เรื่องนี้ส่งมาจากคุณ Koonthida ครับ เรื่องมีอยู่ว่า.. เหตุการณ์นี้ผ่านมาเกือบปีแล้ว แต่เรายังจำได้ดีค่ะ เมื่อปลายเดือนกรกฎาคมปีที่แล้ว (2561) เราเป็นนักศึกษาที่ราชภัฏกำแพงเพชรค่ะ บ้านอยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยเกือบ 90 กิโล เราจึงต้องหาเช่าหอที่อยู่ใกล้มอ ช่วงนั้นค่าใช้จ่ายก็เยอะ เลยหาหอที่ราคาถูกหน่อย ห้องที่อยู่ได้ไม่คับแคบ ไม่วุ่นวาย เพราะเป็นคนไม่ชอบที่ที่คนเยอะๆ ค่ะ
สุดท้ายเราก็ได้หอที่ต้องการ ราคารับได้ ลักษณะเป็นห้องแถวเรียงกัน 9 ห้อง และมีประตูเหล็กบานเลื่อนตรงทางเข้าหอพัก บรรยากาศเงียบๆ ทุกห้องสงบไม่มีเสียงใดๆ.. วันแรกที่เราขนของเข้ามา ทุกคนที่หอพักต่างมองหน้าเราแบบแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร อยู่ไปได้ 4 วัน ก็ดูปกติดีไม่มีปัญหาอะไร
เราจะชอบออกไปเดินเล่นที่หน้าห้องตอนดึกๆ เวลานอนไม่หลับ แล้วก็จะเจอพี่ผู้ชายคนนึงยืนอยู่ที่หน้าประตูรั้วทุกครั้ง คิดว่าเค้าคงเป็นคนในหอนี้เหมือนกันนั่นแหละ อยู่ไปเรื่อยๆ จนวันที่ 17 ของการเช่าหออยู่ เราเริ่มสังเกตว่าไม่เห็นพี่ผู้ชายคนเดิมมายืนหลายวันแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไร จนเราเข้าห้องนอนหลับไปตอนไหนไม่รู้ ก็ต้องมาสะดุ้งตื่น เพราะได้ยินเสียงคนมาเคาะประตูห้องเรา ‘ก๊อกๆๆ’ ตอนนั้นตี 3 กว่าๆ ได้ ก็แปลกใจว่าใครจะมาเคาะ เพราะเราเพิ่งย้ายมาอยู่ ไม่ได้รู้จักใครสักหน่อย
เราลุกไปที่หน้าต่างหน้าห้องแล้วลดบานเกร็ดดู เห็นเป็นพี่ผู้ชายคนเดิม (ที่ชอบยืนอยู่หน้าประตูรั้ว) เค้ายืนอยู่หน้าห้องเรา แบบไม่ได้เรียก ไม่ได้เคาะอีก แค่มายืนนิ่งๆ เราก็เริ่มแปลกๆ ละ?? ไม่กล้าจะตะโกนไปถาม แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้.. จนสักพัก ผู้ชายคนนั้นเค้าเดินมาที่หน้าต่างบานเกร็ด แล้วก้มลงมอง เหมือนบังเอิญหรือตั้งใจก็ไม่รู้ เพราะเค้ามองตรงช่องเดียวกันกับที่เรามองพอดีเป๊ะ! แบบตาประสานตา!! เราถึงกับผงะหนี เด้งตัวกลับมายืนตั้งสติ ตอนนั้นคือโมโห แบบว่าอะไรของมันวะ? เลยไปเปิดประตูเพื่อจะไปถามว่าต้องการอะไร? แต่พอเปิดประตูออกไปเท่านั้นล่ะค่ะ ‘ผ่างงง’ ..ไม่มีใครอยู่เลย.. เราปิดประตูล็อคกลอนแล้วเดินกลับมานอนพร้อมกับความระแวง และกลัวแบบสุดๆ ตอนนั้นไม่รู้ว่าเป็นผี หรือเป็นคนโรคจิต แต่ไม่ว่าจะอะไรก็น่ากลัวทั้งนั้น
จนวันรุ่งขึ้นเราตัดสินใจไปถามห้องอื่นที่เค้าอยู่ที่นี่มาก่อน แต่ก็ไม่มีใครรู้ เราไปสระผมที่ร้านเสริมสวยข้างหอ เราเลยลองถามพี่เค้าเล่นๆ ว่า ‘หอหนูน่ากลัวเนาะ 555 พี่ว่าไหม? เหมือนมีโรคจิต หรือมีผีเลยอะพี่..’ คือเราลองหยอดเล่นขำๆ แต่พี่แกกลับเล่าเรื่องที่หอให้ฟังซะเราถึงกับเงิบเลย ได้ความว่า ‘เมื่อไม่นานมานี้ มีผู้ชายคนหนึ่งเค้ามาเช่าห้องอยู่คนเดียว เค้าทำงานในกำแพงนี่ล่ะ แต่เค้าป่วยเรื้อรัง แล้วไม่ยอมไปรักษา ก็นอนป่วยแบบไม่มีใครรู้ แล้วก็ตายในห้องนั่นล่ะ กว่าจะรู้ก็ผ่านไปหลายวัน เพิ่งตายไปเมื่อเดือนกุมภาเอง แล้วเจ้าของหอเค้าก็ทาสีใหม่ เอาเตียงมาเปลี่ยนใหม่ ตอนที่ยังมีชีวิตน่ะ เห็นเค้าบอกว่าชอบไปยืนสูบบุหรี่รับลมที่รั้วหน้าหอตอนดึกๆ..’ พอได้ยินแบบนี้ ชัดเลยค่ะ เรานี่ขนหัวลุกขึ้นมาทันที!! แล้วที่เราเห็นทุกคืนคืออะไร? แล้วเมื่อคืนนี้..เราสบตากับผีระยะประชิดเลยเหรอ!?
พอตกเย็นเราเลยบอกที่บ้าน และขอย้ายทั้งๆ ที่ยังอยู่ไม่ถึงเดือน ที่บ้านเราเข้าใจ เลยตกลงให้ย้าย เราไปคุยกับเจ้าของหอว่าจะขอย้ายออก ป้าแกไม่ว่าอะไรสักคำ คืนเงินส่วนนึงให้เราอีกด้วย แต่บอกเราว่า ‘อย่าไปเล่าให้ใครฟังนะลูก..’ คือเหมือนแกรู้อยู่แล้วล่ะ ว่าเราเจออะไรมา แถมยังบอกเราอีกว่า หนูนี่เซ้นส์แรงมากเลยนะ! จ้าาาาาป้า.. ขอบคุณที่ชมกันขนาดนี้
Story by คุณ Koonthida
