เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ส่งมาจากคุณโมครับ เกิดขึ้นเมื่อปีที่แล้วนี่เอง ที่บ้านของคุณโม จะค่อนข้างเชื่อเรื่องฮวงจุ้ย คุณโมเล่าว่า.. บ้านเราเป็นทาวเฮ้าส์ 2 ชั้น ไม่เล็กไม่ใหญ่ เรานอนแยกห้องเดี่ยว มีคนบอกว่า ห้องเราจะเรียกว่าเป็นทางผีผ่านพอดีค่ะ.. หมู่บ้านเรานี่จะเงียบมากๆ จนได้ยินเสียงคนเดิน ห้องเราเป็นห้องที่มีประตู 3 บานอยู่ติดกันค่ะ บานแรกคือประตูห้องน้ำ เดินมา 2 ก้าว จะเป็นประตูห้องนอน และตรงข้ามกันเลย คือประตูระเบียงค่ะ.. แม่บอกว่า ปีนี้อยากให้เรานอนหันหัวไปทางทิศตะวันตก เพราะจะเสริมเรื่องโชคลาภ เราก็ทำตามนะคะ

ซึ่งพอเรานอนหันหัวไปทางนั้น มองขึ้นไป ตัวเราจะขนานกับคานบ้านค่ะ.. เรานอนอย่างนั้นมาได้ 2 เดือน ก็ไม่มีอะไร จนมีอยู่วันหนึ่ง เราทำงานจนเพลียมากๆ เลยตัดสินใจนอนเร็ว ประมาณ 5 ทุ่ม พอหลับไปได้สักพักใหญ่ๆ เรารู้สึกเหมือนว่ามีคนมานั่งจ้องเราอยู่ที่ข้างๆ เตียง จ้องแบบ จ้องจนเราต้องลืมตาขึ้นมามอง พอลืมตามาเท่านั้นแหละค่ะ เราสบตากับผู้หญิงคนนึง หน้าซีดๆ ใส่เสื้อยืดธรรมดาๆ และกางเกงเจเจค่ะ เหมือนคนธรรมดาๆ ดูยังวัยรุ่นอยู่เลย

เรานอนตะแคง และจ้องกันอยู่แบบนั้นสักครู่เลย ไม่มีใครพูดอะไรออกมา และแน่นอนว่าเราทำอะไรไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ และพูดไม่ได้ แต่เหมือนจิตมันสื่อถึงกันได้ค่ะ เหมือนเขาอยากคุยกับเรา จ้องกันสักพัก เขาก็หยิบมีดเล่มยาว ออกมาจากทางด้านหลัง เหมือนซ่อนไว้ข้างหลังอยู่แต่แรก แล้วหันมายิ้มให้เรา.. ก่อนจะกระหน่ำแทงที่เอวเรา เป็นสิบๆ ครั้ง เรารู้สึกเจ็บ และชามาก จะขยับตัวก็ไม่ได้ด้วย เหมือนปลายคมมีด จะทิ่มถึงกระดูกเราเลยค่ะ ในขณะที่เขากระหน่ำแทงเรา เขายิ้มอยู่ตลอดเวลา เหมือนมีความสุขที่ได้ระบายออกมา..

จนเราได้ยินเสียงเขาพูดที่ข้างหู โดยที่เขาไม่ได้โน้มตัวลงมาหาเราเลยแม้แต่น้อย แต่กลับได้ยินเสียงที่เขากำลังสื่อในใจว่า ‘เธอรับรู้ความรู้สึกที่เจ็บปวด ของฉันแล้วใช่ไหม..’  พูดซ้ำไปไม่ต่ำกว่า 10 รอบ และก็ยังคงไม่หยุดแทงเราค่ะ เราเจ็บปวดไปหมด เหมือนมันเกิดขึ้นจริงๆ.. จนเราตั้งสติได้ พยายามนึกถึงหิ้งพระบนหัวนอน และสวดมนต์ ตั้งจิตให้แข็ง จนเธอคนนั้นหยุด และก้มหน้าร้องไห้ เราถึงหลุดได้ค่ะ.. ตอนโดนอำ เหมือนใช้เวลานานมาก รู้สึกใจเต้นแรง เหนื่อยมากๆ ที่ใช้จิตตัวเองต่อสู้กับเขาค่ะ

พอเราเอาเรื่องนี้ไปบอกแม่ แม่ก็ตกใจมาก.. แม่เล่าว่า เมื่อวันก่อนนี่เอง มีตำรวจมาที่หมู่บ้านเรา เพราะมีเด็กวัยรุ่น ฆ่ากันตายแถวนี้ และคนร้ายก็หนีไป.. เรากับแม่ก็คิดว่า ที่เขามา คงอาจจะมาสื่อให้เรารู้ว่าเธอตายยังไง และเจ็บปวดแค่ไหน.. จากนั้นมา เราต้องสวดคาถาชินบัญชร มาจนถึงทุกวันนี้ค่ะ

และมีอีกครั้งนึง เรื่องนี้เพิ่งเกิดตอนปีใหม่ที่ผ่านมา เรานอนหงายเหยียดตรงปกติ มือประสานกันที่หน้าอก พอนอนหลับไปแล้ว จู่ๆ ก็รู้สึกหนักๆ ที่ตัว พอลืมตามา มันก็ใช่อย่างที่คิดเลยค่ะ ครั้งนี้เป็นผู้ชายวัยกลางคน ไม่ใส่เสื้อผ้า หน้าตาน่ากลัวมากๆ กำลังคร่อมเราอยู่ เราขยับตัวไม่ได้ และตอนนั้นเราก็ตั้งจิตได้ยากมากๆ เพราะเขาทำเราโคตรตกใจ โดยการลูบไล้มือที่เอวเรา ขึ้นไปถึงหน้าอก.. ด้วยความที่เราโกรธมาก เลยตะโกนบทสวดในใจอย่างดัง และบอกว่าเราไม่ชอบ จนเขาหายไปเฉยๆ เลยค่ะ..

แล้วหลังจากนั้น เราก็เกิดอุบัติเหตุหนักๆ บ่อยมาก จนเราต้องไปทำบุญโลงศพ ที่โรงเจ ศาลเจ้ากวนอู เพื่อทำให้วิญญาณทั้งหลาย เชื่อว่าเขาทำให้เราตายไปแล้วจริงๆ ค่ะ โดยเราก็เขียนชื่อตัวเอง แล้วใส่ลงไปเผาทิ้ง.. และก็มีซินแสท่านนึงมาคุยกับเรา ท่านแนะนำเราว่า ‘ห้ามนอนขนานกับคานบ้าน เพราะจะสื่อสารกับวิญญาณ ในอีกโลกหนึ่งได้ดี..’ หลังจากนั้นมา เราก็กลับไปนอนหันหัวทางเดิม.. จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่เจออะไรอีกเลยค่ะ..

Story by คุณโม

ความคิดเห็น