เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องจากคุณหาญ ใจสิงห์ครับ คุณหาญเล่าว่า.. คุณเคยมีเพื่อนสนิทในกลุ่มที่มีสัมผัสพิเศษแรงๆ สามารถมองเห็นสิ่งลี้ลับได้ไหมครับ? ถ้ามี แล้วเขาบอกเขาเตือนอะไร ฟังเอาไว้บ้างก็ดีครับ.. เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มผม สมัยที่เรียนอยู่ ปวช. ปี 1 เพื่อนผมคนนี้มีชื่อว่า นก ครับ เป็นคนบุคลิกห้าวๆ คล้ายผู้ชาย แต่รูปร่างหน้าตาน่ารัก คือถ้าแต่งหญิงหวานๆ จะสวยมากเลย นกจะเป็นคนทักนู่นทักนี่แปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง มีครั้งหนึ่ง นั่งกินขนมกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนตอนเช้าก่อนเข้าเรียน มีเพื่อนผู้ชายอยู่คนละห้องกับพวกผม ใส่ชุด รด. มาเลย เดินมาคุยกับไอ้พันที่นั่งตรงข้ามผม ไอ้พันบอกว่าเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆ บ้านมัน เป็นคนชอบชุด รด. มาก บอกเท่ห์ดี ระหว่างที่เพื่อนคนนั้นคุยกับไอ้พัน อยู่ๆ นกก็พูดขึ้นมาว่า ‘ใส่แล้วหล่อดีนะ! แต่คงจะได้ใส่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ..’ พวกผมได้ยินก็หันไปมองหน้านกกันหมด นกไม่พูดอะไร แล้วลุกเดินไปเข้าห้องน้ำเหมือนไม่มีอะไร.. ในวันต่อมา อาจารย์ได้ประกาศหน้าเสาธงตอนเช้าว่ามีเด็กนักเรียนชื่อ-นามสกุลนี้ ไปฝึก รด. แล้วเกิดหัวใจวายเสียชีวิตเมื่อวานนี้ พวกผมพร้อมใจกันหันไปมองหน้านกกันหมดเลย นกได้แต่ก้มหน้าไม่พูดอะไร..
เรื่องราวต่อมาคือตอนไปเที่ยวหาดแม่รำพึงที่จังหวัดระยอง เอารถปิคอัพของพ่อไอ้พันไปกัน นกก็ขอมานั่งหลังกับผม เบียร์ และเอก นกใส่ชุดสบายๆ แต่งหน้าบางๆ เอกก็แซวนกว่า ‘ทอมอะไรวะแต่งหน้า’ ซึ่งนกก็บอกว่าแต่งพอให้ดูดีแค่นั้นล่ะ.. เราแวะปั๊มน้ำมันที่ชลบุรี ผมอยู่เฝ้ารถไม่ได้ลงไป ส่วนนกที่ลงไปซื้อของเดินกลับมาก่อนใคร พอดีมีเด็กวัยรุ่น 3 คนเดินมาแซว มีคนหนึ่งพูดลอยๆ ว่า ‘แต่งตัวเหมือนทอม แต่รูปร่างหน้าตาโคตรน่าเยเลยว่ะ!’ นกได้ยินเข้าก็เลยหันไปแล้วพูดว่า ‘ไอ้พวกนี้ เจ้ากรรมนายเวรเขาตามมาทัน จะตายโหงอยู่แล้วยังจะปากดีอีก!’ ผมก็หันไปมองเด็กพวกนั้น แล้วก็ต้องตกใจ เพราะผมไม่เห็นหัวพวกมันเลยสักคน พยายามขยี้ตาแล้วดูใหม่ ก็ไม่มีเหมือนเดิม! ..