เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณเลิฟครับ คุณเลิฟเล่าว่า.. เรื่องนี้เป็นเรื่องราวแปลกๆ อาจจะไม่ได้น่ากลัวเท่าไร เป็นเรื่องที่แม่ผมเจอมากับตัวครับ สมัยผมเป็นเด็ก น่าจะเรียนอยู่ชั้น ป.1 แม่ได้จ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยงผมกับพี่สาว เพราะช่วงนั้นของขายดี แม่เลยไม่ค่อยมีเวลา พี่เลี้ยงคนนี้ชื่อว่า พี่ทิพย์ แกเป็นคนจังหวัดเพชรบูรณ์ครับ ญาติๆ หามาให้ ยังสาวๆ อยู่เลย พี่ทิพย์แกก็ดีนะ เลี้ยงดี ป้อนข้าว พาไปเล่นสนามหญ้า ซื้อขนมให้ ผมติดพี่ทิพย์เอามากๆ บางวันผมก็ไปนอนกับพี่ทิพย์ที่ชั้น 3 ก่อนนอนแกชอบเล่านิทานบ้าง เรื่องผีบ้าง ซึ่งผมก็ชอบฟัง แต่พี่ทิพย์อยู่ได้ปีกว่าๆ แกก็บอกคิดถึงบ้าน อยากกลับไปทำนา คิดถึงพ่อ คือแม่พี่ทิพย์แกเสียไปไม่นานก่อนที่พี่ทิพย์จะมาเลี้ยงผม บางคืนผมก็เห็นพี่ทิพย์ร้องไห้ ผมถามแก แกก็บอกคิดถึงแม่ จนวันหนึ่งพี่ทิพย์ก็ขอแม่ลาออกเพื่อที่จะกลับบ้าน ผมนี่ร้องไห้เลย ไม่อยากให้แกไป ยายผมต้องเดินมาปะเหลาะพี่ทิพย์ บอกให้ผมโตกว่านี้อีกนิดค่อยกลับ ไม่ต้องห่วงพ่อ ทางนั้นมีพี่น้องเยอะแยะ และยายบอกให้แม่ผมขึ้นเงินเดือนให้พี่ทิพย์อีกหน่อย แม่ผมก็ตกลงไม่ได้ว่าอะไร จนพี่ทิพย์ใจอ่อนยอมอยู่ต่ออีกหน่อย แต่พี่ทิพย์ก็ขอลา 5 วันกลับไปเที่ยวบ้านให้หายคิดถึง เพราะตั้งแต่มาทำงานก็ยังไม่เคยได้กลับเลย แม่ผมก็ให้กลับครับ
ผ่านไป 5 วัน พี่ทิพย์ก็กลับมาตามที่ตกลง ผมดีใจมาก ชวนพี่ทิพย์ไปโน่นไปนี่ตลอด แต่พี่ทิพย์กลับมาคราวนี้ดูแกแปลกๆ คือบางทีผมก็เห็นแกพูดคนเดียว อย่างเวลาซักผ้า ตอนนั้นบ้านผมจะซักมือ พี่ทิพย์ก็ซักไปคุยกับใครไปก็ไม่รู้.. ทีแรกผมนึกว่าแกเปิดละครวิทยุฟัง แต่เข้าไปใกล้ๆ ก็ไม่เห็นแกเปิดวิทยุ หรือบางที เวลาแกกินข้าวแกจะกินทีหลังพวกผม แกจะไปนั่งกินเงียบๆ คนเดียวในครัว แต่ตักข้าวเปล่าอีกจานวางไว้ที่โต๊ะ เหมือนตักไว้ให้ใคร.. เป็นอย่างนี้อยู่ประจำ จนผมสงสัยเลยถามแกว่า ‘พี่ทิพย์ตักข้าวมาทำไม 2 จาน? ผมเห็นพี่ก็กินจานเดียว แล้วก็เอาที่เหลือไปเททิ้ง..’ พี่ทิพย์ตอบแบบตะกุกตะกักว่า ‘พี่หิว เลยตักเตรียมไว้น่ะ แต่บางทีอิ่มก่อนเลยเหลือ’ ผมก็ขี้เกียจซักต่อ ด้วยเพราะยังเด็กเลยไม่ค่อยได้คิดอะไร
แต่แม่ผมนี่สิ ตั้งแต่พี่ทิพย์กลับมาคราวนี้ ดูแม่ผมขี้หงุดหงิดยังไงชอบกล จากคนที่ใจเย็นไม่ค่อยพูดไม่บ่นอะไร กลับกลายเป็นขี้บ่นไปหมด อะไรขวางหูขวางตาไม่ได้ จนทำเอาผม กับพี่สาว เข้าหน้าไม่ติด กลัวจะโดนด่าไปด้วย บางครั้งแม่บอก ‘ทำไมบ้านมันร้อนจัง ไม่อยากอยู่เลย..’ แล้วแม่ก็เรียกน้ากับป้ามาเฝ้าร้านแทน แล้วแม่ก็ออกไปตลาด หายไปทั้งวัน..’ บางครั้งหนักๆ เข้า หายไปจนดึกดื่นก็มี ผมถามว่าแม่ไปไหนมา? แม่บอกไปเที่ยวกรุงเทพฯ นั่งรถประจำทางไป ไม่รู้เป็นอะไรไม่อยากอยู่บ้าน มันร้อนๆ หงุดหงิด ไม่ชอบ! ซึ่งมันผิดนิสัยแม่ผมมากๆ ที่ปกติแม่ผมจะไม่ค่อยชอบไปไหน ชอบแต่ค้าขายหาเงิน แต่ช่วงนั้นแม่ออกเที่ยวกระจายเลยครับ
