เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณแป้ง คุณแป้งเล่าว่า.. ทุกวันนี้ แป้งต้องไปทำงานพิเศษตอนเย็นค่ะ เป็นร้านอาหารแบรนด์ขึ้นห้าง ที่ทุกคนรู้จักกันดี แต่สาขาที่แป้งทำงานนั้น เปิดอยู่ในปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครปฐมค่ะ ที่ผ่านมา มันก็เหมือนจะไม่มีอะไร
แต่มีอยู่วันนึง แป้งกับเพื่อนคนอื่นๆ ในร้านคุยเล่นกันที่เคาน์เตอร์เสียงดังมากค่ะ ประมาณว่ายืนอยู่ตรงโต๊ะลูกค้า ก็ยังได้ยินเลย จนพี่ที่เป็นหัวหน้าเข้ามาว่า ‘ที่นี่ห้ามเสียงดัง ห้ามใช้คำหยาบแบบนี้ เพราะเดียวจะเจอดี..’ พวกแป้งก็งงค่ะ เลยถามพี่เค้า พี่เค้าเลยบอกว่า ‘ตอนมาใหม่ๆ พี่ก็เคยเล่นกันแบบนี้ล่ะ เสียงดัง ตะโกนด่ากันบ้าง แล้วอยู่ๆ เครื่องหมักไก่ก็หมุนเอง ทั้งๆ ที่ไม่ได้เสียบปลั๊ก! ทุกคนเลยเงียบกันหมด’ และพี่เค้าก็บอกอีกว่า ‘ตรงเครื่องล้างจานนี่ เมื่อก่อนเป็นศาลตายาย ท่านไม่ชอบเสียงดัง และไม่ชอบคำหยาบ เพราะงั้นอย่าเสียงดัง อย่าใช้คำหยาบแบบนั้นอีก!’ แป้งกับเพื่อนๆ ก็เลยเลิกเล่นกันไปค่ะ แต่ในใจ ก็คิดว่าพี่เค้าคงกุเรื่องมากกว่า เพื่อให้พวกแป้งเลิกเล่นเสียงดังกัน
ผ่านไปหลายวันจนลืม.. มีวันนึง แป้งกับเพื่อนๆ อยู่ปิดร้านกัน เวลาปิดร้าน เราจะปิดกัน 4 คน มีแคชเชียร์ ผู้จัดการ พ่อครัว แล้วก็เด็กเสิร์ฟค่ะ ก็ปิดร้านไปตามปกติ ตอนคนเยอะๆ ก็ไม่มีอะไร แต่พอพี่ที่เป็นพ่อครัว กับผู้จัดการออกไปทิ้งขยะ จู่ๆ น้ำก็เปิดเองค่ะ.. ตอนแรกก็คิดว่า เพื่อนที่ปิดร้านด้วยกันอีกคนเป็นคนเปิด แต่พอหันไปกลับไม่มีใครอยู่ค่ะ เลยมองไปอีกทาง เห็นเพื่อนยืนอยู่ แป้งเลยตะโกนถามว่า ‘ทำไมเปิดน้ำไม่ปิด?’ แต่เพื่อนกลับบอกว่า ยังไม่ได้เดินไปตรงนั้นเลย แป้งเลยงงเข้าไปใหญ่ ที่จู่ๆ ก๊อกน้ำก็เปิดเอง วันนั้นเลยรีบปิดร้าน รีบกลับกันเลยค่ะ.. หลังจากวันนั้น ก็ไม่เจออะไรอีกเลย
จนเมื่อไม่กี่วันก่อนนี่เอง ช่วงปิดร้านอีกแล้วค่ะ แป้งก็เล่นกับรุ่นน้องเสียงดัง ด่ากันสนุกปากเลย.. พอปิดร้านเสร็จ แป้งกับน้องจะกลับกันแล้ว เลยตะโกนเรียกหาผู้จัดการ ก็ได้ยินเสียงตอบกลับมานะคะ แต่ก็งงว่าผู้จัดการอยู่ตรงไหน? ก็พยายามเดินหา ซึ่งร้านที่แป้งทำงาน เป็นแค่ร้านเล็กๆ เอง แต่หายังไง ก็ไม่เจอผู้จัดการ แป้งเลยเรียกลองอีกรอบ ก็ได้ยินเสียงขานรับมาเหมือนเดิม เสียงมันอยู่ใกล้มาก แต่กลับไม่เห็นตัว.. แป้งมองหน้าน้องอีกคน แล้วถามว่า ‘ได้ยินแบบพี่ไหม?’ น้องบอกได้ยินเหมือนกัน.. ที่นี้แป้งเลยลองตะโกนถามไปอีกว่า ‘อยู่ตรงไหนคะ?’ แต่คราวนี้เสียงที่ตอบกลับมา กลับกลายไปเป็นเสียงของผู้ชายแก่ ว่า ‘อยู่ตรงเครื่องล้างจานนี่ไงล่ะ..’ เท่านั้นแหละ แป้งกับน้องขนลุกทั้งตัวเลย นึกไปถึงเรื่องที่พี่หัวหน้าเคยเล่าไว้ และก็รีบวิ่งกันออกมาจากร้านอย่างไว แล้วไปเจอผู้จัดการ ที่เพิ่งจะเดินสวนเข้ามา แป้งกับน้องเหวอหนักมากค่ะ..
จากนั้นมาแป้งเลยเชื่อค่ะ ว่าที่พี่หัวหน้าเล่าเป็นเรื่องจริง และก็ยังมีเด็กปั๊มหลายคนมาเล่าให้ฟัง ว่าเคยเห็นคนเดินไปเดินมาในร้านตอนกลางคืน ทั้งๆ ที่ร้านปิดแล้ว เป็นการย้ำให้ยิ่งเชื่อเข้าไปใหญ่.. ทีนี้เวลาแป้งมาทำงานตอนเช้าๆ แล้วต้องอยู่คนเดียวนี่ ขนลุกตลอดเลยค่ะ จากนั้นก็ไม่กล้าเล่นเสียงดัง หรือพูดคำหยาบที่ร้านอีกเลยค่ะ
Story by คุณแป้ง