พอรถพวกผมออกมาจากปั๊มไปได้ 2 กิโล ปรากฏว่าข้างหน้ามีอุบัติเหตุรถชน มีคนตายด้วย ไอ้พันจอดรถดู เห็นตำรวจกำลังเคลียร์พื้นที่กันอยู่ ผมเดินไปดูถึงกับขาอ่อนเลยครับ เพราะเป็นพวกวัยรุ่นที่แซวนกเมื่อกี้นี่เอง ผมจำเสื้อผ้าหน้าตาได้ดี แล้วที่น่ากลัวคือตำรวจบอกว่า ‘พวกนี้ขี่มอเตอร์ไซค์มาชนท้ายรถสิบล้อที่จอดอยู่ข้างทางตายคาที่ทั้งหมดเลย..’ ผมได้แต่อโหสิกรรมให้ในใจ เดินกลับมาที่รถ นกก็เรียกชื่อทุกคนให้ขึ้นรถ ไอ้พันเลยแซวว่า ‘เรียกชื่อทีละคนเลย กลัวลืมชื่อเหรอวะ?’ รู้ไหมครับนกมันตอบว่ายังไง? ‘ต้องเรียกชื่อสิ เพราะไอ้คนตาย 3 คนมันยืนเลือดท่วมตัวอยู่ท้ายรถเรานี่ล่ะ!’ ผม เบียร์ และเอก ได้ยินแบบนั้นรีบกระโดดขึ้นหลังกระบะทันที แล้วก็ออกเดินทางไปจนถึงหาดแม่รำพึง โดยที่นกมันก็ไม่ได้ทักอะไรอีก.. และการไปเที่ยวครั้งนี้ ทำให้ผมได้รู้ความลับว่าไอ้พันมันแอบชอบนกอยู่ แต่ไม่กล้าบอก เพราะคิดว่านกเป็นทอม..
เรื่องราวผ่านไปจนเดือนสุดท้ายก่อนสอบกลางภาค พวกผมสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของนก คือนกไว้ผมยาว เริ่มแต่งหน้าทาปาก คาดคั้นถามมันก็ไม่ยอมบอก สิ่งเดียวที่มันบอกคือ เทอมหน้าอาจจะไม่ได้มาเรียนด้วย ซึ่งพวกผมก็ไม่ได้คิดว่านั่นเป็นลางร้ายหรืออะไร เวลาผ่านไป สอบเสร็จปิดเทอม จนถึงวันก่อนเปิดเรียน 1 วัน ผม นัท เอก และพัน นัดกันไปเตะบอลตอนเย็นด้วยกัน จนถึงเวลา 1 ทุ่ม ก็ไปนั่งพักอยู่นอกสนาม ไอ้พันก็พูดขึ้นมาว่า ‘คิดถึงนกว่ะ! ยิ่งมันกลับมาแต่งเป็นหญิงแล้วยิ่งน่ารัก เดี๋ยวเปิดเทอมหน้ากูจะไปสารภาพว่ากูชอบมัน!’ แล้วเหมือนบังเอิญ ที่อยู่ๆ นกก็เดินมาที่กลุ่มผม แล้วก็มานั่งตรงกลางระหว่างผมกับไอ้พัน มันเห็นเอกที่นั่งตรงข้ามผมถือกีต้าร์โปร่งอยู่ นกเลยบอกให้เอกเล่นกีต้าร์เพลงโปรดให้ฟังหน่อย แล้วหันหน้ามากุมมือผม บอกให้ผมเป็นคนร้อง ผมก็มองหน้าไอ้พัน กลัวมันจะเคือง แต่ไอ้พันพยักหน้าให้ เอกก็เริ่มเล่นกีต้าร์ ส่วนผมก็ร้องเพลง มีใจความว่า
~ให้ฉันนั้นเป็นความหลัง จากความชิงชังของเธอ ที่เคยซึ้งใจก็ให้หลั่งไหลไปกับน้ำตา ปล่อยฉันให้เดินจากไป จากไปบนทางสีดำ ปวดใจนั้น ฉันทนได้เพื่อเธอ~
