เรื่องนี้เป็นเรื่องจากคุณคุณแมน (นามสมมติ) ครับ.. คุณแมนเล่าว่า.. ตัวผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเอกชนแถวรังสิตครับ กำลังจะจบแล้ว ส่วนแฟนผมเพิ่งเข้าปี 1 ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งก็อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับผมมาก ช่วงที่แฟนผมเข้าเรียนใหม่ๆ ก็เช่าหออยู่ใกล้ๆ กับมหาวิทยาลัยครับ ผมก็หาเวลาแวะไปหาบ่อยๆ
เรื่องมีอยู่ว่า วันนั้นผมได้ไปนอนค้างที่ห้องแฟนผม หอพักนั้นจะอยู่ในซอยข้างมหาวิทยาลัย ดูดี ดูสะอาด ไม่เก่ามาก ผมก็นอนไป จนตื่นมาตอนเช้า ก็สังเกตุเห็นว่าที่ต้นขาของแฟนผม มีเหมือนเป็นจ้ำเขียวๆ ช้ำๆ เป็นรอยคล้ายๆ นิ้วมืออยู่ ผมก็ตกใจ เลยถามว่าไปโดนอะไรมา? แฟนผมก็ตกใจบอกว่า ‘ไม่รู้จำไม่ได้.. สงสัยวันก่อนไปกินเหล้ากับเพื่อนแล้วเดินชนโต๊ะมั้ง..’ ผมก็งงๆ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไร
หลังจากวันนั้น ผมโทรคุยกับแฟนผม ก็รู้สึกว่าได้ยินเสียงเหมือนคลื่นแทรกเข้ามา เป็นเสียงผู้ชาย จับใจความไม่ได้ ก็เลยถามแฟนว่าได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า? แฟนผมก็บอกว่าไม่เห็นได้ยินอะไรเลย.. ผ่านไปอีกไม่กี่วัน ผมก็ไปนอนค้างที่ห้องแฟนผมอีกครับ ก็เห็นรอยตามแขน ตามคอเป็นจ้ำแดงๆ เลยถามแฟนผมว่าเกิดอะไรขึ้น? แฟนผมก็สีหน้าเปลี่ยนเลย ดูกังวล ดูกลัวตัวสั่น จนสุดท้ายก็บอกผมว่า ‘เรารู้สึกแปลกๆ แบบนี้มาตั้งนานแล้ว เวลานอนคนเดียว กลับรู้สึกเหมือนในห้องนี้มีใครอยู่ด้วย.. และก็ชอบได้ยินเสียงแปลกๆ ตอนดึกๆ มาจากตู้เสื้อผ้า พอตื่นเช้ามาก็มักจะมีรอยตามตัว แต่เราก็ไม่กล้าบอกใคร..’ ผมก็เริ่มกลัวครับ ขนลุกเลย ก็ได้แต่ปลอบแฟนไป
วันถัดมา ตอนดึกๆ ผมโทรหาแฟนผม ก็เป็นอีกครั้ง ที่ผมได้ยินเสียงคนพูดแทรกเข้ามาในโทรศัพท์อีก ฟังไม่รู้เรื่องเหมือนเดิมครับ แต่คราวนี้ผมไม่ได้บอกแฟน ว่าผมได้ยิน เพราะกลัวว่าแฟนผมจะยิ่งกลัว..
จนวันรุ่งขึ้น ผมไม่มีเรียน เลยลองแวะไปหาแฟนผมที่ห้องตอนเช้าครับ.. พอไปถึง ก็ขึ้นไปเคาะประตูห้อง รออยู่นานสองนาน แฟนผมถึงจะเปิดประตูมา พาเข้าไปในห้อง สีหน้าดูตื่นกลัวอะไรบางอย่างมากๆ ผมก็ถามว่า ‘เจออีกแล้วหรอ?’ แต่แฟนผมก็ไม่ได้ตอบอะไร.. นั่งเงียบกันอยู่สักพัก จู่ๆ ก็ได้ยินเสียง ‘กึกกักๆ..’ ดังมาจากตู้เสื้อผ้า! แฟนผมก็ตัวสั่นใหญ่เลยครับ.. ผมรวบรวมความกล้า ไปเปิดตู้เสื้อผ้า (เป็นบานเลื่อนนะครับ) พอเลื่อนออกมา ผมนี่แทบช็อคหมดสติเลยครับ! สิ่งที่เห็นคือ ผู้ชายร่างเปลือยเปล่า นั่งขดอยู่ในตู้เสื้อผ้าครับ.. ชัดเลย.. แฟนผมมีกิ๊ก!!! ณ จุดนั้น ภาพในหัวผม มันเหมือนรีเพลย้อนกลับเลยครับ! รอยตามตัวแฟนผมเอย.. เสียงผู้ชายในสายโทรศัพท์เอย..
นี่เป็นเรื่องสยองที่ผมไม่มีวันลืมไปตลอดชีวิตเลยครับ ให้ผมเจอผีซะจริงๆ คงจะไม่เจ็บปวดฝังใจเท่านี้.. ลาก่อย..
Story by คุณแมน (นามสมมติ)