จนมาวันหนึ่ง จำได้ว่าเป็นวันหยุด อยู่ดีๆ แม่ก็โวยวายขึ้นมาลั่นบ้านเลย เรียกให้พี่ทิพย์มาหา พี่ทิพย์กำลังเล่นกับผมอยู่ที่หลังบ้านก็ตกใจ รีบวิ่งไปหาแม่ทันที ผมก็ตามไปด้วย พอไปถึง เห็นแม่ผมยืนเท้าสะเอว เอานิ้วชี้ไปที่ห่อผ้าขาวเล็กๆ ที่แบออกอยู่บนโต๊ะ แล้วถามพี่ทิพย์ว่า ‘อะไร! นี่มันอะไร! ใครเอามา?’ ผมเห็นพี่ทิพย์รีบก้มหน้า มือไม้สั่น พูดเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้ว่า ‘ของหนูเอง เอามาจากบ้านค่ะเจ๊..’ แม่ผมถามเสียงดังขึ้นอีก ‘คืออะไร! เอามาทำไม?’ พี่ทิพย์ก็ตอบเสียงสั่นอีกว่า ‘กระดูกแม่หนูเอง.. หนูคิดถึงแม่ เลยเอามาไว้ที่นี่ด้วย’ แม่ผมถอนหายใจเสียงดัง แล้วบอกว่า ‘ก็ว่าแล้ว ทำไมพักนี้เจ๊แปลกๆ บ้านมันร้อนจนอยู่ไม่ได้ ขี้โมโห ที่แท้ก็เพราะกระดูกแม่เธอเอง เจ๊ไม่ค่อยถูกกับของพวกนี้ เอาอย่างนี้นะ เจ๊จะให้เงินเอาไปซื้อโกฐใส่กระดูกแม่ แล้วเอาไปฝากไว้ที่วัดใกล้ๆ บ้านก่อน ถ้าจะกลับบ้านค่อยไปเอากลับไปด้วย’ แล้วแม่ก็ให้เงินพี่ทิพย์ไปซื้อโกฐ และบอกให้ป้าไปคุยกับพระที่รู้จักกัน ฝากกระดูกแม่พี่ทิพย์เอาไว้ก่อน หลังจากวันนั้น แม่ผมก็กลับเป็นปกติ ยิ้มแย้มแจ่มใส อยู่ติดบ้านเหมือนเดิม ส่วนพี่ทิพย์ ทุกวันพระแกก็จะไปทำบุญที่วัดให้กระดูกแม่แก โดยมีผมติดตามไปด้วยทุกครั้ง..
เรื่องแบบนี้ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ ถ้าไม่เกิดกับใครคงไม่มีทางเข้าใจ.. ลืมเล่าไปครับ แม่ผมเล่าว่า มีอยู่คืนหนึ่ง แม่ฝันว่ามีคนแก่ที่ไม่รู้จัก เข้ามาอยู่ในบ้าน ยืนอยู่ที่ชั้น 3 หน้าห้องพี่ทิพย์ ในฝันแม่รู้สึกกลัวมาก พอตื่นมาวันนั้นแม่ก็ออกจากบ้าน แล้วไปวัด ไปไหว้พระอฐิษฐาน เล่าความฝันให้พระในโบสถ์ฟังว่า ‘ถ้ามีสิ่งอะไรไม่ดี ไม่เหมาะสมอยู่ในบ้าน ก็ขอให้หลวงพ่อดลใจให้พบ จะได้จัดการเอาออกไป..’ พอแม่กลับมาบ้าน เหมือนมีอะไรดลใจให้แม่อยากเย็บผ้า แม่เลยขึ้นไปชั้น 3 ก่อนถึงห้องพี่ทิพย์จะเป็นจักรเย็บผ้าที่แม่ซื้อไว้ แต่ไม่ได้ใช้มานานมากแล้ว แม่เดินเข้าไปนั่งที่จักร เปิดลิ้นชักจะหยิบด้ายมาใส่ในกระสวย แม่ก็เห็นห่อผ้าขาวเล็กๆ แม่ก็สงสัยว่าใครเอาห่ออะไรมาไว้ในลิ้นชัก แม่เลยหยิบขึ้นมา แม่บอกว่าตอนหยิบห่อผ้าขึ้นมา แม่ขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลย พอแกะห่อผ้าออกแม่แทบช็อค เพราะมันเป็นกระดูกคน มีทั้งที่เป็นชิ้นเล็กๆ และผงเถ้ากระดูก แม่คิดว่าจะเป็นของใครไปไม่ได้ นอกจากของพี่ทิพย์ เลยเรียกพี่ทิพย์มาถามนี่ล่ะครับ
Story by คุณเลิฟ
