เรื่องนี้ส่งมาจากคุณหมิง (นามสมมติ) ครับ คุณหมิงเล่าว่า.. เรื่องนี้เกิดขึ้นโดยตรงกับแม่เราค่ะ เมื่อหลายสิบปีมาแล้ว ตอนนั้นแม่เราอยู่ที่ประเทศจีน มันจะมีสะพานข้ามแม่น้ำแห่งหนึ่ง ด้านล่างจะเป็นสวนสาธารณะเปิดใหม่ ให้ผู้คนไปนั่งเล่นเดินเล่นพักผ่อนริมน้ำกัน..
เย็นวันหนึ่ง แม่เราก็ไปเดินเล่นกันที่สวนแห่งนั้น พอช่วงค่ำๆ ขณะเดินๆ อยู่ สายตาแม่ก็เหลือบไปเห็นยายแก่หน้าตาเศร้าๆ อายุประมาณ 80 เดินหลังค่อมๆ กำลังจะลงไปในแม่น้ำพร้อมกับกระบอกไม้ไผ่ แม่จึงเดินเข้าไปถามว่า ‘ยายจะลงไปทำไม?’ ยายตอบว่า ‘จะลงไปตักน้ำ..’ ด้วยความสงสารคนแก่ แม่จึงยื่นน้ำให้แกไป 1 ขวด พร้อมกับเงินอีก 20 หยวน พร้อมกับบอกว่า ‘ยายเอานี่ไปดีกว่า เดี๋ยวจะตกลงไป’ ยายหันมาบอกแม่ว่า ‘ขอบใจนะ ขอให้โชคดีๆ’ แม่รับคำ และถามยายต่อว่า ‘แล้วนี่ยายจะไปไหนต่อ?’ ยายว่า ‘จะกลับบ้าน..’ พร้อมกับชี้มือไปสุดทางเดิน ซึ่งแม่มองดูแล้วไม่น่าจะมีบ้านคนแถวนั้นได้ จากนั้นยายก็เดินจากไป..
พอตอนกลับ แม่ก็เดินไปทางเดียวกับที่ยายคนนั้นเดินไป เดินไปเรื่อยๆ แม่ก็เริ่มรู้สึกเย็นวูบวาบแปลกๆ พอรู้ตัวอีกทีก็คือแม่กำลังเดินผ่านหลุมศพนับร้อย เนื่องจากสวนสาธารณะตั้งอยู่ติดกับพื้นที่สุสานนั่นเอง แล้วแม่ก็ต้องขนลุกวาบอีกรอบ เพราะเห็นมีขวดน้ำตั้งอยู่ที่หลุมศพหลุมหนึ่ง แม่เริ่มใจคอไม่ดี แต่ก็ยังกัดฟันเดินเข้าไปดู.. แม่เล่าว่าแม่ถึงกับเข่าอ่อนเลยค่ะ! เพราะที่สุสานนั้นมีขวดน้ำ พร้อมกับเงิน 20 หยวนวางอยู่ และรูปหน้าสุสานก็คือยายคนเมื่อกี้นี่เอง..
ภายหลังแม่ก็มาทราบว่า เมื่อไม่นาน ยายคนนี้แกจมน้ำเสียชีวิตที่แม่น้ำแห่งนี้ แต่เหมือนแกจะไม่มีลูกหลาน ก็เลยไม่มีใครมาเยี่ยม หรือมาถวายอะไรให้แกเลย.. พอได้รู้แบบนั้น แม่ก็จะคอยมาวางอาหาร และน้ำที่หลุมศพของยายแกเรื่อยมาค่ะ
Story by คุณหมิง (นามสมมติ)
