เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณตอย (นามสมมติ) ซึ่งเป็นคนค่อนข้างมีเซนส์ และเคยเจอเรื่องเหนือธรรมชาติมาจนเคยชิน คุณตอยเล่าว่า.. ย้อนกลับไปเมื่อปี 2554 มีช่วงหนึ่ง เราย้ายไปอยู่หอกับพี่สาวย่านฝังธนฯ หอพี่สาวจะอยู่หลังมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง อยู่ในซอยเล็กๆ ลักษณะเป็นตึก 4 ชั้น ห้องก็ขนาดเล็กๆ ถูกๆ ช่วงแรกที่เข้าไปอยู่ มีคนพักเกือบทุกห้อง จนถึงช่วงพี่สาวเรียนจบกลับไปอยู่บ้าน ห้องอื่นๆ ก็ย้ายออกกันเกือบหมดเช่นกัน เพราะส่วนใหญ่เป็นนักศึกษารุ่นเดียวกันที่เรียนจบไป..
พอพี่สาวเราย้ายกลับไปอยู่บ้าน เราก็พาแฟนมาอยู่ที่หอด้วย วันหนึ่งแฟนเราไม่อยู่เราก็เลยต้องนอนคนเดียว คืนนั้นเอง เรายังนอนไม่ทันหลับ ก็ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันได ‘ตึงๆๆ’ เพราะเป็นบันไดไม้เสียงมันเลยดังชัดเจน ทีแรกก็นึกว่าเป็นห้องข้างๆ ที่ชอบเดินเสียงดัง เปิด-ปิดประตูเสียงดัง แต่พอฟังดีๆ มันไม่ใช่ค่ะ เพราะเสียงนั้นมันมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของเรา พร้อมกับบิดลูกบิดประตูแรงๆ แล้วส่งเสียงขู่เหมือนหมาที่กำลังจ้องเหยื่อประมาณนั้นเลย เราก็นอนฟังอยู่ แต่ทำเป็นเหมือนไม่ได้ยิน เราพอจะรู้แหละว่าไม่ใช่หมา และก็คงไม่ใช่คนแน่ๆ เพราะทั้งตึกไม่มีใครเลี้ยงหมาอยู่แล้ว เราก็ด่าในใจไปว่า ‘มึงเข้ามาไม่ได้หรอก กูไม่กลัวมึงหรอก กลับไปซะ!’ สักพักเสียงนั้นก็หายไป
จนวันหนึ่ง เราทะเลาะกับแฟน เลยไม่อยากจะอยู่ในห้อง เรากะว่าจะออกไปอาบน้ำนานๆ เลย (ห้องน้ำเป็นห้องน้ำรวมของหอ) พอเราเดินเข้าห้องน้ำไป เปิดก๊อกอาบน้ำไปได้ 2 ขันเท่านั้น ก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ ‘ฮือออออออ’ ยาวๆ เราก็ปิดก๊อกน้ำเพื่อจะฟังให้แน่ใจ แล้วเสียงร้องไห้นั้นก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ‘ฮือออออออ.. ฮือออออออ’ เราเริ่มไม่ไหวละ รีบถูสบู่ราดน้ำ 3 ขันแล้ววิ่งออกจากห้องน้ำ กลับห้องทันที สรุปอาบยังไม่ถึง 10 นาทีเลย.. พอวันถัดมาเราต้องทำงานกะดึก ส่วนแฟนก็ไปต่างจังหวัด เรากำลังถือตะกร้าสบู่จะไปอาบน้ำ คราวนี้นี่เจออย่างจังเลยค่ะ เป็นครั้งแรกของการมาอยู่หอที่นี่เลย คือเราเข้าห้องน้ำไปแล้วเห็นเป็นผู้ชายตัวดำๆ ผอมๆ นุ่งโจงกระเบนสีแดง นั่งอยู่กลางห้องเลย หัวนี่หันได้เกือบรอบตัวมองมาที่เรา เราเห็นแล้วล่ะ แต่มองเลยไปทำเป็นไม่เห็นไม่สนใจ สักพักเขาก็หายไป เราก็รีบอาบน้ำแต่งตัวออกไปทำงานเลย.. จนแฟนเรากลับจากต่างจังหวัด เราก็เล่าให้เขาฟัง แต่เขาก็ไม่เชื่อ หาว่าไร้สาระ
แล้วในคืนนั้นเอง ขณะที่เรานอนดูทีวีกับแฟน อยู่ๆ เราก็เห็นเงาคนวูบไปวูบมาอยู่ในห้องแล้วก็หายไป เราก็บอกแฟนว่าเราเห็นอะไร แต่ก็เหมือนเดิมค่ะ แฟนบอกว่า ‘มึงอะตาฝาดละ’ แล้วก็นั่งดูทีวีกันต่อ แล้วไม่ถึงนาที จู่ๆ แฟนก็บอกเราว่า ‘กูหิวว่ะ ไปเซเว่นกันดีกว่า..’ พร้อมกับลุกออกไปแบบไม่รอเลย เราก็ตามไป.. พอเดินไปถึงเซเว่น แฟนก็บอกเราว่า ‘กูก็เห็นเหมือนกันว่ะ เป็นผู้ชายมานั่งยองอยู่ข้างๆ ที่นอนตอนมึงเล่าจบ ตอนลุกออกมาแม่งยังอยู่เลย..’ เราฟังเท่านั้นล่ะค่ะ ขนลุกซู่ กอดแขนกันแน่นเลย ดูเหมือนแฟนเราจะกลัวกว่าเราซะอีก เป็นยังไงล่ะ บอกไม่เชื่อๆ เจอเป็นตัวเลย ตอนนั้นก็ 5 ทุ่มเเล้ว แฟนเราไม่กล้ากลับห้อง เลยพาเราไปห้องเพื่อนเขา อยู่จนถึงเช้าค่อยพากันกลับห้อง..
คือจะบอกว่า เราเป็นคนที่เห็นผีบ่อยมากๆ เห็นมาแต่ไหนแต่ไร เห็นเกือบจะทุกที่ โดยเฉพาะก่อนวันโกน และหนักสุดคือวันโกน เราเห็นจนชิน แต่เราจะทำเป็นมองไม่เห็นไม่สนใจพวกเขา เขาก็จะไม่มาสนใจเราเหมือนกัน..
Story by คุณตอย (นามสมมติ)
