ซึ่งตลอดเวลาที่เราเดินอ้อมไป ก็มองผู้หญิงผมสั้นที่นั่งข้างหลังขวา ซึ่งไม่มีท่าทีว่าจะเขยิบไปตรงกลางให้เรานั่งเลย..
พอถึงเราก็เปิดประตู อ้าววววว!! ..ว่างเปล่าเฉย? เราเลยถามเพื่อนไปแทบจะทันทีว่า ‘แล้วผู้หญิงผมสั้นที่นั่งตรงนี้ไปไหนแล้ว?’ รู้ตัวอีกทีคือขนลุกวาบเลยจ้าาา โดนเข้าแล้วไง! เพื่อนในรถ 3 คนหน้าเหวอมาก คงเพราะเห็นสีหน้าเราที่ไม่ได้เล่นๆ แต่ตอนนั้นเราก็กลัวว่าเพื่อนจะกลัว เลยตัดสินใจเอาวะ นั่งก็นั่ง ทับที่ผีก็ทับวะ! ตอนนั่งในรถ ทุกคนทำหน้าเหมือนจะถาม แต่เราบอกขับไปก่อน ถึงโรงละครแล้วจะเล่า สรุปตลอดทางไม่มีใครพูดอะไรเลย ทั้งรถเงียบมากกกก
พอไปถึงที่เท่านั้นล่ะ ทุกคนสละรถเลยจ้าาาา วิ่งหน้าตั้งหนีไปตั้งหลักไกลๆ แล้วมองกลับมาที่รถ แต่ก็ไม่เห็นใครในรถแล้ว.. เราก็เลยเล่าสิ่งที่เห็นทั้งหมดให้เพื่อนๆ ทั้งโรงละครฟังเลย ก็มาวิเคราะห์สรุปกันเองว่า ผู้หญิงผมสั้นคนนั้น อาจจะขอติดรถมาด้วย เพราะตอนที่เอมเรากวักมือเรียกเรานั้น นางพูดว่า ‘มาๆ ขึ้นมาเลย!’ เพื่อนๆ หลายคนตรงนั้นเคยได้ยินมาว่า เวลาเรียกใครยามโพล้เพล้ หรือดึกดื่น ให้ระบุชื่อด้วย ไม่งั้นอาจจะมีใครที่ไม่ได้รับเชิญตามมา ยิ่งตรงนั้นเป็นทางแพร่ง อาจเป็นทางผ่านของสิ่งที่มองไม่เห็น เค้าไม่รู้ พอมีคนเรียกเค้าก็เลยมา.. แล้วหลังจากวันนั้น ก็ไม่มีใครเคยเห็นอะไรในรถอีกเลย คิดว่าเค้าคงมาแค่ชั่วคราว แล้วก็จากไปแล้ว..
Story by คุณสุจีรัตน์ วิลาวรรณ