ตลอดเวลาที่ผมกำลังร้องเพลง นกเอาหัวซบไหล่ไอ้พันไว้ น้ำตาไหลอาบเต็มหน้า เอกก็ถามนกว่า ‘ร้องไห้ทำไมวะ อินขนาดนั้นเลยเหรอ?’ นกลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า ‘ดีใจที่ได้เป็นเพื่อนกันนะ ขอบคุณทุกอย่าง แล้วจะเก็บความทรงจำนี้ไว้..’ มันหันมาพูดกับผม ‘ร้องเพลงเพราะเหมือนเดิม แต่ต่อไปคงไม่ได้ฟังอีกแล้วล่ะ’ สิ่งที่ผมเห็นตอนสบตากับนก ทั้งที่คราบน้ำตายังไม่แห้ง ในดวงตานกมันไม่มีแวว ตามันดูด้านๆ แปลกๆ ซึ่งผมก็ได้แต่ภาวนาว่าสิ่งที่ผมคิดไว้จะไม่เป็นความจริง.. แล้ววันต่อมา ซึ่งเป็นวันเปิดเทอมวันแรก นกไม่มาเรียน จนถึงตอนเคารพธงชาติเสร็จ อาจารย์ก็ประกาศว่ามีนักเรียนหญิงเสียชีวิตโดยการจมน้ำ พอบอกชื่อมา ปรากฏว่าเป็นชื่อของนกจริงๆ แต่นกเสียไปก่อนเปิดเรียนได้ 5 วันแล้ว!! ผมนี่ตัวชาเลย ส่วนไอ้พันยืนร้องไห้ปล่อยโฮแบบไม่อายใครเลย.. คืนวันต่อไปเป็นคืนที่ 7 พวกผมเลยพากันไปงานศพนก ได้คุยกับพี่ชายนกถึงได้รู้เรื่องราวทุกอย่าง คือก่อนปิดเทอม นกมันไปคบกับเด็กเทคนิคคนหนึ่ง และคงจะรักมากจนยอมมีอะไรด้วย นกถึงพยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อเขา แต่โชคร้ายที่นกเกิดท้องขึ้นมา พอไปบอกเด็กเทคนิคคนนั้นกลับไม่ยอมรับ แถมมีสาววิทยาลัยครูมาติดพัน ทั้งสวยกว่า มีรถเก๋งให้ขับ เลยตีตัวออกห่าง พี่ชายนกมันบอกว่านกเศร้ามาก มาปรึกษาพี่ พี่ก็บอกไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวคุยกับพ่อแม่ให้ ในวันที่เกิดเรื่องคือตอน 5 โมงเย็น นกชวนพี่ไปนั่งเล่นกีต้าร์ริมคลอง อ้อนให้เล่นและร้องเพลงเดียวกับที่บอกพวกผมนั่นล่ะ แล้วนกก็บอกพี่ให้เดินกลับไปเอาแพ็คลิ้งค์ที่บ้านให้หน่อย พี่ก็เดินไปเอามาให้ แต่พอกลับมาก็เห็นกระดาษเสียบไว้ที่สายกีต้าร์ เขียนว่า.. “ฝากขอโทษพ่อแม่แทนหนูด้วยนะ” พร้อมกับมองไปเห็นรอยเท้าเดินลงไปในคลอง พี่ทิ้งกระดาษรีบกระโดดลงไปเลย แต่หาไม่เจอ เลยวิ่งกลับไปตามพ่อแม่มา สุดท้ายคนที่งมร่างไร้ลมหายใจขึ้นมาได้ ก็คือพ่อของนกเอง ทุกคนได้แต่เสียใจที่นกไม่น่าคิดสั้นแบบนั้นเลย ขณะที่เล่ากันอยู่ ก็มีเสียงผู้หญิงร้องไห้ลอยมาตามลม พวกผมมองหน้ากัน แล้วไอ้พันก็พูดทั้งน้ำตาว่า ‘พวกกูมางานมึงแล้ว..หลับให้สบายนะนก’ แล้วเสียงร้องไห้นั้นก็ค่อยๆ หายไป เรื่องก็มีเท่านี้ครับ..
Story by คุณหาญ ใจสิงห์
