เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณอิ๊บ (นามสมมติ) ครับ คุณอิ๊บเล่าว่า.. เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้ฟังจากครูของเรามาอีกทีค่ะ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นสมัยครูยังเป็นเด็ก โดยครูเล่าให้ฟังว่า สมัยเด็กๆ ครูเป็นคนชอบเล่นน้ำมากๆ จะชอบแอบแม่ไปเล่นน้ำกับพี่ชายบ่อยๆ แต่สุดท้ายก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้ครูกลายเป็นคนกลัวการเล่นน้ำไปเลยค่ะ..
ที่บ้านครูจะมีพี่น้อง 5 คน ครูเป็นลูกสาวคนที่ 2 ที่เหลือเป็นผู้ชายหมด ครูเลยออกไปทางห้าวๆ โดยมีพี่ชายคนโตเป็นหัวโจกทำเรื่องซนๆ ที่บ้านครูด้านหลังจะเป็นลำน้ำ มีต้นไทรต้นใหญ่อยู่ รากต้นไทรยาวเลื้อยลงไปในน้ำ จำได้ว่าว่ายน้ำเล่นที่นี่มาตั้งแต่เด็กๆ แต่พอเริ่มโตมาหน่อย อยู่ๆ แม่ครูก็ห้ามนักห้ามหนา ว่าอย่าลงไปเล่นอีก โดยบอกว่ามันมีรากไทรบ้าง มีก้อนหินบ้าง เดี๋ยวขาจะไปเกี่ยวไปเหยียบเข้า เป็นอะไรไปจะช่วยไม่ทันเอา ซึ่งแน่นอนว่าครูไม่เชื่อฟังค่ะ ครูคิดในใจว่า ‘ทีตอนเด็กยังเล่นได้ ทำไมตอนโตจะเล่นไม่ได้?’
จนมีอยู่วันหนึ่ง ครูเพิ่งกลับมาจากโรงเรียนพร้อมๆ กับพี่ชาย น้องๆ คนอื่นออกไปธุระกับแม่ ส่วนพ่อนานๆ จะกลับบ้านสักครั้ง พอครูกับพี่ชายเห็นทางสะดวก เลยจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วชวนกันไปเล่นน้ำที่ลำน้ำหลังบ้าน ตอนนั้นครูภูมิใจในทักษะการดำน้ำของตัวเองมาก คือสามารถดำน้ำได้นานหลายนาที แล้วก็ชอบแกล้งดำน้ำไปโผล่ข้างหลังพี่ชาย ไม่ก็แอบจับขา นอกจากนั้นครูก็ยังชอบชวนพี่ชายไปว่ายน้ำที่ลึกๆ ..พอว่ายน้ำเล่นไปสักพัก ประมาณเกือบๆ 5 โมงเย็น พี่ชายก็ชวนกลับบ้าน เพราะคิดว่าแม่น่าจะใกล้กลับบ้านแล้ว
พี่ชายครูก็ว่ายนำกลับเข้าฝั่ง ส่วนครูก็ว่ายตามกลับด้วย แต่ปรากฏว่าตอนครูกำลังว่ายกลับ ก็รู้สึกเหมือนมีมือเย็นๆ มาจับที่ขา ครูบอกว่ายังจำความรู้สึกตอนนั้นได้แม่น ว่าเป็นสัมผัสเนื้อเย็นๆ ตึงๆ ที่สำคัญคือมือนั้นจับรวบทั้ง 2 ขาทีเดียวเลย พร้อมกับดึงครูลงไปในน้ำอย่างแรง ครูพยายามตะเกียกตะกายบอกให้พี่ชายที่กำลังขึ้นฝั่งช่วย ตอนแรกพี่ชายก็คิดว่าครูล้อเล่น เพราะครูเป็นคนว่ายน้ำเก่ง เลยไม่ได้มาช่วย.. จนกระทั่งครูถูกมือนั้นลากลึกลงไปเรื่อยๆ พอครูลองหันไปมองสิ่งที่กำลังจับขาครู ก็ถึงกับช็อค! เพราะมันคือมือขนาดใหญ่ ซีดๆ ช้ำๆ เป็นจ้ำ แล้วมองถัดไปจากมือก็คือกองเส้นผมผู้หญิงที่กำลังพลิ้วอยู่ใต้ขา! พอให้เห็นหน้าแวบๆ ดูซีดๆ เหมือนศพ เล่าไปก็ยังขนลุกไป เพราะขนาดผ่านมาเป็น 10 ปี ก็ยังลืมไม่ลงเลย
ตอนนั้นครูพยายามดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลุดเลย การดำน้ำที่เคยภูมิใจ แต่พอเจอเหตุการณ์แบบนั้นมันก็ช่วยอะไรครูไม่ได้จริงๆ จนเริ่มจะหายใจขัดๆ ในใจคิดว่าต้องตายแน่ๆ แล้ว สติเริ่มเลือนลาง.. มารู้สึกตัวอีกทีคือพี่ชายครูมาช่วยฉุดขึ้นจากใต้น้ำ พี่ชายบอกว่า ‘แกคงโดนสาหร่ายพันขา หรือรากไทรเกี่ยวนี่แหละ..’ หลังจากรอดตายมาได้หวุดหวิด พี่ชายกับครูก็รีบพากันกลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วครูก็เล่าสิ่งที่ตัวเองเห็นให้พี่ชายฟัง แรกๆ พี่ก็ทำท่าเหมือนจะไม่เชื่อ จนได้เห็นรอยจ้ำเขียวช้ำเป็นรอยมือขนาดใหญ่ที่ข้อเท้าทั้ง 2 ข้าง พี่ชายเลยตัดสินใจไปสารภาพความผิดกับแม่ ก็โดนดุด่ากันไปยกใหญ่ ก่อนที่แม่ครูจะพาไปทำบุญที่วัดกันทั้งคู่
หลังจากนั้น ถึงครูจะยังอยู่บ้านนั้นไปอีกหลายปี แต่ครูก็ไม่เคยไปเล่นน้ำที่หลังบ้านอีกเลย และครูก็มักจะนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นอยู่ตลอด ทำให้ครูเลยกลายเป็นคนกลัวการว่ายน้ำไปเลยค่ะ
Story by คุณอิ๊บ (นามสมมติ)
