เรื่องนี้ส่งมาจากคุณพลอยครับ คุณพลอยเล่าว่า.. ก่อนอื่นขอเกริ่นก่อนนะคะ ว่าบ้านเราเป็นครอบครัวใหญ่ บ้านจะอยู่ระแวกใกล้ๆ กันหมด แถวๆ วัดไผ่เงิน ย่าเรามีธุรกิจทำโรงงานผลิตสติกเกอร์ค่ะ วันหนึ่ง ย่าเราต้องย้ายของจากโรงงานนี้ไปอีกที่หนึ่ง ก็เลยให้อาเรามาช่วยขนของให้ เพราะอาเรามีรถกระบะ โดยมีคนงานมาช่วยขนของอีก 3 คน รวมอาสะใภ้ กับย่าเรา ทั้งหมด 6 คนค่ะ อาเราเป็นคนขับ ย่านั่งหน้าข้างคนขับ อาสะใภ้นั่งในแคปหลัง ส่วนคนงาน 3 คนนั่งกระบะหลังพร้อมกับของ จากนั้นก็ขับไปถึงที่หมายแล้วก็ขนของลงตามปกติ
พอขนของทุกอย่างลงหมด ทุกคนก็พักกันจนหายเหนื่อย ย่าเราก็พูดขึ้นว่า ‘พอแค่นี้ก่อนวันนี้ เอ้าขึ้นรถกันได้แล้ว..’ จากนั้นก็พากันขึ้นรถเตรียมตัวไปส่งย่ากับคนงานที่โรงงานค่ะ พอขับไปถึงร้านค้า ย่าบอกให้อาเราจอดรถ แล้วย่าก็เปิดหน้าต่างตะโกนออกไปว่า ‘เอาน้ำให้คนด้านหลังกระบะหน่อยคนละขวด’ พอสิ้นเสียงย่าพูด สักพักหนึ่งก็มีแม่ค้าเดินเอาน้ำใส่ถุงมาให้คนงานที่กระบะหลัง แล้วก็มาเก็บเงินที่ย่าเราหน้ารถ ย่าถามว่า คิดเกินหรือเปล่า? มีแค่ 3 คนนะ แต่แม่ค้าบอกว่าทั้งหมด 4 ขวดค่ะ ด้วยเวลาโพล้เพล้บวกกับความเหนื่อย ย่าเราเลยรีบๆ จ่ายไปแบบไม่ได้คิดอะไร
อาเราก็ขับรถมุ่งหน้าไปถึงโรงงาน ย่าเรา และคนงานก็ลงจากรถ แล้วบอกอาว่าขอบใจนะลูก ขับรถดีๆ ล่ะ อาสะใภ้ก็เปลี่ยนมานั่งหน้าข้างคนขับ แล้วอาก็ขับรถออกจากโรงงานไป.. พอขับออกไปได้สักระยะ อาสะใภ้เราก็เริ่มอึดอัดหายใจไม่ออก (อาสะใภ้เราเป็นอิสลาม และก็เห็นผีบ่อย จะมีเซนส์ในเรื่องนี้มากๆ ค่ะ แต่ไม่ค่อยกลัวอะไร)
พอขับไปอีก อาเรากับอาสะใภ้เริ่มได้กลิ่นเหม็นเน่าแบบแรงมากๆ มาจากทางด้านหลังแคป ทั้งสองคนก็มองหน้ากันเหมือนรู้กันว่ามีอะไรบางอย่าง กลิ่นเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ อาเรามองไปที่กระจกมองหลัง เท่านั้นล่ะ เห็นเป็นผู้หญิงหน้าตาซีดเซียว ปากม่วงเลย นั่งอยู่แคปหลัง มองตาสบกันในกระจกอยู่พอดี!! เห็นแบบนั้น อาเรารีบเหยียบแบบไม่ห่วงชีวิตเลย พอถึงที่หมาย อาเรากับอาสะใภ้ก็รีบลงจากรถ ตะโกนเรียกปู่เรา และวิ่งเข้าบ้านไปเลยค่ะ แต่ในขณะที่วิ่ง หมาก็หอนรับกันเป็นทอดๆ น่าขนลุกมากๆ อาบอก..
พอปู่ได้ยินเสียงเรียกของอาเรา ปู่ก็ออกมาหน้าบ้าน แบบรู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ปู่เราตะโกนไปว่า ‘ไอ้ผีเหี้ย มึงไปให้ไกลๆ อย่ามายุ่งกับลูกหลานกู ลูกหลานกูไม่ได้ไปทำอะไรให้พวกมึง มึงไปซะ!’ ปู่เราตะโกนด่าอยู่แบบนี้พักใหญ่ เสียงหมาหอนถึงได้เงียบลง.. พออาเราเริ่มมีสติ ก็เล่าเหตุการณ์ให้กับปู่ และย่าฟัง ปู่บอกว่า เส้นทางที่อาขับผ่านมาเคยมีอุบัติเหตุตายโหงบ่อยครั้ง และประจวบเหมาะกับที่ย่าเราเรียกพวกขึ้นรถโดยไม่บอกชื่อ พวกสัมภเวสีผีตายโหงเลยตามมาด้วย พอได้ฟังอย่างนี้ วันรุ่งขึ้นก็เลยไปทำบุญกันหมดทั้งบ้านเลยค่ะ..
Story by คุณพลอย
